Eski Yazılar İlk Ders - Hiyeroglif -Ortak Ders

Odasındaki kuşların nereden geldiğini merak ederek etrafına bakındı. Kafesin içerisindeki papağanların tüylerindeki renkleri bir bir inceledi. ‘’ Şimdi size isim de bulmak gerek.’’ Saçma sapan isimlerden ziyade, daha anlamlı, bu ikiliye yakışacak bir takım tercih edecekti. ‘’Nefertiti ve Ramses.’’ Geri çekilip kuşlara ve sevimliliklerine baktı. Minik gagalarını birbirleriyle buluşturduklarında şaşırıp gülümsedi. ‘’ Sizi küçük yaramazlar. Bir de kimin sizi buraya yolladığını öğrensek.’’ Her şeye rağmen keyifli bir ruh haliyle kitaplarını da kolunun altına alarak odasından çıktı. Eski yazılar dersliğinin kapısına ulaşmadan önce, Büyük Salon’da edeceği kahvaltının kısa sürmesini umuyordu. Biriyle sohbete daldığında kolay kolay çıkamayan Maria, dersle ilgili dokümanları ve büyüleri hazırlamak için herkesten önce sınıfta olmalıydı. Yemeği es geçmek, enerjisinden çok fazlasını götürür mü bilmediğinden, hızlı adımlarla Büyük Salon’a daldı. Bulutların üzerine gökkuşağından bir parça bulaşmış gibi görünen beyaz elbisesinin bileklerine uzanmasından ötürü, haylaz bir meleği andırarak profesörler masasına ilerledi. Yaşı genç olduğu için okuldaki diğer profesörlerin hoşgörü dolu bakışları ile karşılandı. Kendisi gibi genç profesörlerin ise merak dolu bakışlarıyla. ‘’ Çocuklar için sürpriz bir şeyler hazırlıyorum. Bu yüzden birkaç kurabiyeyi bir peçeteye sarıp dersliğe koşturmam gerek arkadaşlar.’’ Hogwarts’ın güzel profesörlerinden birinden yardım aldıktan sonra, teşekkür edip doğruca vanilyalı parfümünü yanından geçtiği herkesin burnuna salarak hızlı adımlarla ilerledi.

Dersliğe vardığında kapıyı açmak için kola uzanmakta zorlandı. Bir elinde kitaplar, diğerinde ise kurabiyeler vardı. Kurabiyelerden birini ısırarak dersliği önceden istediği gibi büyüleyip büyülemediklerine baktı. Hogwarts cinleri ambiyans yaratmakta ustaydılar. Yardımına koştuğu için bir ara ödüllendirmeyi unutmamalıydı küçük yaratıkları. Derin bir nefesten sonra parşömenleri hazırladı. Yazıyı yıldızlarla oluşturdukları gökyüzünü incelemek için bütün olayın yaşanacağı ufak çadıra girdi. İçine girildiğinde birden bire koca bir çöl ve uçsuz bucaksız bir gökyüzü ile karşılaşılan çadırın dört bir yanından rüzgar esiyormuş gibi saçları havalandı. Mısır’a özgü otların kokusu burnuna çalındığında derin bir nefes aldı. Herşey planlandığı gibiydi. Çadıra girdikten on adım sonrasında büyük bir vahaya rastlanıyordu. Bu su birikintisinin hemen yanındaki parşömen ve kalemi de kontrol ettikten sonra geri döndü. Kalan kısmın da hazır olduğunu biliyordu.

Çadırdan çıktıktan sonra derse gelmeye başlayan öğrencilerini sıralara kabul etmeye başladı. Herkes tamamlanana kadar ağzını açmadı. Sınıfın kapısı son kez açılıp kapandıktan sonra, kapıyı büyüyle kilitledi. Sınıfa döndü. ‘’ Bu kadar yeter. Yeterince bekledik. Gelemeyenler kaçırdıklarına üzülsün.’’ Öğrencilerin, eski yazılar dersiyle ilgili ne kaçırabileceklerini merak ettiğine emindi. Hatta birkaç küçümseyen homurtu duyduğunda, sırtını dikleştirip boğazını temizledi. ‘’ Sessizlik.’’ Bir nebze elde ettiği sessizliğin ardından anlatmaya başladı. ‘’ Bugün Mısır hiyerogliflerini öğreneceğiz arkadaşlar. Mısır yazısı, çoğu nesnelerin resimleri olduğundan, rahatlıkla ayırt edilebilen 700'den fazla işaretten oluşmuştur. Her bir işaret ,özel bir nesneyi, belli bir sesi temsil eder. Hiyeroglif yazısı soldan sağa ya da aşağıdan yukarıya yazılabilir. Hayvanların ya da insanların yüzleri sola dönükse soldan sağa,sağa dönükse sağdan sola okunur.’’ Derin bir nefes daha alıp devam etti. '' Yazıyla ilgili ilk olarak sıralarınıza bıraktığım parşömeni incelemenizi istiyorum. Orada her harfe karşılık gelen sembolleri göreceksiniz. Bu sembolleri, bu ders için hazırladığım bir oyunda kullanacağız.’’ Herkesin oyun sözcüğünü duyduğunda yüzlerinin güldüğünü görmesi Maria’yı eğlendirmişti.

Parşömende yazanlar:

Spoiler:

‘’ Çadırın içerisinde sizler için temsili bir çöl var. İçeride zaman gece. İçeri girip, yaklaşık on adımdan sonra bir vaha, yani su birikintisi göreceksiniz. Su birikintisi üzerine hiyeroglifle isminizi yazmanızı istiyorum. Birikintinin kenarında parşömen ve kalemi bulacaksınız. Eğer adınızı doğru yazdıysanız birikinti birden bire kuruyacak ve merdivenler göreceksiniz. Merdivenlerden inip, bir mezarlığa ineceksiniz. Sizi eski bir dost karşılayacak. Korkmanız için hiçbir sebep yok. Çok rahatsız olursanız, onu sarılı olduğu bez parçalarını yakmakla tehdit edin.’’ Tatlı bir kahkahadan sonra öğrencilerin karşılarına bir mumya çıkacağını anlamış olmalarını umuyordu. ‘’ Eski dostumuzun size verdiği kumaş parçasına onun adını yazmanızı istiyorum. Kendisi tarihte bilinen ilk yazılı anlaşma olan Kadeş Antlaşmasını da yapmıştır. Sanırım onun kim olduğunu buradan çıkarabilirsiniz.’’ Çocukların akıllarını ciddi anlamda zorladığını bilse de, hepsine güveniyordu. ‘’ Onun adını bez parçasına doğru yazıp kendisine verirseniz, size tünelden çıkış yolunu gösterecektir. Tünelden çıktığınız zaman göreceğiniz berrak gökyüzündeki yıldızlarda yazanı okuyun. Ve yazıyı okurken, yuvanızı düşünün. O zaman, orada yazanları da kendi dilimizde bir kez söyleyip ve asanızı gökyüzüne kaldırın. Yıldızlardan avcunuza düşecek armağanı boynunuza takıp, sınıfa geri dönebileceksiniz. Şimdi… İlk kim içeri girmek istiyor?’’

Öğrencilerinin tedirgin yüzlerini gördükçe içi acıdı. ‘’ Korkmanıza gerek yok. Su birikintisindeki yazı yanlış olursa nefesinizi biraz tutup ıslanarak tünelin su altındaki giriş kapısını bulmak zorunda kalacaksınız. Eğer eski dostumuzla baş etmek zorunda kalırsanız, basit bir sersemletme büyüsü iş görür. Yıldızlarla ilgili hatanız olursa, sanırım güçlü bir protego sizi göktaşlarından korur. Ancak eninde sonunda biraz ıslak veya sarsılmış olarak sınıfa geri döneceksiniz.’’ Bir gönüllü istiyordu.

Gökyüzünde yazan yazı:

Spoiler:

İlk adımda suya kendi adınızı yazmak için ve tünelden çıkmadan önce Kadeş Antlaşmasını araştırarak, eski dostumuzun adını yazmak için kullanacağınız site:

http://www.hieroglyphs.net/000501/html/000-042.html

Size verdiğim parşömeni de kullanabilirsiniz. İki türlüsü de kabulüm. ^^
Kolay gelsin.

Uyarı: Rplerinizde benim konuşmalarımı asla alıntılamayın arkadaşlar. Benim konuşmalarımla uzatılmış rpler oldukça düşük puan alacaktır.



2. uyarı: Her aşamada DMlik yapmamı isteyen arkadaşlar, su birikintisine bırakacağı parşömene adını yazsın ve bana haber versin. Doğru olup olmadığıyla ilgili size bilgiyi rpnizi editleyerek vereceğim. Ardından ikinci adımla devam edeceksiniz. Diğer aşamaları da böyle götüreceğiz. Yok ben adımı doğru yazarım, DM istemiyorum derseniz, o zaman doğru yazdığınızı söyleyip suyu kurutup merdivenlerden inebilirsiniz. Hatta yanlış yazdığını ve yüzerek tünelin kapısından girmek zorunda kaldığını söyleyenler de olabilir. Nefesinizi daha çok tutmak için hangi büyü gerekli, biliyorsunuz. Ne kadar zorlukla karşılaştığınızı ve atlattığınızı yazarsanız, o kadar puan alacaksınız. En akıllıca ve bol büyülü atlatanlar olursa, burada mükemmel rpler okuruz. Kolay gelsiiin :)

Güzel bir sabahtı çünkü rahatlıkla kalkmıştım.Güzelce üstümü değiştirip saçlarımı yapmaya başladım.Yukardan toplasam mı yoksa saçlarımı salık bırakıp tatlı bir toka mı taksam diye düşünürken, saçımı salık ve kabarık bir şekilde bırakmakta karar kıldım.


Hogwarts'ın kocaman kolidorlarında yavaş yavaş yürüyerek Eski Yazılar Dersliğine geldim.Profesör ben geldikten 5 dakika sonra gelmişti.Anlatılan ders beni heycanlandırmaya başlamıştı.Bu mısır yazıları hoşuma gitmişti.Çadır, eski dost maceraları çok severdim.Ne yazık ki ilk deneme bana ait değil,Hufflepuff'lı bir kıza aitti.Kızın çıkmasını beklerken parşomeni inceledim.Kız sonunda yüzünde bir gülümsemeyle çıktı.Profesör kıza birşeyler söylerken elimi kaldırdım.Profesör başyla onaylayarak beni kardırdım.Gülümsedim ve çadıra girdim.Burası gerçektende çöldü!"Ah tanrım bu ayakkabılar yeni, neyse daha yeni bir ayakkabı almak için fırsat!" dedim içimden o alış-veriş tutkusuyla.İlerledim ve vahaya vardım.Elime kalemi alıp parşomendeki ezberlediğim şekilleri yazmaya başladım;







Yavaş yavaş su birikintisi kurumaya başladı.Merdivenlerden indim ve mezarlığa geldim.Gördüğüm mumya karşısında şaşırmadım veya korkmadım.İçimden "S. Marie o gerçek bir mumya ondan korkmalısın normal olanı bu!" dedim.Ama nafileydi, korkmuyordum.Kormamıştım ama içimden "Acaba onu kumaş parçalarını yakmakla tehtit etsem ne yapar?" diye düşünüp sırıtmadan edemedim.Mumya bana bir bez uzattı."Tanrım tarihim çok kötü!" dedim.Fakat mumya, mumyaydı işte normaldi.Sonra kararsızca yazmaya başladım:

Hava güzeldi, güneş tam tepedeydi. Sızlanıyordum ama yine de, böyle bir günde eski yazılar dersini işlemek sıkıcı mı olacaktı bilemiyordum. Öğretmen, dışarıdan göründüğü kadarıyla iyi biriydi; hem kuzenim de eski yazılar dersini seçmişti, benim seçmemin nedenlerinden biri de buydu. Dolabımı açtım, içinden dökülen elbiseleri tıkıştırmaya çalıştım. Okul kıyafetim her zamanki gibi en üstte bumburuşuk bir şekilde duruyordu. Silkeleyerek kıyafetimi bulunduğu dolaptan çıkardım ve tuvalete doğru ilerledim. Herkesin içinde giyinemezdim. Duşların olduğu bölüme giderek giyindim, yatakhaneye geri dönmeden önce son bir kez kendime baktım aynada. Bukle bukle olan saçlarımı bu sefer örmeyecektim, her zaman süt olmama gerek yoktu; bir derste de kendim gibi davranmalıydım. Bu sefer kravatımı da gevşek bir şekilde taktım. Gözlerimin yeşilliğine bakarak kıkırdadıktan sonra yatakhaneye uğrayıp, elbiselerimi tekrar dolaba tıktım. Dersliğe doğru ilerlemeye başladım.

Hogwarts koridorları, gözüme hiç bu kadar büyük görünmemişti. Belki de isteyerek seçtiğim bir ders olmadığı içindir, belki de sadece puana ihtiyacım olduğu için uğradığım bir dersliğe gitmek zorunda olduğum içindir. Bilemiyordum ama dersliğe gitmek bana zor geliyordu. Ayaklarım geri geri gitmek istiyordu delicesine. Ama aklım beni zorla götürüyordu, süründüre süründüre. Dersliğin kapısına vardığımda biraz nefeslenerek saate baktım, dersin başlamasına daha çok vardı. Boşu boşuna koşturmuştum o kadar. Hayıflanarak derse girdiğimde birkaç öğrencinin orada olduğunu gördüm. Öğretmene başımla selam verdiğimde, asıl bu öğretmene yalakalık yapmam gerektiğini düşündüm. O kadar sevecen gözüküyordu ki, görünüş olarak gördüğüm en ılımlı öğretmendi. Gülümseyerek kendime uygun bir yer aramaya başladım. Arka sıralarda oturan kuzenim Aquilano'ya el sallayarak onun bir ön sırasına oturdum. Öğretmen diğerlerini beklediği için ağzımı açamıyordum, kuzenimle beraber sadece bakışlarımızla anlaşıyorduk.

Öğretmen dersliğin kapısını kilitleyip, bu dersi kaçıranların ne kadar üzülmesi gerektiğinden bahsedince ister istemez esnedim. Kabalık olmasın diye de ağzımı zorla kapattım. İlk kez eski yazılar dersine giriyordum, beni biraz mazur görmesi gerekirdi. Sesisini yükselterek sessizliği sağladı,ben ve benim gibi düşünen birkaç öğrenciye ithafen. Ardından derse başladı. Dinlemeyeceğimi düşündüğüm için direk arkaya yaslandım, kendimi hafif hissetmiştim. Gözlerimi kapatmaya hazırdım, belki öğretmenin farketmemesi için güneş gözlüğü kullanabilirdim. Kafamı sıraya vurduğum zaman öğretmen Mısır hiyerogliflerinden bahsetmeye başladı ilgilenebileceğimi sanmıyordum, hele birkaç karalamaya hayatını adamış bir bayandan bunları ve kafamı kaldırdım. Konu, hiç aklıma gelmeyecak şekilde ilgimi çekmişti, tarihle bu kadar yakından duyup da dinleyeceğimi asla. Fakat garibime gitmişti ki, dinliyordum. Parşömenden söz ettiği an yüzümde bir gülümseme oluştu. Hele oyun dediği an, öğretmenin şu ana kadar gördüklerimden en iyisi olduğuna kanaat getirerek parşömeni açtım. Ardından kulağım öğretmende parşömeni incelemeye başladım. Ezberlememiz gerekiyormuş, o zaman ben de ezberlerdim. Görsel zekam ileri düzeyde olmasa bile bu dersten özellikle geçmek istiyordum. Kulağım öğretmende, gözüm de parşömendeydi. Birkaç gönüllüden sonra gönüllü olmak istiyordum. İki üç kişi çadırdan çıkınca el kaldırdım. Gönüllüydüm. Öğretmenin gülümseyen bakışları arasında kalktım ve çadıra girdim.

Çadır oldukça sıcaktı doğal olarak, bir çöl ortamı oluşturulmuştu. Kumlar ayakkabılarımın içine giriyordu, oldukça rahatsız olmuştum. İyice bunalmıştım, bayılmak üzereydim zaten. Kendi kendime hayıflanıyordum ama meraklanmıştım iyice. Gözümü dört açmıştım, açabildiğim kadar, bu yorgunlukla birlikte. Artık iyice yorulmuştum, hem de oyunun başında. Biraz sonra vahaya vardığımı görüp, sevindim. Mümkün olduğunca hoplayarak vahaya girdim ve kalemimin ucuyla suya adımı yazdım. Doğru yazdığımı umut etmekten başka yapabilecek bir şey yoktu, merdivenlerin oraya çıkmasını en içten dileklerimle istiyordum.