Tüm Sınıflar Ortak Ders

Konu: Tüm Sınıflar Ortak Ders Cuma Haz. 24, 2011 8:13 pm

Uzun zamandır tembellik yapıp geç saatlere kadar uyumaya alışkındım. Bu gönüllü profesör olma fikrimin tam anlamıyla berbat bir şey olduğunu gelen teklifi kabul ettikten sonra fark etmemse tam bir felaketti. İçinde kaybolduğum yatağımdan kalkmam için tam on dakikamı harcadım. Kendime gelmem içinse bir on dakika daha. Gerçekten de dersimin bu kadar erken saatte olduğuna inanamıyordum. Aynada bütün gece uyumamanın verdiği yorgunlukla beni karşılayan yüzüme baktım. Anlaşılan gün benim için berbat geçecekti. Soğuk suyla biraz olsun kendime gelme ümidimin boşa olmadığını fark edince biraz olsun sevindim. Ancak bu yeterli değildi. Birkaç saniye akan suya baktıktan sonra geceliğimin askılarını omuzlarımdan düşürüp saten kumaşın bedenimden kaymasını sağladım. Bir duş her zamanki gibi çok iyi olacaktı…

Duştan çıkıp kahvaltıya gitmem çok uzun sürmemişti. Beni başka boyutlara taşıyan uyku halinden ayrıldıktan sonraki hızım; çoğu zaman çoğu kişiyi şaşırtmışı zaten. Her zamanki gibi kahvaltı denilen icadı saçma bularak sadece bir şeyler içmiş ve ilk dersim için sınıfın yolunu tutmuştum. Aman ne güzel başlangıç(!) İlk dersim okulun tüm üyelerineydi. Dersliğe vardığımda acele etmiş olmamın anlamsızlığını keşfetmenin getirdiği agresiflikle derin bir nefes aldım. Ben profesördüm, öğrenci değil. Bunun yanında zaten daha gelen kimse de yoktu. İlk dersim için hazırladığım kişisel kopyalarımı kürsümün üstüne bıraktım sınıfın en kuytu köşesine geçip öğrencilerin gelmesini bekledim.

Düşündüğüm gibi olmuştu: Birkaç dakika geçer geçmez tüm öğrenciler büyük bir gürültü seliyle dersliği doldurmaya başlamışlardı. Gerektiği kadar bekleyip sınıf tam olarak dolduğunda oturduğum yerden cüppemin eteklerinin uçuşmasına izin vererek kalktım ve herkesin beni görebileceği yere; kürsüye doğru yürüdüm. Büyük sınıfların anlamsız bakışlarını ve birinci sınıfların heyecanını ayırt edebiliyordum. Öğrenciler sessiz olmayı akıl ettiklerinde ben de konuşmaya başladım. “ Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersi Yedek Profesörü Carlie Bia Turner. “ İlk cümlemi daha tam olarak tamamlayamadan fısıltılar başlamıştı. Bu durumdan hoşnutsuz bir şekilde delici bakışlarla konuşan herkesle göz teması kurdum. Susması gerektiğini anlayan anında çenesini kapatıyor ve küçük tebessümümle karşılaşıyordu. Tam olarak sessizlik tekrar sağlandığında konuşmama devam ettim. “ Dersin asıl profesörü birkaç nedenden dolayı bir süre sizlerle birlikte olamayacak. Bu boşlukta sizlere Savunma Sanatı’nda ben rehberlik edeceğim.” Sözlerimi bitirdikten sonra kendime şaşırarak gülümsedim. Ağzımdan çıkan sözcükler normal şartlarda benim söyleyeceğim türden şeyler değildi. Yine de bozuntuya vermeden tüm sınıfta gözlerimi gezdirdim.

İlk dersimin ilk dakikaları düşündüğüm gibi kötü gitmiyordu. Kürsünün yanında ayakta dikilmekten vazgeçip oturmaya karar verdiğimde öğrencileri tanıyarak derse başlamanın iyi olacağını düşünüyordum. “ Evet şimdi hangi binadan olduğunuzu ayırt edebiliyorum, hatta kaçıncı sınıf olduğunuzu da az çok tahmin edebiliyorum; ancak kısa bir tanışma faslı yapmadan derse başlamak istemem. Lütfen kapının yanındaki sıradan başlayarak herkes adını ve sınıfını söyleyebilir mi? ” Kendini tanıtan öğrencilerin bir çoğunu hafızama yerleştirmeme rağmen geri kalanın ismini çoktan unutmuştum. Akşam bana kalan ve uyumadığım saatlerde isim ezberi mi yapmalıydım? Saçma düşüncelerimi bir kenara ayırıp sınıfla tanışma faslını da bitirdikten sonra tekrar ayağa kalkıp sıralar arasında dolaşmaya başladım. “ Şimdi bahsedeceğim şeyleri birinci sınıflar hariç hemen herkes biliyor olmalı. Ama sizde hak vermelisiniz ki onlara ilk derslerinde Karanlık Sanatlara Karşı Savunma’yı biraz olsun tanıtmalıyım. “ Sözlerime küçük bir ara verdikten sonra birinci sınıflara hitaben konuşmama başladım. “ Karanlık Sanatlar adı üstünde karanlıktır. Tehlikelidir ve savuşturulması zordur. Bunu yanında çekicidir de. İçindeki gizemi ruhunda bir parça da olsa kötülük taşıyan herkesi kendine çeker. Ancak korkuya gerek yok çünkü bundan kendimizi savunacağımız bir dalımız var. Bize savrulacak olan lanetlerden, uğursuzluk büyülerinden kurtulmanın yollarını, karşı saldırı yapmayı, her şeyi Karanlık Sanatlara Karşı Savunma’da göreceksiniz. “ Sözlerimi sonlandırdığımda tam anlamıyla saçmaladığımı fark ettim. Fakat yapacak bir şey yoktu. Yüzüme anlamını benim bile çözemediğim bir gülümseme yerleştirdim. Sınıftakilere baktığımda büyük öğrencilerin saçmaladığımı fark ettiklerini küçüklerin de kafalarının karıştığını gördüm. Durumum gerçekten de çok komikti. Bunu pek önemsedim ve tekrar konuşmaya başladım. “ Evet sevgili birinci sınıflar ödeviniz uğursuzluk büyüsü hakkında küçük bir araştırma yapmak, diğerleri size bir ödev vermiyorum, şu an için. Ders bitmiştir herkese teşekkürler.” Sözlerim bittikten sonra hiç kullanmadığım; ama kullansaydım iyi olacak olan kopyalarımı masadan aldım ve öğrencilerden önce sınıftan ayrıldım.

NOT: 1 Temmuz Cuma günü saat 20:00'dan sonra yapılan Rp'ler değerlendirmeye alınmayacaktır. I. sınıf öğrencisi üye var mı bilmiyorum eğer varsa ödevi pm yoluyla bana iletebilirler.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Cuma Haz. 24, 2011 8:57 pm

"Beatricia Gallagher. Dördüncü sınıf."

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Cuma Haz. 24, 2011 9:23 pm

Beatricia Gallagher ~ (28 O)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/4
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/5
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/14

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Cuma Haz. 24, 2011 9:43 pm

Adrian en klasik günlerinden birini yaşarken normal bir şekilde kalkmış, kahvaltı yapmış, şimdi ise sınıfta oturmuş profesörü bekliyordu. Şey, aslında uzun zamandır ilk defa olaysız geçirmişti bir gününü. Uzun zamandır ilk defa ders programına eklenen Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi, görünüşe göre yeni bir profesör bulmuştu. Profesör Rosenbaum uzun zamandır ortalarda yoktu, nereye gittiği ise görünüşe göre sadece yönetim kurulu tarafından biliniyordu. Öğrenciler sınıflara doluşurken kitabının rasgele bir sayfasını açıp gözlerini dikti. Sıralara öğrencilerin oturduğunu duyabiliyordu, geriye doğru itilen sıraların sesleri ya da dedikodu yapan kızların seslerini rahatça ayırt edebiliyordu. Sınıfta seslerin kesilmesi ile başını kaldırdı. Yeni profesör gelmişti işte. Siyah uzun saçları olan genç bir kadındı profesör. Ciddi biri gibi görünüyordu ilk bakışta. Öğrencilerin tamamlanmasını beklerken uzun uzun sınıfa baktı. Herkesi tanımaya çalışıyormuş gibiydi, uzun süre mi kalacaktı yoksa? Son öğrenci de içeri girdiğinde kapıyı bir asa hareketi ile kapattı. "Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersi Yedek Profesörü Carlie Bia Turner. Dersin asıl profesörü birkaç nedenden dolayı bir süre sizlerle birlikte olamayacak. Bu boşlukta sizlere Savunma Sanatı’nda ben rehberlik edeceğim." dedi profesör Turner kürsüye doğru ilerleyerek. Fısıldamalar artarken Adrian donuk bakışlarla ona bakmaya devam etti. Birinci sınıfların bu heyecanını hiç anlamıyordu, kendisi bile bu kadar tuhaf değildi birinci sınıftayken. Olur olmaz şeylere endişeleniyor ya da dedikodu yapacak yer arar oluyorlardı. Fısıldaşmalar azalmaya başlarken profesör tekrar konuştu. Öğrencilerin kendilerini tanıtmalarını isterken şaşkınlık içinde gözlerini açtı. Şaka mıydı bu şimdi? Birinci sınıfta bile bu muameleyi görmemişlerdi, üçüncü sınıftakilere kendilerini tanıtmalarını söylemekte neydi? İlk öğrenci kafası karışık halde ayağa kalkarken kendini tanıtıp oturdu, onun yanındaki öğrenci devam ederken iş böyle devam ediyordu. Sıra kendisine geldiğinde ayağa kalkma gereği bile duymadı. "Adrian Dwain, üçüncü sınıf, Slytherin." dedi hızlıca. İşi gereğinden fazla uzatmanın anlamı yoktu, aslında bu işi yapmanında bir anlamı yoktu.

Sıra ilerleyip son öğrenci de adını söyledikten sonra profesör tekrar konuşmaya başladı. Birinci sınıflar için anlatım yapmaya çalışırken diğer altı sınıf kendi aralarında konuşmaya başlamıştı. Profesör dersin bittiğini duyurduğunda hızlıca kitabı kapattı. İlk ders için hem çok kolay hem de çok sıkıcı geçmişti.

*Im, bu biraz tuhaf oldu sanırsam. Ve kısa, evet. Diğer karakterimden daha uzun bir şey yazmaya çalışırım.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders C.tesi Haz. 25, 2011 7:54 pm

Adrian Dwain ~ (20 U)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/2
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/3
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/10

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Paz Haz. 26, 2011 12:18 pm

Yine tüm sıradanlıkların yaşandığı olağan bir gündü. Ortak Salon kahkaha ve gülüşmelerle çınlarken birileri yalnızlığın tadını çıkarıyordu. Yumuşak rahat, kırmızı koltuklara gömülmüş sarı saçları özenle toplanmış bir kız tüm dikkatiyle kitap okuyor, çevresine de manasız bakışlar fırlatıyordu. Gürültüde kitap okumaya alışkındı hatta sessiz ortamda kitap okuyamaz, kendini kitaba kaptıramazdı. Ancak gürültü olduğunda kitabın o güzel masalsı dünyasına rahatlıkla dalar ve kitabı tam manasıyla anlardı. Ne var ki bugün gürültüden epey rahatsız olmuştu. Herkes kendi derdindeydi. Vega’nın kulağına çalınan bir iki söz ise ne kadar boş şeylerden bahsettiklerini gösteriyordu. Gereksiz şeyleri kafalarına takıp, gereksiz gülüp, gereksiz eğleniyorlardı. Aslında Vega gibi tek başına oturup kitap okumaktansa boş eğlenmek belki de daha mantıklıydı. Parlak deri ciltli kalın kitabını olabildiğince hızlı kapatıp sinirle kapıya ulaşmaya çalıştı. O kapıya ulaşmak için aralardan geçmeye çalışırken diğerleri sanki inatla Vega’nın üstüne doğru yürüyorlardı. Koridora adımını atınca terden ıslanan sarı saçlarını tepesinde topuz yaparak topladı. Çok çirkin gözüktüğüne şüphesi yoktu ama şu anda kendisine özenecek vakti de yoktu bu yüzden nasıl gözüktüğüne aldırış etmeyerek büyük salona gelip, kahvaltı yapmak için diğerlerini beklemeye koyuldu. Herkes gelince önündeki büyük tabaklardan biraz peynir ve domates alıp önündeki yumurtasını afiyetle yemeye koyuldu. Ananas suyunun genzini yakan o muhteşem tadı eşliğinde kahvaltısını tamamlayıp ders programını incelemeye koyuldu. Küçük parmağında tutmuş olduğu ders programı ona ‘’ Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersi ’’ nin olduğunu söylüyordu. Hiç telaşa kapılmadan ders programını hemen cebine atıp yavaş adımlarla ‘’ Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersliği ’’ nin yolunu tuttu. Sınıfa girdiğinde burnuna dolan tuhaf kokular onu şımartırken Vega her zamanki gibi arka sıralardan kendine bir yer bulup yerleşti. Çantasını düzgünce oturttuktan sonra büyük devasa kalın kitabını sıranın üstüne koyup, pembe bir tüy kalemini çıkartıp, parşömen kâğıtlarını da sıranın üstüne düzgünce yerleştirdi. Ellerini göğüs hizasında kenetleyip profesörün kendini tanıtmasını dinledi, sessizce. Profesör kendini tanıtmasını sona erdirince susup, öğrencilerin kendini tanıtmasını dinledi. Vega’da diğer öğrencileri dikkatle dinleyerek biraz fikir alışverişi yapıyordu kendi kafasında. Bazı insanlara göre kendini tanıtmak çok basit bir işlemdir ama Vega bu tür konularda kendini hep şanssız hissederdi. İnsanlarla çabuk kaynaşamıyor olmasının en önemli sebebi elbette kendini rahatlıkla ifade edemeyip, düzgün tanıtamıyor olmasından kaynaklanıyordu. Vega’ya göre kendini tanıtmak tam bir kâbustu. Gereksiz yere heyecanlanıp, olur olmaz şeyler söyleyerek kendini rezil ediyordu hep. Vega diğer öğrencilerin kendilerini kısaca tanıttıklarını, çok fazla ayrıntılara girmediklerini görünce sevindi. Kısaca kendini tanıtacaktı, hepsi bu! Sıra nihayet ona geldiğinde heyecanlandığını belli etmemeye çalışarak söze başladı genç cadı.

‘’ Şeyy, Vega Veronique Garnier. Üçüncü sınıf, Gryffindor. ‘’

Ona bakan meraklı gözlere aldırmayarak tamamladı sözünü. Evet, bir Gryffindor’lu olduğuna kendiside çok şaşırıyordu. Çok fazla cesur değildi. Sadece bir delinin yapabileceği şeyleri yapacak kadar cesareti vardı o kadar. Macerayı severdi ama çok utangaç bir kızdı. Hep Hufflepuff’lı olacağını düşündüğü için belki de binasına çok adapte olamamıştı. Kendini bir Gryffindor’lu gibi görmüyordu fakat yinede binasını seviyordu. Sınıftaki herkes konuşmasını bitirince Profesör bu kez 1. sınıflara dersi tanıtmaya koyuldu. 1. sınıflara oldukça basit bir ödev verdikten sonra dersin bittiğini söyleyip sınıftan ayrıldı. Profesörün gidişini sessiz gözleriyle takip eden Vega kendini ağırdan satarak çıkarmış olduğu eşyalarını özenle çantasına yerleştirdi. Ağır çantasını artık ağır taşıyamayan ince boynuna geçirip acıdan sızlanarak sınıftan dışarıya attı kendisini.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Paz Haz. 26, 2011 12:39 pm

Vega Veronique Garnier ~ (25 B)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/5
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/3
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/12

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Paz Haz. 26, 2011 12:50 pm

Burnuna tuhaf kokular geliyordu kıkırdayan bir grup salaktan. Muhtemel Ravenclawlardı. Zaten attığı kısacık bir bakışla teorisinin doğru olduğunu gördü. Bu insanlar her zaman duygularını gizler yaşamlarını saklarlardı. İstediği gibi yaşayan tek bir Ravenclaw görmediği halde en doğrusunu yaptıklarına inanırlar ve sonra gizledikleri duygular bir yerde patlardı. Korkunç. Seçmen şapkanın ne kadar zorlandığını hatırlayınca ürperdi. "Hm kesinlikle bir Slytherin ama içinden çıkılması imkânsız mantığı onu bir Ravenclaw yapıyor. Zeki... Çok zeki. Zor bir karakter… Çok yalnız kalacaksın küçüğüm. Gryffindor mu? Emin misin? Olmayanı göstereceğinden. Biliyorsun evin olacak orası senin? Hm eminsin. Pekâlâ, o zaman. Ama tam bir Ravenclawsın biliyorsun değil mi? Slytherin de olabilirsin. Öyle mi? Tamam o zaman. Gryffindor! " Asla bir Ravenclaw olmamıştı. Slytherine gitmediği için pişmandı aslında. Ama artık ne önemi vardı ki? Hem de mezun oluyorken. Seçimini yapmıştı. Hayat çoğu insana o şansı da vermezdi ama kendisinin tercihleri olmuştu işte. Onu burada bu koridora getiren tercihleri… Asla pişman değildi. Belki kendisini affetmeyi henüz başaramamıştı ama bu yükü de atacaktı omuzlarından. Sessiz bir ıslık tutturarak sınıfa yöneldi.
Evet, burasıydı işte. Bir kaç yıl önce pencerede gördüğü ölü güvercin yüzünden yerini değiştirmiş olabildiğince arkaya yerleşmişti. Berbat bir gündü. Yine bir kriz geçirmiş, arkadaşlarıyla kavga etmiş Robert’a yollanmış sonrasında bahçede yürürken yağmur başlamış iliklerine kadar ıslanıp yasak ormana sığınmıştı. Nihayet öğleye doğru geri döndüğünde pencerede o vardı. Tesadüf müydü bilmiyordu. Güvercinlerle bağını kimse bilmediğine göre... Yine de yerini değiştirmişti. Göz ucuyla profesöre baktı. Opss... Diana neredeydi? Ve kimdi bu " aslında sizi doğramak istiyorum ama uslu olmam gerek " kılıklı? Konuştukça ilk izleniminin doğru olduğunu fark etti. Muhtemelen karanlık taraftaydı. Çok da üst olmayan bir rütbede... Ama halinden memnun olduğu anlaşılıyordu. Karanlık sanatlar hakkında yaptığı rahatsız edici tanıma gülümsedi. "Karanlık sanatları bilmeyenler onunla savaşamaz" Ve bu kadının alanında ne kadar iyi olduğu meçhuldü. Gerçi Diana da kafasındaki Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni değildi ama yine de ona saygı duyardı. Bu insanlara duyduğu son empati ailesinin öldürülmesiyle sona ermişti. Meydan okuyan bir ifadeyle konuştu; "Penelope Christina Lion. Yedinci sınıf. Kokuşmuş değerlerden nefret ederdi ama yine de içi büyük bir nefretle doluyordu düşündükçe. Onunla daha fazla aynı sınıfta kalamayacağını hissetti. Aklına anılar gelmeye başlamış gözleri dolmuştu. Tam yerinden kalkacağı sırada ders bitti.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Paz Haz. 26, 2011 12:59 pm

Penelope Christina Lion (22 B)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/4
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/2
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/11

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Ptsi Haz. 27, 2011 11:23 pm

Karanlık ve nemli bir gece… Sıcaklık bu yıl mevsim normalleri üzerinde seğirtmeye başlamış ve kimseyi uyutmamaya karar almış gibiydi. Genç kız yatağında bir o yana bir bu yana dönüyordu. Aslında uyuyamaması sadece sıcaklığa bağlı değil, yerini, yadırgamasından da kaynaklanıyordu. Bu yatakları oldum olası sevememişti zaten. Yastık boynunu ağrıtıyordu. Sanırım bir tek o rahat edemiyordu bu yatakhanelerden. Çevresinde kimi görse mükemmel bir uyku çekmiş oluyor ve hiç şikâyetçi olmadan güne başlıyorlardı. Bu sorunu görmezden de gelemiyordu. Bir hışımla çıktı yataktan. Oflayarak attı yastığını yere. Birilerini uyandırma telaşı umurunda bile değildi. Eğer o rahat edemiyorsa başkaları neden rahat etsindi ki. Başını havaya kaldırıp soludu yatakhanenin baskın kokusunu. Sinirlenmekte haklıydı aslında. Hemen sandığının yanına gidip döktü tüm kıyafetlerini yere. Ve okul formasını bulup çıkardı en dipten. Neden bu forma her gün en dibe giriyordu. Oysa sandığın en başına koyuyordu. Birileri sandığını karıştırıyordu ama kim? Hızla göz gezdirdi yatakhaneye. Kim karıştırmış olabilirdi sandığını? Herkes. Neyse, dedi içinden. Üniformasını giyip doğruldu, çantasını aldı ve çıktı. Ortak salona indiğinde etrafa bir göz gezdirdi. Orada masanın üzerinde birinci sınıflardan birinin bıraktığı altın kaplama mürekkep hokkasını görünce ayakları geri geri gidip hızla o hokkayı yerinden aldı ve çantasının içine attı.

Koridorun iflah olmaz sessizliği içini ürpertse de gerçeklerden kaçamayacağı da bir gerçekti. Gürültü yapamazdı, gürültü yapan olmazdı. Çünkü burası asil Slytherinin yuvasıydı. İçleri ölmüş öğrencilerin. Bu koridor sadece akşamları değil günün her saati canlı olmalıydı. Ama bunu kim takardı ki? Ayaklarını sürükleyerek kat etti koridorları. Büyük Salona geldiğinde etrafına şöyle bir bakındı. Her zamanki gibi ondan nefret etmeyen sayılı insanlardan birinin yanına oturdu. Ya da o öyle zannediyordu çünkü kızın yanına oturur oturmaz kız tabağını alıp masanın en başına gitmişti. Gözleri kocaman açılmış biçimde kızın davranışlarını izlemişti. Ağzından ise şu sözler dökülmüştü: “Ne kadar kindar insanlar var şu dünyada!” Önüne aldığı yulaf tabağını yarım saatte bitirdikten sonra elma suyunun son damlasını ağzına boşaltıp yavaş hareketler ve az önce yanından hızla kaçan kıza göstere göstere ayrıldı büyük salondan. Ders programında Karanlık Sanatlara Karşı Savunma yazılı olduğunu zaten biliyordu. Hiç de acele etmeden dersliğe doğru ilerledi. Bugün acele etmek istemiyordu. Bugün oldukça yavaş davranarak insanların sinirini bozmak istiyordu. Dersliğin kapısını gıcırdata gıcırtada açıp beş saniyede bir adım atacak şekilde hareketlerle yerine geçti. Çantasını masasının üzerine koyup profesörün derse teşrif etmesini bekleyedurdu. Ama bu beklemesine karşılık derse esas profesör değil yedek profesör geldi. Acaba o da yedek Aleksa’yı mı gönderseydi derse? O bu düşüncelerin beyninin tamamına yayılmasına izin verirken profesör kendini tanıtmaya ve bu derste sadece kendini tanıtma oyunu oynayacaklarını dile getiriyordu. “İyi bari. Hiç de aptal saptal işime yaramayan büyüleri öğrenecek havada değildim.” Kendini tanıtmaya hevesli olan öğrenciler hemen ayağa kalkarak kendilerini tanıtıyorlardı. Sanki ismi düzgün söylersen binana ek puan veriyormuş gibi. Tabii eğer öyle olsaydı Velimir binansa puan kaybettirirdi. Bu düşüncesini kendine saklamaya pek planı olmayan genç cadı Ivanka’ya dönerek konuşmaya başladı. “Bak Velimir, ismini kekelemeden söyleyenlere çikolata veriliyormuş. Sen üzülme! Dersin sonunda ben sana veririm şöyle kocamanından.” Yapmacık bir şekilde kıkırdadıktan sonra önüne dönüp söz aldı ve kendini tanıtmaya başladı. “Adım Aleksa Stanlavis, üçüncü sınıf Slytherin öğrencisiyim efendim.” Yerine oturup şirin bir kız gibi görünmeye çalışarak profesöre bakıyordu. Herkes kendini tanıtmış ve acemi olanlara ders hakkında bilgiler verilmesi işlemi bittikten sonra kapının önünde soluğu alan ilk o oldu ama yavaş yavaş çıktı kapıdan. Amaç insanları sinir etmek olunca her şeyi yapardı. Arka taraflardan itiraz mırıltıları, öfkeli fısıltılar geldikçe genç cadının suratındaki yılışık gülümseme daha da büyüyordu.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Salı Haz. 28, 2011 12:13 am

Aleska Stanlavis ~ (20 U)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/2
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/3
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/10

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Salı Haz. 28, 2011 6:33 am

Hufflepuff masasında otururken, genç cadının gözlerinde tam anlamıyla bir uyku ifadesi vardı. Yataktan kendini zorla kaldırıp kahvaltıya gelmişti ve şimdi boş gözlerle önünde duran yemeklere bakıyordu. Tabağına koyduğu iki dilim salama ve salatalığa isteksiz bakışlar atıp duruyordu. Ama gün içinde kendisini dinç hissedebilmesi için bir şeyler yemesi lazımdı. Bu yüzden çatalını salama batırdı ve zorla ağzına yerleştirip, çiğnemeye başladı. Eğer dün gece Sat ile sohbet edebilmek için geç saate kadar ayakta kalmasaydı belki şimdi daha iyi olabilirdi ama Sat onun Hufflepuff'daki yegane arkadaşıydı. Ve onunla konuşmak Roxanne için en büyük zevklerden biriydi...

Artık doyduğuna karar verip büyük salondan çıkarken, birazdan gireceği dersi düşünmeye başladı Roxanne. Karanlık Sanatlara Karşı Savunma idi, değil mi? Roxanne emin değildi. Bu yüzden durakladı ve çantasını çıkardı. Diziyle destek yaparak çantasının yüksek durmasını sağladı. Ardından salondan çıkan öğrencilerin geçebilmesi için kenara kaydı. Çantasından güçlükle ders programını çıkardı ve yanılmadığını gördü. Şimdiki ders Karanlık Sanatlara Karşı Savunma idi. Profesör Rosenbaum acaba onlar için neler hazırlamıştı? Merakla bunları düşünürken, derse geç kalmamak adına ders programını çantasına koydu ve yukarı çıktı. KSKS dersliğine ulaştığında içeri girdi ve boş bir masaya oturdu.

Sırasına oturduğunda sınıfı süzmeye başladı. Öğrenciler her zamanki yerleşme telaşı içindeydiler, öğretmenler kürsüsünde ise Profesör Rosenbaum - bir dakika, kürsüdeki Profesör Rosenbaum değildi! Onun yerinde uzun, siyah saçlı bir cadı duruyordu. Yargılayan ve ölçen gözlerle bir süre ona baktı Roxanne. Profesör konuşmaya başlayınca da utanıp bakışlarını başka yöne çevirdi. Dinlediği kadarıyla profesör kapı tarafından başlayarak tüm öğrencilerin kendilerini tanıtmasını istiyordu. Sıranın Roxanne'ye gelmesine daha üç öğrenci vardı. Bu yüzden tekrar profesörü süzmeye başladı genç cadı. Pek iyi bir cadı gibi gözükmese de, dersi anlatış şekli Roxanne'nin hoşuna gitmişti. Neredeyse her cümlesinden sonra kendisine inanamıyormuş gibi duruyordu. Bu da Roxanne'yi fena halde gülmeye zorluyordu ama kendisini güçlükle de olsa tuttu. Sıra ona gelince "Ben Roxanne Dubois. Hogwarts'da üçüncü senem ve Hufflepuff'danım profesör." dedi.

Profesör, birinci sınıfları Savunma Sanatı'na alıştırmaya kararlı gibiydi. Dersin geri kalanını birinci sınıflara yönelik işledi. Bu sırada profesörü yarım kulakla dinleyen Roxanne, elinde olmadan birinci sınıfların kümelendiği tarafa doğru baktı. Hepsi ne kadar da korkmuştu! Profesöre sanki onları yemeye gelmiş bir canavar gibi bakıyorlardı. Bu durum genç cadıya bir an için komik ve gülünesi gelse de, üç sene önce kendisinin de böyle olduğunu hatırladı ve ciddileşti.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Salı Haz. 28, 2011 4:28 pm

Roxanne Dubois ~ (26 O)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/4
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/5
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/12

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Çarş. Haz. 29, 2011 8:13 pm

Yatağının üzerinde etrafa anlamsız bakışlar atıyordu minik cadı. Dersi olduğunu biliyordu fakat yatağından kalkmaya üşeniyordu. Sonunda yatakhanede çok az insanın kaldığını fark etti ve giyinmek üzere dolabının önüne gitti. Dolabını açtığında üzerine her zamanki gibi bir giysi yığını yığıldı, arasından formasını ve cübbesini seçtikten sonra tuvalete doğru ilerlemeye başladı. O, burası bir kızlar yatakhanesi olsa bile herkesin içinde giyinmekten haz etmiyordu. Tuvalette kısa sürede üzerini değiştirdikten sonra salına salına yatakhanesine geri döndü. Gerçekten uykusu vardı, dün gece Rox'la beraber uyumamışlardı ve sürekli konuşmuşlardı. Üstelik bugün de çok sevdiği profesör Diana'nın dersi vardı. Onun gözündeki değerinin düşmesini istemezdi fakat bu gidişle düşecekti. Kızın gözlerinden uyku akıyordu, dersi nasıl dinleyeceği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Aynanın karşısına geçti ve gözlerine bakmaya başladı. Bugün o çok sevdiği su yeşili gözlerinden bile haz alamıyordu. Yatağının üzerindeki çantasını aldı ve yatakhaneden dışarı çıktı.

Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi, bütün dönem merakla beklediği bir dersti. Profesör Diana Slyherinli olmasına rağmen, oldukça iyi bir öğretmendi, belki de işinin en iyisiydi. Öğrencileriyle arasındaki mesafeye hayrandı Satellite. Dersliğe doğru giderken saatine baktı, biraz daha vakit olduğunu fark edince rahatladı ve yavaş yavaş yürümeye devam etti. Yanında çantası, derse girmek ve bir an önce çıkmak için sabırsızlanıyordu. Bugün başka dersi de yoktu, yatakhanesinde düzgün bir uyku çekmenin hayalleri içerisindeydi. Eğer sevmediği ve zorunlu bir ders olmasaydı, belki bu dediklerini şu anda gerçekleştirebiliyor olabilirdi fakat Diana, her zaman için Satellite'ın sevdiği bir profesör olmuştu.

Satellite dersliğe vardığında arka sıralara doğru ilerlemeye başladı. Profesörün uykusu olduğunu fark etmesini istemezdi doğal olarak. Çantasını koydu ve başını da sıraya yasladı. O sırada etrafta herkes gürültü ediyordu, genç cadıysa diğerlerine kulak asmamaya çalışarak sadece dersin geçmesini, Rosenbaum'un gelmesini bekliyordu. Kendi aralarında kıkırdayan, oynaşan binadaşlarına katılmamıştı bu sefer fakat bir sonraki derste bunun acısını çıkartacağından emin olmaları gerekiyordu.

Satellite sinirli ve agresif bir ses duyduğunda başını kaldırdı. Baktığı gözler Diana'nınkinden çok daha farklıydı. Masmavilerdi, ayrıca saçları da siyahtı. Bir an Diana metamorfmagus muydu diye düşünmeden edemedi. Fakat sonra profesör kendini tanıtmaya başladı. Adı Carlie olan bu profesör, Diana derse gelemediği için çocukların Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine girmişti. Profesör kendini tanıttıktan sonra diğer öğrencilerden de kendilerini tanıtmalarını istemişti. Satellite kendini tanıtmak için cümleleri kafasında kurarken bunun bir ortak ders olduğunu fark edebilmişti. Tanımadığı o kadar çok minik, o kadar çok kendisinden büyük vardı ki. Gözleriyle diğer öğrencileri incelerken, terlediğini hissetti. Çantasından tokasını çıkardı ve gür kahverengi saçlarını tepesinden hızlı bir hareketle topladı. Sıranın kendisine geldiğini fark ettiğindeyse ayağa kalktı, zarif bir şekilde. "Satellite Romolius, Hufflepuff dördüncü sınıf profesör." dedi ve profesöre kısa bir süre gülümsedikten sonra yerine oturdu. Oturur oturmaz da kafasını sıranın üzerine dayadı. Gerçekten öyle çok uykusu vardı ki, profesörü dinleyecek durumda değildi.

Yerinden dinlediği ve anladığı üzere profesör karanlık sanatlardan bahsediyordu ki bu zaten Satellite'ın birinci sınıftan beri bildiği bir şeydi, tekrarlamalarına gerek yoktu. Herkes kendi arasında konuşmaya başlamıştı bile, o da Rox'a döndü. Bu gürültüde uyuması mümkün değildi, en yakın arkadaşıyla iki kelime etse fena olmazdı. Fakat Rox da birinci sınıflardan gözlerini ayıramıyordu. Satellite da o tarafa döndü, miniklere gülümseyerek baktı. Dersi kendinden yaşça büyüklerin aksine büyük bir dikkat ve özenle dinliyorlardı. Miniklere kısa bir süre gülümsedikten sonra önüne döndü ve profesörün dersi bitirdiğini gördü. Hızlı bir şekilde ayağa kalktı ve yatakhanesine doğru koşmaya başladı. Kolay bir dersti, belki de ders bile sayılmazdı. Fakat Carlie de gerçekten iyi birine benziyordu, onu da ileride seveceğinden emindi.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Perş. Haz. 30, 2011 10:48 am

Sağa doğru bir adım attı genç cadı ve düşmeye başladı. Gözlerini açtığında yatakhanenin yerindeydi, kabuslar peşini bırakmaya karar vermişti en sonunda. Yatağına tekrar çıkıp gözlerini yumdu, bu konuda başarı sağlayamamıştı. Saatin daha üç olduğunu görünce kendini zorlamaya çalıştı fakat işe yaramıyordu. Ayak ucundaki sandıktan bir tüy kalem, mor mürekkep ve ince bir parşömen çıkarttı. Asasını yatağının altından aldı ve dudaklarını oynatarak neredeyse konuşmayarak asasına ışık büyüsünü yaptırdı. Asasını sağ kolunun altına sıkıştırıp sol eliyle çizmeye başladı. Rüyasında gördüklerini çiziyordu, bunu son zamanlarda çok yapıyordu. Alevlerin içinden çıkan iki masum göz görmüştü bu gece, ardından orada bulmuştu kendisini o kocaman yangından kaçmaya çalışıyordu. Neden çiziyordu bilmiyordu ama bunun için gerçekten uğraşıyordu. Yaklaşık bir saatin ardından uykusu gelmeye ve gözleri kapanmaya başladı. Uzanmaya çalışırken tüm mürekkebi üstüne döktü fakat uğraşmaya hali yoktu. Aldıklarını yerine kaldırdı ve örtüsünü üstüne tamamıyla örttü. Gözlerini kapattı ve zorlanmadan uykuya daldı.

Güneşin güçlü ışıkları yüzüne vurdu genç cadının. Rahatsız bir şekilde doğruldu ve yatakhanede sadece üç kişi olduklarını fark etti. Biri kahvaltıya inmek istememiş kendi kurabiyelerini yiyordu öbürü ise ödevini yapmayı unutmuş son dakikada yetiştiriyordu. Cassandra uykulu olmasına karşı aceleyle geceliğinden kurtulmuştu. Mor mürekkep tenine işlemişti ama onu temizlemeye vakit yoktu. Kesinlikle kahvaltı yapmalıydı, bir haftadır bu gece resimleri yüzünden kahvaltı edemiyordu ve bu gün karanlık sanatlara karşı savunma dersi vardı. Üstüne beyaz bir bluz geçirdi ve altına dizinin biraz aşağısında bir pantolon girdi. Koşarak büyük salona indi ve Ravenclaw masasının en sonuna birinci sınıfların arasına oturdu. Bir çöreği ağzına tıktı ve bir bardak meyve suyunu kafasına dikti. Bir çörek daha aldı ve hızlıca üzerindeki şekerleri kemirdi, Hogwarts büyüleri harikaydı çörekler hala sıcacıktı. Herkes kahvaltıdan kalmaya başlarken Cassandra'nın gözü profesör masasına takıldı. Profesör Rosenbaum orada yoktu, dersliğe erken gitmesinden endişelendi ve çöreği eline alarak tekrar ortak salona koştu.

Ortak salonda fazla vakit harcamadan aslında ortak salona bakmadan direk yatakhaneye çıktı ve çöreğinin son lokmasını ağzına attı. Kaç kere ısırdığını dikkatle saydı, yirminci diş atışından sonra iyice lapa haline gelmiş lokmayı yuttu. Sandıktan çıkarttığı deri içine en fazla üç kitabın sığabileceği bir çanta çıkarttı. İçine karanlık sanatlara karşı savunma kitabını koydu, iki parşömen bir tüylü kalem ve yedek siyah mürekkep aldı. Küçük bir grupla dersliğe doğru yöneldi. Ortak salonun kulede olması ortak salonla ilgili en kötü özellikti. Konuşarak inilen katlar bu sefer büyük bir güçlük değildi ona. Birinci kata ulaştıklarında etrafta yüksek fısıltılar vardı. Dersliğe girince etrafa bakındı, Profesör Rosenbaum orada değildi. Sadece dersliğin arkasında bir köşede yetişkin bir cadı vardı. Fısıltıların sebebi belliydi, kimse olayı bilmiyordu. Cassandra ne yapacağını bilmeksizin sıralardan birine oturdu. Düşünmek istemiyordu, kendini çantasından çıkarttığı kitaba gömdü.

Cadı ayaklandı ve kürsüye yöneldi. Çekingen gibiydi, Cassandra kendini onun yerine koymaya çalıştı. O bu durumda daha kötü olurdu. Düşüncelerden sıyrılıp gözlerini profesöre diken sınıfa katıldı. Cadının söylediği ilk cümle herkesin anlayacağı şekilde bir açıklamaydı. O Carlie Bia Turner'dı, karanlık sanatlara karşı savunma dersi yedek profesörü. Cassandra her ne kadar boşta kalmayacaklarını bilmelerinden kaynaklanan bir güven duygusu hissetsede Profesör Rosenbaum'un neden ders veremiyor olduğunu merak etmiyor değildi. Derslikten çıkan fısıltılardan anlaşıldığı kadarıyla bunu düşünen tek kişi Cassandra değildi. Profesör bu işi ilk defa yapıyor gibi gözüküyordu fakat bu durumu yargılamak Cassandra'ya düşmezdi. Kendini birden ilk senesini geçiriyormuş gibi hissetti. Tanımadığı bir profesör vardı ve şimdi de herkes sıra sıra kendini tanıtıyordu. Her şeye yeniden başlamak gibi gelen kısa bir an onu ürkütmeye yetmişti. Yolun yarısından fazlasını gelmişti, koskoca dört seneyi tekrar yaşamak onu korkuturdu ama bir yandan da sevinirdi, aynı hataları tekrar etmezdi. Hatalar onu daima korkutmuştu ve emindi ki korkutmaya devam ediyordu. Sıranın ona geldiğini fark edince duraksadı, hata yapmamalıydı. Kısa bir süre sonra saçmaladığının farkına vardı. Kendini tanıtırken nasıl hata yapabilirdi ki? Sonra kendine geldi, şu anda yapıyordu. Düşünmeye dalmış adını bilmiyor gibi durmuştu. Başını sallayıp kendine gelmeyi denedi, ardından ayağa kalktı. Ona bakan gözleri yok sayarak sadece profesöre odaklandı "Cassandra Michelle Arcanum, Ravenclaw 4. Sınıf." dedi kendinden emin bir tonla. Bu ses tonunu kullanması saçmaydı, tabiki kendinden emin olacaktı. Yerine oturdu, arkasından gelen kişilerin kendini tanıtmasını umursamayarak tekrar kitabı okumaya devam etti. Herkes kendini tanıtınca profesör konuşmasına devam etti. Birinci sınıflara daha çok hitap eden bir konuşmaydı bu. Cassandra onlara üzülüyordu, ders profesörü onların ilk dersine girmemişti. Yerine yedek profesör gelmişti, bu derse alışmalarını zorlaştıracaktı büyük ihtimalle. Konuşma bitince Cassandra birinci sınıflar için olduğuna sevinmişti, sadece birinci sınıfa ödev verilmişti. Cadı bunun verdiği mutlulukla sırıttı.

Profesör dersin bittiğini söylediğinde Cassandra derslikte fazla vakit kaybetmeden kitabı çantasına tıkıp derslikten hızla çıktı. Uğraşmayı gerektirmeyen ders yoğun ödevler arasında mutluluk verici olsa da bu ikinci dersin daha ağır olacağı anlamına gelebilirdi.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Perş. Haz. 30, 2011 4:05 pm

Satellite Romolius ~ (25 B)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/3
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/5
İmla Düzeni: 5/5
Anlatım: 15/12

Cassandra M. Arcanum ~ (25 B)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/4
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/4
İmla Düzeni: 5/4
Anlatım: 15/13

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Perş. Haz. 30, 2011 4:36 pm

Çatalla bıçağını masaya koydu ve hararetle bir şeyler konuşan Ravenclaw'lara baktı. "Tamam artık, ne konuşuyorsanız bana da söyleyin. Bütün yemek boyunca sizin gürültünüzü çektim bir de!" Alexa kaşlarını çattı. Bir tanesi onun bu haline kıkırdamadan edemedi ama diğer hafifçe Alexa'ya doğru eğilerek "Karanlık Sanatlara Karşı Savunma'ya yedek profesör giriyormuş!" diye fısıldadı. Alexa'nın gözleri şaşkınlıkla büyüdü. İnanamıyordu. Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünü çok severdi, acaba ona bir şey mi olmuştu? Belki de küçük bir tatile çıkmıştır, diye düşündü kız. Ama Hogwarts'taki profesörlerin tatile çıkmadığını biliyordu. İçine bir kurt düşmüştü ama yapabileceği bir şey yoktu. Sıkıntıyla ayağı kalktı. Birden iştahı kaçmıştı. Masanın üzerinden eski püskü çantasını kapıp sırtına attı ve Ravenclaw ortak salonunun yolunu tuttu. Taş merdivenlerden hızla tırmanırken aklı hala Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersindeydi. Alexa oldum olası yedek profesörleri sevmemişti. 'Gelen gideni aratır' felsefesini en çok yedek profesörlerde görmüştü. Karanlık Sanatlara Karşı Savunma normalde de pek sevmediği bir dersti. Karanlığa hizmet eden insanların hangi büyülerle zararsız kişilere saldırabileceğini Alexa'ya hatırlatırdı o derse girmek. Zorunlu değilse de o dersi asardı. Her ne kadar dersin profesörünü sevse de. Ravenclaw ortak salonunun girişine gelmişti. Tabonun sorduğu bilmeceyi kolaylıkla cevapladıktan sonra içeri girdi.

Mavi ve gümüş renklerinin baskın olduğu geniş salondaki öğrencilerin kimi şöminenin önünde keyif çatıyor, kimi çene çalıyor, kimi de derslere yetişmeye çalışıyordu. Her kahvaltıdan sonra böyle gürültülü olurdu ortak salonları. Alexa duraksamadan yatakhanelere çıkan kapıdan geçti ve kızlar yatakhanesinin kapısı açtı. O ve birkaç arkadaşının kaldığı odaya geldiğinde içeride kimsenin olmadığını gördü. Onlar da benim gibi sabahın köründe dersten derse koşuyor olmalı, diye düşündü Alexa. İç çekti. Maun sandığının yanına gidip ağır kapağını açtı. İlk olarak annesinin verdiği gümüş aynayı çıkardı. Bu bir el aynasıydı. Annesi tam bir Fransız kadınıydı. Her zaman harika görünmelisin, derdi kızına. Alexa ise bu konuda onun kadar özenli değildi. Sadece her kahvaltıdan sonra kurdelesini düzeltmeyi huy edinmişti. Evet, annesi bu halini görse onunla gurur duymazdı ama Alexa bu huyuyla gayet memnundu. O bir kurdele hastasıydı, sandığında hemen her renkten kurdelesi vardı. Bugün için menekşe rengi bir kurdele seçmişti. Hızla saçından çıkarıp tekrar sertçe bağladı. El aynasıyla bir kere kendisini kontrol edip onu sandığına koydu. Sandıktan ders için bir tomar parşömen, bir tüy kalem ve mürekkep şişesi çıkardı ve sırt çantasına koydu. Ders kitapları zaten her zaman çantasında hazır olurdu ama her derste öyle çok not alırdı ki, teneffüslerde gelip çantasındaki parşömen ve mürekkep stoğunu yenilemek zorunda kalırdı. Çantasını sırtına vurdu ve hızla merdivenlerden indi.

Hogwarts koridorlarından geçerken, yedek öğretmenin nasıl biri olduğunu merak etti. Belki de yedek profesör eskisinden bile daha iyi olurdu kim bilir? Alexa mantıklı bir kız olduğundan buna fazla bir ihtimal vermiyordu. Belki de fazla kötümserdi. Yedek profesörü gördüğünde değerlendirme yapmak daha iyi olacaktı. Sonuncu merdivenden indi ve Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersliğinin kara kapısıyla karşılaştı. Yedek öğretmeni o kadar merak ediyordu ki, değişik bir şey yapıp bu gün Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine girecekti. Kara kapıya yüklenerek açtı ve çoğu öğrencinin gelmiş olduğunu gördü. Harika, diye düşündü. Bu sefer geç kalmadım ama yine de sınıf o kadar dolu ki! Bir kere de erkencilerden biri olabilseydim... Ama şu anda bunları düşünmenin sırası değildi. Kapının önünde dikilen biri insanlara çok garip gözükebilirdi. Hızla boş bir sıraya geçti ve çantasını sırtından çıkardı. Parşömen tomarını ve mürekkep şişesini özenle çıkartırken yedek profesörün biraz not aldıracağını umdu. İnek bir kız değildi ama not almayı çok seviyordu. Aslında yazmayı çok seviyordu, derslerde deli gibi not almak bu yüzden hoşuna gidiyordu. Tabii yedek profesörün daha ilk derste not aldıracağını sanmıyordu. Bu düşüncelerle başını kaldırıp yedek profesöre baktı. Gözleri anında kısıldı. Siyah dümdüz saçlı, buz mavisi gözlü cadıyı gördüğü anda ondan nefret etmişti. Cadı kendini tanıtana kadar başını sırasına gömmüştü. Demek adı Carlie Bia'ymış öyle mi, diye düşündü. Pek bir profesör ismine benzemiyor. Zaten pek fazla dayanacağını sanmıyorum. Profesör hızlıca bu derse kendisi gireceğini anlattı ki, şu anda sınıfta bunu bilmeyen bir kişinin olduğunu hiç sanmıyordu. Ne diyebilirdi ki, Hogwarts'ta dedikodular çabuk yayılırdı.

Alexa dersle pek ilgilenmiyordu ama profesörün herkesin kendini tanıtmak istediğini duymuştu. Şimdi de anaokulu çocuğu gibi herkes kalkıp isimlerini mi söyleyecekti? Bu ders giderek ilgi alanından çıkıyordu. Öğrenciler kalkıp, pek de heyecanlı olmayan bir şekilde isimlerini söylerken onun da ismini söylemesi gerektiği gerçeğini acı bir şekilde anladı. Önündeki kız kalkıp ismini söyledikten sonra o da ayağına kalktı ve "Ben Alexa Sunny. Ravenclaw III. sınıf." dedi sakince. Diane ismini pek sevmezdi, daha doğrusu kendisine yakıştırmazdı. Ona fazla eski tarz bir isim gibi gelirdi. Sırasına geri otururken, eğer bu tanışma faslını yaptıysak, pek not alacağımızı da sanmıyorum, diye düşünüp parşömen tomarını ve mürekkep şişesini kaldırdı. Tüy kalemine özlem dolu bir bakış atıp onu da çantasına tıktı. Dersin geri kalanı da pek heyecanlı geçmemişti. Öğretmen kısaca Karanlık Sanatlar'dan bahsedip dersin amacına değindi. Püff, laf salatası, diye düşündü Alexa. Bunları yüzlerce defa duydum.

Sonunda ders bittiğinde, kız rahat bir nefes aldı. Carlie sadece birinci sınıflara ödev vermişti, bu iyiydi. Üçüncü sınıf olmanın avantajını şimdi anlıyordu. Eşyalarını zaten toplamış olması iyiydi. Çantasını hemen sırtına alıp derslikten ve bu profesörden kurtulmaya bakmak istiyordu. Diğerlerini bilmiyordu ama Alexa eski profesörü çok özlemişti. Kara kapılı dersliği ardında bırakıp biraz kestirecek sakin bir yer aramaya koyuldu.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Perş. Haz. 30, 2011 5:29 pm

Nyx gözlerini açtığında güneş, ışıklarını daha yeni yeni gösteriyordu yeryüzüne. Oysa genç cadı uykusunu almış ve hep olduğu gibi herkesten önce uyanmıştı güne. Kendine insanlar uyurken vakit ayırmaya bayılırdı. Keyifle yatağın içinde birkaç dakika geçirdikten sonra kısa bir gerinme hareketi yaptı ve üstündeki yorganı geriye atıp yataktan atladı. Hogwarts’a geldiği günden bu yana hayatı çok çok daha iyiye gidiyordu. Artık sadece yazın birkaç ay o iğrenç yetiştirme yurduna gidiyor ve kimseyle muhatap olmadan gerçek yuvasına geri dönüyordu. Okulda pek arkadaşı olmasa da tanıdığı sayılı kişileri çok seviyor, bunu az da yapsa onlarla vakit geçirmeye bayılıyordu.

Aynanın karşısına geçtiğinde zümrüt yeşili bir çift göz her zamanki neşesiyle karşıladı Daphne’yi. Yüzünü yıkayıp, kendine gelene kadar aradan geçen birkaç dakika tam olarak havanın aydınlanmasını sağlamıştı. Gün doğumunu kaçırmış olmanın verdiği hüzünle bir an iç geçirdi. Sorun yoktu, diğer sabah gün doğumuna yetişirdi nasıl olsa. Tekrar yatağının önüne gitti ve ayakucundaki sandığından formasıyla cübbesini aldı. Aheste hareketlerle giyinip en son siyah düz saçlarını da basitçe tepeden bağlayarak şekle soktu. Sıra çantasını hazırlamaya gelmişti. Emin olabilmek için cübbenin cebinden ders programını çıkardı ve baktı. İlk ders Karanlık Sanatlara Karşı Savunma idi. Birkaç tane kağıt bir tüy kalem ve bir şişe mürekkep üste gelecek şekilde kitaplarını da çantasına yerleştirdiğinde Ortak Salon’a inmek için hazırdı. Başucunda duran kitabı eline aldı ve adeta koşarcasına yatakhaneden çıktı. Ortak Salon’da kimse yoktu. İşte bu çok daha güzeldi. Kendini rahat koltuklardan birine attı ve okumaya başladı.

Kendini elindeki kitaba öylesine kaptırmıştı ki aradan uzun bir zamanın geçtiğinin farkında dahi değildi Nyx. Ravenclaw öğrencilerinin yaptıkları gürültü onu kendi dünyasından çekip almıştı. Sanki uykudan yeni uyanmışçasına gözlerini kırpıştırdı elindeki kitabı çantasına attı ve Büyük Salon’a kahvaltıya indi. Ona göre insanların icat ettiği bu öğün ne kadar da gereksizdi. Sadece biraz balkabağı suyu içti ve bir parça da çörek yedi. Saatine göz attığında ilk dersin başlamak üzere olduğunu fark etti ve koşar adımlarla dersliğin yolunu tuttu. Hızlı adımları onu çok çabuk getirmişti Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Sınıfı’nın önüne. Derin bir nefes aldı ve kapıyı açtı. İçerisi kalabalık olsa da daha tam olarak dolmamıştı. Kürsü tarafına baktı; daha profesör yoktu. Duyduğu birkaç dedikoduya göre bir süre dersleri yedek profesör işleyecekti. “İlk günden ilk dersine geç kalan sorumsuz profesör!” diye geçirdi aklından. Önlerde bir yere geçti ve biraz önce okuduğu kitabı çıkarıp kaldığı yerden devam etti.

Sınıf tamamen dolduğunda en arkadan bir ayak sesi duydu Daphne. Dönüp sesin kaynağına baktığında karşısında genç bir cadı gördü. Yeni profesör bu muydu yani? Bir süre kadını süzdü. Keskin mavi gözleri, uzun siyah saçları ve bembeyaz bir teni vardı. Ve nerden baksan yirmi, yirmi iki yaşlarındaydı. Yeni profesör kendini tanıtınca Daphne hala rüyada olduğunu düşündü. Turner mı? Yeni profesör Turner mı demişti? Bu doğru olamazdı. Yıllardır ulaşmaya çalıştığı Turner karşısındaydı işte. Nyx’in varlığından haberi bile olmayan ablası… Bir anda gözleri hissettiği nefretin yoğunluyla doldu Nyx’in. Nefret ettiği son Turner işte karşısındaydı. Öfkeyle burnundan soludu ve ondan sonra Carlie’nin anlattığı hiçbir şeyi dinleyemedi. Öğrenciler sırayla kendilerini tanıtmaya başlamış, hatta sıra ona gelmişti. Bir arkadaşı onu dürtene kadar bunun bile farkında değildi Daphne. Afallamış bir halde ayağa kalkmış ve sadece ismini söylemişti sınıfıyla beraber. “Ben Daphne Nyx Profesör, III. Sınıf.” Kendini yarım yamalak tanıtıp yerine oturduktan sonrasını da dinleyememişti. Dersin bittiğini sınıftakilerin toplanmaya başlamalarından anlamış, hızla eşyalarını çantasına tıkıp sınıftan ayrılmıştı.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Perş. Haz. 30, 2011 5:34 pm

Alexa Diane Sunny ~ (27 O)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/5
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/5
İmla Düzeni: 5/4
Anlatım: 15/13

Daphne Nyx Turner ~ (25 B)

Değerlendirme.
Betimleme: 5/5
Renk ve Paragraf Düzeni: 5/4
İmla Düzeni: 5/4
Anlatım: 15/12

» Tüm Sınıflar Ortak Ders
» Eski Yazılar İkinci Ders - Çivi Yazısı - Ortak Ders
» İlk Ders
» Ortak Düşman
» Ortak Salon 1.Sezon