Leonard Johnson 2

Hogwarts'ta oldukça zor ve yorucu bir gün geçirmiştik.Harry Ben ve Ron tabiki her zaman ki yaramazlıklarımızı yapmadan duramazdık.Saat 11'di ve Hogwarts'ta öğrencilerinin Binalarının Ortak salonlarından başka bir yerde bulunması yasaktı.Ama biz kuralları dinlermiyiz.Herzaman ki gibi gece karanlık ormana gidip değişik şeyleri görmek istiyorduk.Harry Ona kimden geldiği belli olmayan görünmezlik pelerini aldı ve altına girerek karanlık ormana doğru yol aldık.Karanlık orman çok ıssız ve korkutucuydu.Hepimiz korkuyorduk ama değişik şeyler görmek ve macera yaşamak istiyorduk.Görünmezlik pelerinin altında gezmeye başladık.Yanımızdan Flappi'nin yavrusuna benziyen 3 başlı bir köpek geçti.Kokumuzu alabiliyordu.Hırlamaya havlamaya başladı.İçimden bir karanlık birşey girdi tanımlayamadığım birşey ama bu kokuydu heraldi.Harry sessizce:

"Ağzınızdan nefes almayı kesin ses yapıyor ve yavaşça ses çıkartmadan uzaklaşalım" dedi.
Ronla ikimiz tamam anlamında başımızı salladık.Yavaşça uzaklaştık. köpek yine kokumuzu alıyorduk.Ben:

"Ron hep Hermonie'ye hoş kokmak için sürdüğün parfüm yüzünden şu lanet olası köpekten kurtulamıyoruz ."dedim.

Ron Hermonie'den hoşlanıyordu.Hermonie'de ondan fakat bir türlü birbirlerine açılamıyorlardı.Ron:

"Özür dilerim ama ondan hoşlanıyorum ve onun yanında iyi kokmam lazım abi anlarsın ya." dedi.

Harry hemen araya girdi.
"Konuşmanızı böldüğüm için özür dilerim ama şuanda bizi takip eden 3 başlı bir köpek var ve siz burda konuşuyorsunuz .Rica etsem artık konuşmayı kesermisiniz ? " dedi.

Ron ve Ben aynı anda tamam dedik.Sonunda köpek yorulmuş ve peşimizi bırakmıştı.Ama biz karanlık ormanın derinliklerinde kaybolmuştuk.Korkuyordum ya Hogwarts'a dönemezsek ya yoklumuzu fark ederlerse.Bu saate Binalarımızda olmamak okuldan atılma nedenidir ama biz bunu her akşam yaparız , ne kadar korksakta bunu yapmayı adrenalin yaşamayı seviyorduk.Biraz daha ilerledik.Çok karanlıktı kurt ulumaları duyuyorduk.Asalarımız tehlikelere karşı hazırdı.Karanlık ormanın derinliklerinde insan sesleri duyduk ve sesi duyduğumuz yere doğru yürümeye başladık.Biraz ilermeye başladığımızda Harry'nin yara izini tuttuğunu gördüm ,korkark ve sesizce Harry'e şöyle dedim:

"Harry yara izin ağrıyor ileride ismi lazım değil olabir.Geri dönelim hepimiz ona karşı gelemeyiz dönelim."dedim

Harry:"Korkçaksaydın gelmeseydin Leonard seni kimse buraya zorla getirmedi."dedi.

Harry'nin bu sözlerine biraz alınmıştım.Ama belli etmedim ve sesin geldiği yere doğru yürümeye başladık.Biraz yürüdükten sonra karşımızda Dracoyla konuşan babası vardı ve yanlarında tanımadığımız bir adam vardı.Draco'nun koluna asayla dövme yapıyorlardı.Artık Draco'da artık bir ölüm yiyen olma yolundaydı.İçimden hadi ama Draco o kadarda kötü değildin sen dedim.Draco'yu ne kadar sevemesekte o kadar kötü olabileceğini düşünemezdim derken.Draconun gözünden damlayan yaşı gördüm.Galiba oda bir ölüm yiyen olmak istemiyordu fakat babası ve yanındaki adam ona zorla asayla dövme yapıyorlardı.Lucius Malfoy:
"Hadi ama Draco bu dövemeyle Lordumuzun yanında can güvenliğin sağlacak ağlama oğlum." dedi.

İlk kez bir ölüm yiyenin hemde Lucius Malfoy'un böylesine oğluna sevgi dolu cümleler kurduğunu duyuyordum.Aslında Draco'ya bende acıdım.Draco'nun iyi bir çoçuk olmadığını biliyorudum ama bu kadar ilerleyecebileceğini zanetmezdim.Ama nede olsa babası bir ölüm yiyendi.Boğazımda bir acı tat hissediyordum.Harry ve Ron'a baktım onlarda Draco'nun olayına üzülüyorlardı.Bir süre sonra gök yüzünde Bir siyah uçan birşey gördüm.Gelen Voldemort'tu.Kan dolaşımımın hızlandığını ve nerdeyse kalbimin çıkacak gibi hissediyordum.Hepimiz birbirimize bakıyorduk hepimizin kokusu ve heyecanı üyüzümüze vurmuştu.Lucius Malfoy aceleyle Draco'ya:
"Hemen Göz yaşlarını sil ve ağladığını belli etme lordumuz geliyor." dedi.

Draco hemen elinin tersiyle göz yaşlarını sildi.Voldemort yere inmişti.
Voldemort:"Draco yeni hizmetkarım arasına hoş geldin." dedi.
Draco:"Sizin hizmektarınız olmaktan onur duyuyorum Lordum." dedi.Ama çok isteksizdi.Voldemort anlamasa bile biz anlıyorduk.Tabiki biz Voldemort'un aşağı inmesiyle biz karanlık ormanın içerisinde bulunan kocaman bir ağacın arakasına saklanmıştık gözümüzün ucuyla onları hem izliyor ve konuşmalarını dinliyorduk.Voldemort gitmişti.Lucius Malfoy , Draco ve Yanındaki garip adamda yürüyerek gidiryorlardı.Bizde onları takip ediyorduk.Ama yakalanmaktan hepimiz kokuyorduk.Draco'nun dövmesi bitmişti ve artık o bir ölüm yiyendi ne kadar istemesede.Uzun süre yürüdükten sonra Hogwarts görünmüştü bizde kurtulmuştuk.Okula vardığımızda saat 4'tü.Hermonie'ye anlattığımızda Hermonie:"Siz delimiş olmalısınız.Hergece karanlık ormana gittiğimiz yetmiyor gibi bu akşam nelere tanık oldunuz.Eğer biri 11'den sonra yatakta olmadığınız anlaşılırsa okuldan atılırsınız ben şimdi tekrar yatmaya gidiyorum size iyi geceler." dedi ve odasına gitti ben ise hogwarts'a sağ sağlim vardığımız için kendimizi şanslı sayıyordum.Hogwarts'ta bir macera daha yaşamıştık.Uykum gelmişti.Yatağa yattığımda yürümekten ayaklarımın ağırdığını fark etmiştim ve yavaşça uykuya daldım.


-Son-
Leonard Johnson 2 :Diğerininde eksiklerim Olduğu beğenmemişsiniz, bunun için tekrar yazdım umarım beğenirsiniz.Saygılarla

Tekrar yazamazsınız. Bunun için RPG Dershanesi'ne başvurmalısınız. Kilit.