Eski Bir Dost..

Ahhh... İtalya, Roma. Tarih sahnesinin çoğunun geçtiği şehir. Kim bilir bizden önce neler neler görmüştü, ne savaşlar görmüştü. Muggle savaşlarının dışında bir de hiçbir zaman gün yüzüne çıkmamış olan büyücü dünyasındaki savaşlar vardı. Romanın bu savaşlarda payı büyüktü. Ne büyücüler, ne cadılar gelip geçmişti buradan. Tarih güzeldi. Tarihi bilmek daha da bir güzeldi. Bunu daha yeni anlayan Henry, küçüklüğünde ne tarihi ne de tarih dersinin severdi. Belki ailesinden kaynaklıydı bilmiyordu. Ama büyük ihtimal öyleydi. Çünkü kendi ailesinin tarihi o kadar berbat ve o kadar şerefsizdi ki... Dile getirmeyi bırakın, aklının ucundan geçirmesi bile çok kötüydü onun için. Bir an babasına olan nefreti, annesinin umursamazlığı, hepsi aklına bir selam verip geçtiler, şeytansı bir selam. Bu düşüncelerden sıyrılmaya çalışarak eski dostunun tam karşısında ki bankta arkası dönük bir şekilde oturduğunu fark etti. Niobe Hera. O bir vampirdi ve gerçekten çok çekici bir vampirdi. İş adamları olsun, büyücüler olsun hatta bazı cadılar. Hiçbiri ona karşı koyamıyordu çoğu zaman. Ne var ki Henry artık bu konuda bağışıklık geliştirmişti kendince. Güzel ve çekici geliyordu yine ama etkilemiyordu onu, etkileyici gelmiyordu. Tabi bir de vampir olmanın getirdiği bir avantaj var, yaşlanmama. Yaşını sorsanız kendi bile unutmuştur, ama hala yirmili yaşlarındaki genç kızlara benziyordu.

Ellerini cebinden çıkartarak onun yanına vardı. Tebessüm ederek sıcakkanlı bir sesle; "Hera? Yanına oturabilir miyim?" Sıcakkanlı olmaya çalışarak ortamı ısıtıyordu Henry. Gerek yoktu aslında bunlara ama eski dostlarına her zaman böyle yapardı Henry, onun doğasında vardı bu. Eski dost demek, sadık ve güvenilir kişi demekti onun için...

Hera'dan nazikçe aldıktan izin alan Henry, ne kadar sıcakkanlı olduğunu birkez daha göstermişti eski dostlarına karşı. Kenara çeklien Hera'nın yanında oturan Henry biraz etrafı süzüdkten sonra yanında ki vampire döndü. Ne kadar güzel ve çekici olduğunu görmüştü Henry, ama onun için etkileyici değildi. Hera sağolsun o artık, bu kadar çekici kadınlardan kolay kolay etkilenmiyordu. Onları sınıyrodu önce. Ama Hera onun arkadaşıydı, iş arkadaşı. Şimdi kim bilir neler yapıyordu, onca geçen seneden sonra çok şey değişmiş olmalıydı. Fiziksel olarak bakınca hiçbir şey değişmemişti tabiki de. Bir süre süzdükten sonra kulağına Hera'nın dudaklarından çıkan cümleler geldi. Kulağına girip, beyninin her bir hücre parçasını hareketlendirmiş, düşünce fırtınası oluşturmaya başlamıştı Henry. "Ee neler yapıyorsun görüşmeyeli? Hakkında çok dedikodu var." Haklımıydı değil miydi, bilmiyordu Henry. Sonuçta çok uzun zaman geçmişti dışarıya çıkalı. Belli ki dolaşıyormuş, Hera yalan söylemez Henry'ye.

Sıcakkanlı sesini koruyarak ama bir dolandırıcının sisiliğini katarak; "Hadi ya. Neler var mesela? Uzun zamandır ortalıklarda olmadığım için, biliyorsun... Anlatsana. Neler dönüyor? Son haberler neler? Benim hakkımda ne dedikodusu yapıyorlar?" Cevabı heyecanlı, meraklı ve şaşkın bir yüz ifadesiyle beklemeye başladı. Güneşin verdiği ısı ve ışık yüzünden, gözlerini azıcık kısmak zorunda kaldı Henry. Gökyüzü mavi, ve etaf cıvıl cıvıldı. Burada kimin oturduklarını bilmeksizin, insanlar sadece yürüyorlardı.