Tüm Sınıflar Ortak Ders

Konu: Tüm Sınıflar Ortak Ders Ptsi Şub. 28, 2011 4:25 pm

Ders: Sihir Tarihi
Yer: Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu I. Kat | Sihir Tarihi Dersliği
Zaman: Salı öğleden sonra ilk ders
Hava: Hafif rüzgarlı ve güneşli
Kurgu: Profesör sınıfa gelip kendini tanıtır. İlk ders olduğu için kolay bir şeyden başlayacaklarını belirterek öğrencilerin heyecanını birazolsun azaltmaya çalıştıktan sonra, bu derste ne yapacaklarını kısaca özet geçti. Daha sonra öğrencilerin Agatha Chubb hakkındaki bilgilerini aldıktan sonra herkese birer parşomen dağıttı bu parşomende Agatha'nın hayatı vardı. Ders bitmeye yakın ödev vermiştir.
(Agatha Chubb: Ünlü bir büyücü)

Ödev: En sevdiğiniz büyücü'nün/cadı'nın hayatının kısa bir özeti.

Dersle İlgili: Rol oyununuza puan alacaksınız, bu puan, binanıza puan kazandıracak.
Rol oyunu kuralları geçerlidir. Keyifli rol oyunları.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Salı Mart 01, 2011 2:07 pm

Salı günü Quidditch antremanının verdiği yorgunlukla hızlıca bir duş almış, sonrada ortak salondaki koltuklardan birine kendimi atıvermiştim. Bir kısmı benim gibi koltuklara yayılmış, bir tanesi ise dersi boş olduğu için uyumaya gitmişti. Oflayarak kalktım, Sihir Tarihi dersine yetişmem şarttı. Ayaklarımı sürüyerek yatakhaneye çıktım ve çantamı kapıp aşağı indim. "Dersten sonra görüşürüz." dedim yanından geçtiğim bi' kıza.

Merdivenlerin bana inatmışçasına yer değiştirip durması sonucu kendimi kütüphanenin önünde buldum. Mich ile keşfettiğim kestirmelerden birini kullanarak ikinci kata varmayı başardım. Kapı açıktı ve öğrencilerin büyük bir kısmı içerideydi, hemen içeri geçip rasgele bir sıraya oturdum ve etrafı incelemeye başladım.

Sınıfta hiçbir şey değişmemişti işte; duvardaki pencerelerin tuhaf gri boyası, tahtanın biraz gerisinde duran mermerden şömine, her an kırılabilecekmiş gibi duran bir masa ve tahta, birde öğretmenin girdiği kapı tabi. Profesör değiştikten sonra biraz daha farklı olur diye ummuştum ama yine aynıydı, belki de yeni profesör bu duruma itiraz etmemişti. Ders başlayana kadar ders kitabını kurcalamaya karar verdim, beş dakika sonraysa kafamı sıraya dayamış profesörün gelmesini bekliyordum. Tanrım, antremanlar insanı ne kadar yoruyor diye düşündüm gözümü açık tutmaya çalışarak. Profesör rahatsız edici ses çıkartan bir çift ayakkabı ile sınıfa girerken herkes gibi gözümü ona diktim. Aslında görünüşünde tek dikkat ettiğim şey önceki profesörden çok daha genç olduğuydu. Gerçi o da bir hayaletti, ne kadar yaşlı olabilirse. Girdiği kapı hafif bir rüzgarla kapanırken profesör tam masasının önünde durdu ve ellerini birleştirdi. "Benim adım Mike Corey Carter. Tabi bana 'profesör' diye hitap etmenizi tercih ederim. Hepinizin bilmesi gereken bir şey varsa o da dersimde asla kimseye özel muamele yapmayacağım gerçeği. Derslerimi anlatırım ve giderim, başka hiçbir şekilde o dersi tekrar dinleyemezsiniz. Bazılarınızın-" gözlerini sınıfın üstünde gezdirdi. "bu dersi bir uyuma aracı olarak gördüğünü biliyorum. Ancak ben böyle düşünmüyorum, bu yüzden herkes derste dikkatli olsun." Ürkünç. "İlk ders olduğu için kolay bir şeyle başlayacağız. Pekala, Agatha Chubb'ı duyanınız var mı?" Birkaç kişi ile beraber elimi kaldırdım, aslında antremandan sonra girdiğim derste Quidditch tarihinde önemli rol oynayan birinin sorulması bayağı komik gelmişti. Profesör ellerini kaldıran kişilere bakıp indirebilirsiniz anlamında başını salladı. Sınıfa kısa bir an göz gezdirdikten sonra masasına yöneldi. Asasını masanın üstüne tutarak bir büyü mırıldandı ve masanın üstünü bir yığın parşömen kapladı. Aman Tanrım! diye düşündüm şaşkınlıkla. Umarım kolay dediği şey bunları tarihlerine göre düzenlemek falan olmaz dedim gözümü ayırmayarak. Vicdan adını verdiğim içimdeki ses sakin ol diye bağırdı kafamın içinde, çok kibardır evet. Aslında diğer öğrencilerinde benden pek farkı yokmuş gibi görünüyordu, ama bazıları daha sakindi. Profesör asasını tekrar salladı ve parşömenler uçarak üstümüze gelmeye başladı. Hufflepufflı olduğunu tahmin ettiğim bir kız çığlık atarken ellerimi refleks olarak yüzüme doğru tuttum. Parşömenlerse her birimize birer tane olmak üzere sıranın üstüne konmuştu, basit. "Pekala millet, size dağıttığım parşömende Agatha Chubb'ın bir hayatı var. Agatha hakkında notlar alın ve hayatını iyi öğrenin. Parşömenler sizde kalabilir, ancak bir sonraki ders geri alırım. Okuyun ve çalışın, ardından diğer ders için ödevinizi vereceğim. Başlayın." Çoğu kişi önüne parşömeni çekip hızlıca işe koyulurken bir parşömene, bir de profesöre bakmayı tercih ettim. İlk ders için kesinlikle tuhaf olmuştu. Neyse ki Agatha'nın kim olduğunu biliyordum, üç yıl boyunca okumaktan bıkmadığım tek kitap Çağlar Boyu Quidditch olmuştu. Bludger'ların anlatıldığı bölümde yazanı ezberlemiştim bile. "İlk Bludgerlar uçan kayalardı, Mump'ın devrindeyse ancak top biçiminde yontulmuş kayalar seviyesine kadar ilerleyebilmişlerdi. Ancak bunların önemli bir dezavantajı vardı: On beşinci yüzyılın sihir yoluyla güçlendirilmiş sopalarıyla vurulduğunda parçalanabiliyorlardı, bu durumda da bütün oyuncular maçın sonuna dek uçan bir moloz yığını tarafından kovalanıyordu. Herhalde bu sebepten dolayı, on altıncı yüzyılın başlarında bazı Quidditch takımları metal Bludger kullanma denemelerine başladılar. Tarihi büyücülük eserleri uzmanı Agatha Chubb, bu dönemden kalma, kurşundan yapılma tam on iki Bludger onayladı. Bunların bir kısmı İrlanda bataklıklarında, bir kısmıysa İngiliz bataklıklarında bulunmuştu. Chubb, 'Hiç şüphe yok ki bunlar top güllesi değil, Bludger.' diye yazıyor."* diye okudum mırıldanarak. Cadı hakkında bildiğim tek şey buydu zaten, parşömende de buna ek olarak başka neler yaptığından ya da nasıl öldüğünden falan bahsedilmişti, etrafta cızırdayan tüy kalemlerin sesini dinleyerek kafamı sıraya koydum. Çalıştım işte, yeter.

"Pekala, dersin bitmesine az bir süre kaldı. Ödevinizi söylüyorum, dinleyin." dedi profesör yüksek sesle. Kafamı kaldırıp gözlerimi kırpıştırdım, etraf birden çok aydınlık geldiği için sulanmıştı. "Ödeviniz en sevdiğiniz büyücü veya cadının hayatının kısa bir ödevi. Herkesten ilginç -ya da en azından- birbirinden farklı bir çalışma istiyorum, kimseninki aynı olmayacak. Birbirinden kopya çekeni görürsem fena olur, bilginiz olsun. Çıkabilirsiniz." diye ekledi zil çalarken. Herkes ayağa fırlayıp konuşmaya başlarken Profesör Carter tıkırdayan ayakkabıları ile odasına döndü. Sonunda, özgürlük!

*Çağlar Boyu Quidditch kitabından alınmıştır, sy. 21-22.
**Düzenlendi.

Konu: Geri: Tüm Sınıflar Ortak Ders Paz Mart 06, 2011 7:13 am

Klasik sabahlar ile ilgili bir yazı yazmalıyım sanırım. Her gün aynı şey, yataktan kalk cüppeni geçir kitabını oku yemeğini ye ve doğru derse. Ayrıca şu kalp mevzusu yüzünden zaten son günlerde uykumu alamıyordum. Tüm gün huysuz bir şekilde koridorlarda dolaşıp döküntülere büyü uygulamıştım ve sıra sihir tarihindeydi. Yeni öğretmeni merak etmiyor değildim doğrusu. Yani tipini yemeklerden az çok biliyorduk tabii de ders anlatışında ne olacak kim bilir? Bence tüm binanın aklında aynı soru var ama sohbeti açılmıyor. Sihir tarihi çok popüler değil bu aralar, aslında bu aralar hiçbir ders popüler değil. Ödevden başımızı kaldırsak belki konuşurduk da neyse işte. Aslında bir gün V ile tüm binaları toplayıp ayaklanma çıkarabiliriz diye düşünmemin ardından elimle başıma vurdum. Uykusuzluk kafama vurmuştu sanırım, iyi düşünemiyordum.

***

Hogwarts’ın yaşlı tuğlalarını eze eze ilk katın koridorlarından yürüyordum. Çok geçmeden tuğla olayı bitti ve ayakkabılarım halıya basmaya başladı. Hogwarts’ın her yeri canlı portrelerle donatılmasa pek sevinecektim doğrusu. Hele o kılıç-asalı adamın bana garip garip bakmasından epeyce ürkmüştüm. “Üç yıl oldu ama hala bu koridorlara alışamadım.” diye söylenerek bir koridordan sola döndüm ve karşımda sihir tarihi dersliğini buldum. Derslik tüm “tarih” kokusuyla karşımdaydı. Tarih ve öğrencilerin parfümleri diye düşünerek dönemin ilk dersi için başlangıcımı yaptım. Normal yerden birkaç santim yüksek olan kapıdan geçmek için merdiven çıkıyormuşçasına ayağımı kaldırdım, oldukça tuhaf gözüküyor olmalıyım. Bu sonuca varmama birkaç Slytherinli kız yardım etmiş olabilir o ayrı. Ders zili çaldı ki ben kapıdan girdim ve yerime oturdum.

Belki profesör yeniydi ama ortam eskiydi. O gıcırtılı pencereler, yer yer kararmış tahta zemin. Yanmak ne bilmeyen bir şömine falan filan. Profesör birazcık geç kalmıştı sanırım. Ders kitabının sayfalarını yavaşça okşadım, sayfalar oldukça yumuşaktı. Yeni kitapları seviyorum. Etraf diğer derslerdeki gibi sesli değildi, sınıf havası sıkıştırılmış bir bebek evine benziyordu. Çok geçmeden asamı havaya kaldırıp onunla şekiller oluşturmaya başlamıştım. Bundan yalnızca birkaç dakika sonra profesör içeri girdi. Of, nasıl denir. Profesörde sıkan bir tip var. Yani sihir tarihi nasıl zevkli anlatılır bilmiyorum ama bu adam birimizi savaşçı bir öbürümüzü savaşçı iki yapacak bir tip değil gibiydi. Genede erken karara varmak istemem, o renkli ayakkabıyı giymiş sonuçta. Profesör tahta masanın önünde durup konuşmaya başladı. İlginç bir ses tonu vardı hani. “Pekâlâ, pekâlâ ben Mike Corey Carter. Bu tanışma amaçlı, siz profesör demelisiniz. Saygı açısından en azından.” İyi bir girişti, sanırım. “Sihir tarihi dersini tüm günün yorgunluğunu çıkarıp uyumak isteyenler vardır aranızda.” Sınıfı şöyle bir inceledi, ilk derste bile uyuyanlar vardı. “Emin olun ki öyle olsaydı bu dersi seçmezdim.” dedi profesör. Aslında o anda birçok kişinin içinden “Hadi ama! Sen bir hayaletsin?!” diyesi vardı, eminim. Bende diğerlerine uyup bu isteği bastırdım. Profesör dikkati kendine çekmek için öksürdü. Tüm sınıfın meraklı gözleri ona döndü. “İlk derse bir parşömenle başlayacağız.” Aman ne güzel. “Agatha Chubb’u duyan var mı?” elimi yavaşça havaya kaldırıyordum ki aniden indirdim. Emin olamamıştım bir türlü, bu Agatha o Agatha değilse hata yapamazdım. Belki profesör çok ünlü bir müsteşardan falan bahsediyordu ama benim aklıma gelen 12 Bludger yasasını onaylayan kadındı. Profesör sınıfın durumdan pek memnun değildi. Hayal kırıklığıyla “Quidditch oynayanların bunu bileceğini düşünmüştüm...” dedi. Bende o sırada kendime bir lanet okumaktan çekinmedim. Profesör birkaç kişinin iç çekişini duyunca kıkırdadı “Müsteşar falan mı beklemiştiniz?” dedi. “Ah Merlin’in koca cüppesi!” dedim mırıldanarak. Profesör asasını salladığında masasın üstünde bir parşömen yığını belirdi. İkinci bir asa sallayınca da o parşömenler bizim sıralarımızın önünde belirdi. “Şimdi, bu parşömenlerde Agatha Chubb’un hayatı var. İyice okuyun, göz gezdirin ders sonunda da ben toplayım.” dedi. Profesör sandığımdan iyi çıkmıştı. Parşömeni düze çevirdim ve silik mürekkeple yazılmış Agatha’nın hayatını inceledim. Quidditch eskiden rezaletmiş hani. On beşinci yüzyılın başlarında sihir yoluyla güçlendirilmiş sopalarla vurulduğunda kayadan yapılmış bludgerler parçalanıyordu. Sonuç olarak bütün oyuncular maçın sonuna kadar uçan bir moloz yığını tarafından kovalanıyordu. Cidden berbat, yani bir hayal etsenize. Dev bir moloz yığını arkanızdan geliyor ve sopanız işe yaramıyor. Bu sebepten dolayı on altıncı yüzyılın başlarında Quidditch takımları metal bludger kullanma denemelerine başladılar. Tarihi büyücülük eserleri uzmanı Agatha’da bu dönemden kalma, kurşundan yapılma tam on iki bludgerı onayladı. Bunların bir kısmı İngiliz başka bir kısmıda İrlanda bataklıklarında bulunmuştu. Chubb’ta “Hiç şüphe yok ki bunlar top güllesi değil, bludger.” demiş. İyi kadınmış ya.

Dersin bitmesine az bir vakit kala profesör ayaklandı. “Pekâlâ, tamam. Haftaya ödevinizi söyleyeceğim. İsteyen bir not kâğıdı çıkartsın unuttum yok.” dedi. Aklıma yazabilir diye düşündüm ve profesörü dinlemeye devam ettim. “İşte ödeviniz, sevdiğiniz ve klasik olmayan –mümkünse- bir cadı yada büyücünün hayatı hakkında bir parşömenlik, doyurucu bir ödev istiyorum.” dedi. Aslında ödev zevkli olacak gibiydi. Kesin Merlin’i yapacağım ben. Sonuçta o içten içe ilginç bir tip.

* Bir şey ekledim, sorun olmaz umarım?

» Tüm Sınıflar Ortak Ders
» Eski Yazılar İkinci Ders - Çivi Yazısı - Ortak Ders
» İlk Ders
» Ortak Düşman
» Ortak Salon 1.Sezon