Rosalinda Marié Allen

Konu: Rosalinda Marié Allen Salı Eyl. 22, 2009 8:20 pm

Başımı okuduğum kitaptan ayırmayarak sayfayı cevirdim. Cok nadir rastlanan bir sessizlik vardı odamda. Gülümsedim. Bugün doğum günümdü. Annem her doğum günümde beni Paris'i gezmeye götürürdü. Tekrar evlenmeden önce...

Sayfayı tekrar cevirdim. Ve bir ses duydum.

'Rosalinda Marié Allen ! Hemen buraya gel !'

Gözlerimi devirerek başımı kitabımdan kaldırdım. Bu ses tonunu iyi bilirdim. "Üvey erkek kardeşim Max bir yaramazlık yaptı ve sucu benim üstüme attı." Eğer bu evde biri sizin adınızı tam olarak söylüyorsa , iyi bir azar yemeden kurtulamazdınız.

Merdivenlerden hızla inerek mutfağın önünde durdum. Derin bir nefes alarak iceri girdim.

Annem yemek yapıyordu. Zayıf , kızıl saclı bir kadındı. Yeşil gözlerine her zaman imrenerek bakardım. Her zaman cok güzel görünürdü. Yüzündeki tuhaf ifade bana "Yine ne yaptın?" yerine "Mutlu yıllar, Seni seviyorum" deseydi tam sevdiğim anneme dönüşürdü. Başımı cevirip babama baktım. Sarı saclı , uzun boylu bir adamdı. Mavi-gri gözleri nefretle kısılmıştı. Genelde cok sinirli olduğu icin pek samimi değildim. Yoksa cok yakışıklı görünürdü. Veya bir başka değişle , Paris'te birbirlerine en yakışan cift onlardı.

'Max'in dediğine göre yine bir haltlar karıştırmışsın kücük hanım.'

Gözlerimi devirmemek icin kendimi zor tutuyordum. Aferim sana Max! Babamın yüzü gitgide daha mor renge dönerken bağırarak birşeyler söylüyordu. Ben ise yan gözle Max'e bakıyordum. Sırıtıyordu. Boyuna doğru giden Max'te babasına benziyordu. Sarı saclı fakat yeşil gözlü. Benden bir yaş büyüktü. Ama okuldakilerin gözüyle bakarsanız, hicte kötü biri değildi. Bana kalırsa da öyleydi aslında. Tek sevmediğim yanı eğlenmek icin babama sürekli benim yapmadığım şeyleri yaptığımı söylemesiydi.

Babam konuşmasını sürdürürken mutfağa göz attım. Kücük ama sade , tam annemin zevkine göreydi. Tam ortada siyah ve kare şeklinde bir masa vardı. Odanın bir köşesi mutfak şeklinde döşenmişti. Başımı tam zamanında kaldırıp artık babam diye gecen adama baktım.

'Şimdi kücük hanım.Doğru okula! Eğer bir daha duyarsam...'

Cümlenin devamını asla getiremedi. Kahvaltı bile etmeden arkamı döndüm. Tekrar odama cıkıp kapıyı arkamdan kapattım. İc cektim. Ne güzel bir doğum günü hediyesi ama...

Yeşil renge boyanmış odam evin diğer bölümleri aksine cok kalabalıktı. Kapının hemen yanında ayna ve ıvır-zıvırlarımı koyduğum masa vardı. Dolabım odanın sağ tarafına konulmuştu. Yatağım ise mavi , yeşil , kırmızı , ve turuncu renklerinde örtüyle serilmiş, camın hemen yanına konulmuştu. Hemen yanında sürekli caldığım orgum vardı. Şarkı yazmayı severdim. Kendi bestelediğim parcaları tekrar tekrar söylerdim. Masanın yanında duran cantamı alıp hızla aşağı indim. Dışarı cıktığımda otobüsün beni almadan gittiğini gördüm. "Aptal Max! Şimdi yürüyerek gitmek zorundayım. Ne olurdu sanki otobüsün geldiğini söylese?!" Hızlı adımlarla yürüdüm. Okula gelene kadar bir yağmura tutulup sırıl sıklam olmuştum.

İlk 6 ders kazasız belasız gecti. Ne yazık ki 7. ders icin aynı şeyi söyleyemem. Kimya dersinde okulun en serti ve en aptalı olan Dirk bir ceşit karışım yapıp hepimizin ayakkabılarının altını yaktı. Neyseki daha dersin ortasına gelmeden Profesör Tipton işleri yoluna koydu. Diğer herkes gibi bende calışmama döndüm. Kırmızı renkli bir sıvıyı elimdeki tüpe döktüm ve gözlerimi kapattım. Kimya dersinde Dirk kadar olmasada berbattım. Hafifce gözlerimi acarak şaşkınlıkla baktım. Rengi mor olması gerekirken net bir şekilde yeşil olmuştu. Profesöre doğru baktım. Buraya doğru geliyordu. İcimden "lütfen olmuş olsun , lütfen olmuş olsun" diye kendimi zorlayarak konuştum. 15 dakika sonra şaşkınlıkla sınıftan cıkıyordum. Tam not almıştım. İlk defa! Bu garipti cünkü yanlış yaptığıma emindim. Kafamı silkeleyerek gülümsedim. "Demekki birşeyi yanlış yapmamışım."

Okul dolabımı acıp kitaplarımı koydum. Tessa Tyler ve arkadaşı Jessica yanıma geliyorlardı. En iyi bildiğim şeyi yaptım; "Umarım yanıma gelene kadar başka bir işiniz cıkar". Sacma şeyler düşündüğümü biliyordum , ama ne zaman böyle bir durumda birşey düşünsem gercek oluyordu. Umutla geldikleri yöne baktım ve sırıttım. Müdür Vector Tessa ve Jessica'ya doğru ilerliyordu. Arkamı döndüm ve zil calarken dolabımı kapattım. Eve gidene kadar huzurlu bir sessizlik istiyordum.

Eve vardığımda herkes masaya oturmuş yemek yiyordu. Babamın solundaki , annemin sağındaki sandalyeye oturdum. Ancak o zaman kolunum dibinde duran kağıtları farkedebildim.

'Bunlar nedir?' Anneme sormuştum bunu. Babama sormak... Tehlikeyi göze almaktan farkı olmayan bir iş olduğunun farkındaydım. Yinede annem yerine babam cevap verdi.

'Sana gelmiş, acıp okudum. Seni adı duyulmamış bir okula cağırıyorlar.' Dedi ve catalını bırakarak bana döndü.Gitgide sesi daha da yükselerek 'bizden habersiz okul başvurusu yaptığını biliyoruz!' dedi. Ne yapmıştım şimdi ben?! Ne okulu ne başvurusu??

Zarfı hemen elime alıp okudum.'Hogwarts..' diye düşündüm sesli bir şekilde.'Burası da neresi?' diye sordum masadakilere.

'Onu bizden daha iyi bildiğin kesin kücük hanım. Anlat bakalım nereye başvurdun!'

Babamın en sevdiğim yanı {düzeltiyorum tek sevdiğim yanı} beni evden atmaya hazır olmasıydı. Ona katlanamıyordum bile! Bu yüzden biliyormuş numarası yapmaya karar verdim.

'Eee , evet. Şu okul. Ben kayıt yaptırdım ve görünen o ki kabul etmişler' diyerek mektuba baktım ve devam ettim. 'Eylül'ün 1'inde bir tren istasyonunda olmam gerekiyor' Başımı kaldırıp zevkle babamın yüzüne baktım. Sinir olduğu zamanları nadiren seviyordum , özellikle ben yapıyorsam.

'Peki bu aptal okula ne kadar ödemem gerekiyor?' Yüzü vişne cürüğü rengindeydi. Annem ise görmek istemezmiş gibi tabağına bakıyordu.

Bense bu soru karşısında afallamıştım. Hızla mektuba baktım ve rahatladım.

'Burs kazanmışım.' Dedim. Eh, ayrıntıya gerek yoktur herhalde.

'Madem öyle...' Dedi sakinleşmeye calışarak. Bir süre düşündü. Bende sabırlı bir şekilde ona baktım. En sonunda cevap verdi 'Tamam o zaman , eğer bu seni 7 yıl boyunca sadece yaz tatillerinde dönmeyeceğin anlamına geliyorsa seni tren istasyonuna bırakırım.' Dedi yavaş yavaş sakinleşerek. Ben ise yavaşca icten ice kaynıyordum!

Gülümseyerek yerimden kalktım. Max afallamıştı. Odama doğru ucarak gittim. Hemde tam anlamıyla! Kapıyı arkamdan kapatıp kendimi yatağıma attım ve düşündüm. 'Aferim Rosie , bu yaptığın en güzel plan!' En sevdiğimi şarkımı mutlulukla söylemeye başladım. Buradan kurtuluyordum!

Umarım olmuştur (:

Edit: En az kac yapıldığını unutmuşum , 56 satır olmuş , umarım sorun olmaz (:

Konu: Geri: Rosalinda Marié Allen Çarş. Eyl. 23, 2009 10:33 am

Elyssa Lizzié Raymond demiş ki:: Arkadaşlar bundan sonra rpg * lerinizin konusu okula başlamanız , gelmeniz , seçmen şapka ya da okulda yaşanmış herhangi birşey ... olmasın.
Daha ilgi çekici konular seçiniz. Şu ana kadar yazılanlar kabulümdür . Ama bundan sonrası kabul edilmeyecektir.

Godrics Hollow Admin Kadrosu ...

Okula başlamanız hakkında olmasın demiştim. Değerlendirilmeyecektir...

» Rosalinda Marié Allen
» Rosalinda Marié Allen
» Kristen Marié Cullen
» Kristen Marié Cullen
» Isabella Marie Cullen