Leonard Johnson

Bill ve Fleur'un Düğünü Basılmıştı nolduğunu hatırlamıyrum galiba 1 ölüm
yiyeni sersemlettikten sonra Beni Esir almışlardı.Uyandınışım çok kötü
olmuştum.Belatrix Lestrange beni Crucio lanetiyle uyandırmıştı.Crucio
lanetine dayanamıyor sanki vücudumun içinden Şehir Elektriği geçiyor
gibi hissediyordum.O acıya yenik düştüm.Ama bu yiyeceğim lanetlerin en
hafifiydi belkide, kim bilir belki Voldemort gelicek bana bunun yüzlerce
kat daha büyük işkenceler yapacaktı.Çünkü; Harry Potter'ın arkadaşı ve
onun Liderliğinde olan Dumbledore'un Ordusunun Bir üyesiydim.Karşımda
Belatrix Lestrange İğrenç Saç Stili ve Patlak iğrenç gözleriyle
duruyordu ve yine o iğrenç Kahkahasını atıyordu.
Kolunu Sıyırmış
hareket eden Dövemesine dokundu ve Voldemort'u çağırdı.Aslında
Korkuyordum karşıma kötülüklerin lideri gelecekti.
Ama ben Sadece
acizce İnsanları öldürmekten zevk alan bir pislikten
korkmamalıydım.Camdan Voldemort'un uçuşunu gördüm.Bizim olduğumuz fakat
kime ait olduğunu bilmediğim eve doğru geliyordu.Voldemort eve
girdi.Karşımdaydı, beni baştan aşağı yüzdü ve bağırarak:

" Bu ezik bulanık kim Belatrix" . dedi

Ben
belatrix'e konuşma fırsatı vermeden : "Ben bulanık değil safkanım ve
Bulanık diye aşağıladığın insanlar varya senden daha çok büyücü kanı
taşıyor pislik " diye bağırdım.

Şimdide o Belatrix'in konuşmasına izin vermemişti.

"Vay,Bana Karanlıkların Lorduna Böyle laflar söylücek kadar cesur ve Safkan.Hmm Sen niye bize katılmıyorsun Adın neydi? " dedi.

Sonunda Belatrix konuşmak için fırsat bulmuştu:

" Lordum bu Leonard Johonson ,Potter'ın ve yanında bulanıkların arkadaşı." dedi.

Ben hemen bağırdım:"Ben Sana anca güneş Batıdan doğduğu zaman katılırm pislik köpek" dedim.

Ama
bu laflarla ölümümü yaklaştırdığımı düşünüyordum.Ama dünyanın
kurtulması için benim ölmem hiçbir şey.Dünyanın Kurtuması diyorum.Çünkü;
Harry,Ron ve Hermonin yerini biliyorum.Onlar Voldemort'un sırlarını
biliyorlar ve ben onların yerlerini ölmekten korkarak söylecek
olsam.Voldemort gider ve onları öldürür.Dünyanın umudu kalmaz ben bu
lafları söyleyerek ölümümü kolaylaştırıyorum.Çünkü; çabuk bir ölüm acı
çekerek ve dünyanın umudunu kaybetmesiyle sonuçlanmasından daha iyi.

Voldemort:"Sen kimsinde bana bu lafları söyleyebiliyorsun aşağılık şey." dedi
ve asasını bana tutarak "Crucio" diye bağırdı.

Bu
lanet Belatrix'in kinden 100lerce kat daha beter ve
dayanılmazdı.Vücudum Bu lanete dayanamamış ve gözlerimden yaşlar
süzülmeye başlamıştı.Belatrix'in Crucio lanetinde sadece Şehir
elektriği vücudumdan geçiyormuş gibi geliyordu.Voldemort'un lanetinde
ise tüm dünyanın elektriği içimden geçiyormuş gibi hissediyordum.

Voldemort:Tamam bu kadar eğlence yeter.Şimdi bana Potter'ın yerini söyle canını bağaşlıyım."dedi.

İşte beklediğim teklif gelmişti.Ama tabiki cevap belliydi.Asla ona Harry'nin yerini söylemiyecektim.

Ben:"Bilmiyorum ve bilsem bile sana söylemek pislik." dedim.

Voldemort:" Niye kendi canını Potter'ın kine değişesinki ? Söyle işte sen ondan daha değerlisin bence ."dedi.

Bu laflarla benim aklıma girip Harry'in yerini öğrenmeye çalıştığını biliyordum.

Ben:"Bilmiyorum
pislik köpek ve Harry'in yaşaması senin sonun gelmesini sağlayacak ve
ben Tüm dünya için ölmeye hazırım aşğılık köpek." dedim .

Artık ölümün yaklaştığını hissediyordum.Crucio lanetinin acısını hala üzerimde hissediyordum.

Voldemort:"Şimdilik
Bu kadar yeter . Bunu Zindana at Belatrix belki kararını değiştirip
bize Potter'ın yerini söyler." dedi.

Belatrix yavaşça yanıma geldi ve beni zindana attı.Topuklu ayakkabısının sesi Zindanda yankı yapıyordu.

Zindanda
asacı Ollivanders ve Luna Lovegood'da vardı.Tanıdık yüzler görmek
iyidi.Aradan 2 saat sonra Bir erkek ayakkabısı sesi duydum.Gıçırtılı
zindan kapısı açıldı ve 2 kişi geldi.Zindan karanlıktı.Gelenlerin kim
olduğunu göremiyordum.Sonra birden ışıklar yandı ve karşımda Işık
kemerini kapatan Ron'u gördüm.Çok sevinmiştim.Gelen Harry ve Ron'u
birbirimize sarıldık ve konuşmaya başladık.

Ben:"Buraya Nasıl geldiniz ?" dedim.

Ron:"Tabu
yüzünden ismi lazım değilin ismini tabulamışlar ve onun ismini
söylersen nerde olursan ol seni buluyorlar.Harry'de ismi lazım değilin
ismini söyleyice .Bizi aldılar ve buraya geldik." dedi.

Harry:"Özür dilerim Ron ."dedi.

Ron:"Hadi ama Özür dileyecek bir şey yok dostum "dedi.

Ben
tam Hermonie nerde diye soracaktım ki Zindanın yukarısından çığlık
sesleri gelmeye başladı.Bu çığlıklerın Hermonie'ye ait olduğunu
biliyordum ama yinede sordum.

Ben:"Bu Hermonie mi ? ." dedim.

Ron:"Evet,Lanet
olsun Harry ona işkence yapıyorlar birşeyler yapamız lazım.Onu
kurtarmalıyız dostum onun bu çığlıklarına daha fazla dayanamam dedi."

Harry:"Tamam Ron haklısın ama hiç bir şey yapamayız asamız yok.Ama dur ben birşey deniyecem ."dedi.

ve
Pantolonunun paçasını sıyırdı ve çorabından bir ayna çıkardı.Bağırdı
lütfen bize yardım et.Lütfen bize yardım et başımız dertte diye.Artık
ümidini kesmişti ki Puff diye bir ses duyuldu.Gelen Harry'nin serbes
bıraktığı ev cini Dobby'di.

Harry:"Dobby sen buraya nasıl geldin ?" dedi.


Dobby:"Sesininizi duydum.Efendim." dedi.


Harry:" Sen zindana rahatça girip çıkabiliyormusun?." dedi.


Dobby:"Tabiki Bay Potter ."dedi.

Harry:"Şimdi Dobby sen Leonard,Luna,Ollivernders'ı ve Griphook'u götür ve daha sonra tekrar bize yardıma gel ."dedi.

Dobby:"Emredersiniz Bay Potter , peki onları nereye götüriyim dedi."

Ron hemen atılarak:"Denizkabuğu klübesine , Bill ve Fluer orda ."dedi.

Dobby:"Siz nasıl isterseniz Bay Weasley ."dedi.

Ben:"Sizde Klübeye gelirseniz görüşürüz." dedim.

Harry ve Ron aynı anda: "görüşürüz" dedi.

Dobby
elimi tuttu eli yumuşak ve uzundu .Bende Lunanın elini tuttum onun eli
uzun süredir burada olduğundan dolayı sertti.Dobby Diğer eliylede
Griphook'un elini tuttu.Griphook ise bay Ollivenders'ın elini tuttu ve
buharlaştık.Deniz kabuğu klübesindeydik.Bir süre sonra Harry , Hermonie ,
Ron ve Dobby gelmişti.Dobby'nin göğüsünde bir hançer saplıydı ve Dobby
kısa bir süre sonra öldü.Harry üzüntüden ağlıyordu.Bende bizi kurtaran
Cin için ağlıyordum.Daha sonra Harry Ron ve Hermonie bize olanları
anlattı.Belatrix öldürmüştü onu.Heryerimde bir sızlama hissettim ve
Dobby'e özel bir mezar yaptık.Bizi kurtaran cin bunu hak ediyordu .


-Son-

Leonard Johnson