Kaçış - Farklı Bir Kişi

Konu: Kaçış - Farklı Bir Kişi C.tesi Eyl. 17, 2011 3:35 pm

Mezarlık. Tom için güzel ve huzur vericiydi. Buraya Eva' için gelmişti: Ölü Eva'nın kemikleri, diğer simanınsa dedikleri için. Mutlaka doğrusunu yaptığına inanıyordu. İşe koyulmalıydı. Zaman akıyor, güç adına vaad edilenler bekliyordu.

Görevini yaparken huzur bulduğu mezarlıktan git gide kopuyor, bunalıyor, korkmaya başlıyordu. Zordu. Yıllarca istediği gücü elde etmenin karanlık büyülerden geçmesi onu tedirgin ediyordu. Delirebilirdi; eğer bir an önce buradan kurtulup gitmez ise...

Dün gece
Büyük bir baş ağrısıyla uyandığını hatırlıyordu sadece. Ter içindeydi ve yüreğinde büyük bir korku vardı. Düşündükçe ve kendisine geldikçe bu korku artıyor, yerini paniğe bırakıyordu. Daha fazla hareketsiz kalmak istemediğinden yatağından kalktı.

Geceyi izlediği pencereden sokak lambasının yanıp sönen lambasını, ışığının sokağı bir aydınlatıp bir karartan etkisini gördüğünde az önceki kabusun etkilerini daha açık bir şekilde hissetmeye, karanlık görüntülerin ise yanıp sönen sokak lambasının yeknesaklığıyla netliğini yavaş yavaş kazandığını farketmeye başladı. Bu bir zihin karmaşasıydı. İlk defa yaşamıyordu belki ama etkisinin bu denli fazla olması onu korkutuyordu.

"Aslına bakarsan zihnin sandığımdan da savunmacı."

Karanlık ses, odanın karanlığından çıkan adamın tam seçilemeyen ergin bedeninde yer bulunca delirmediğini anladı Tom. Delirmiyordu ancak ona yakın bir duygu ve tabiki düşünüş içerisindeydi. Asasını iki üç adım ilerideki cilalı tahtadan yapılma komidinin üzerinde bırakmıştı. Hızlı davranıp onu almaya kalksa adamın engeline uğrayacaktı. Yenilgiyi kabullenemeyeceğinden adamla konuşmayı, onun dikkatini dağıtmayı seçti.

"Kimsin!"

"Sen beni tanımıyorsun Christopher ancak ben seni çok iyi tanıyorum."

"Ne yaptın bana?" Başı delice ağrıyordu.

"Bunu sen uykundayken yaptım. Biliyorum biraz ödlekçe ancak gücünün sınırlarını bilmek istedim."

"Daha açık konuş."

"Dedim ya; gücünün sınırlarını görmek istedim. Zihinbendarlığının kuvvetini Eva'dan duymuştum."

"Eva mı? Ama o öldü. Onu abim öldürdü."

"Ah! evet. Söyledi."

"Ne demeye çalışıyorsun sen! 'Söyledi' de ne demek oluyor. O öldü diyorum. Yoksa bir inferi mi yaptın ondan!"

"Saçmalıyorsun Christopher. İnferiler denileni yapan kuklalardır, düşünmezler."

Bir an için aptallığına küsen Tom gitgide karmaşık, çözülmeyi bekleyen kördüğüm bir olayı açmaya çalışıyordu. Ağrıyan başı hızlıca oluşan monologlarla dolmaya başladı.

"Bir adam geldi ve uykuda ona Zihinfendar uyguladı. Bunun zihinbendar gücümü sınamak için yaptığını söyledi. Aman Tanrı'm. Bunu da Eva'dan duyduğunu söylemişti. O öldü. Bunu nasıl söyleyebilir.
Tamam, sakin. Ölmeden önce de tanışıyor olabilirler. Ya da-
-ya da uykum sırasında bana yaptığı zihinfendar ile öğrenmiştir."

"Zihnimde ne arıyordun?" Kuşku duygusunu belli etmemeye çalışarak tanımadığı adama sordu.

"Pek bir şey değil. Zaten zihinbendarlığın sebebiyle önemli bulguları göremedim."

"Pek bir şey değil de ne demek oluyor. İzinsiz zihnime girmeye çalıştın!"

"Tekrarlayıp durmana gerek yok Tom. Ağabeyin nasıl ha? Söylesene."

"Ağabeyim mi?"

"James!"

"O -o"

"Anlaşılan önce sana kendimden söz etmeliyim. Bu erkek bedenindeki kişi benim; Eva Green."

Eva'ydı. Başka bir bedenin içine girmiş, onu bir kukla gibi kullanıyordu. Onun ölmüş olması hiç bir şeyi değiştirmiyordu çünkü geri dönmesini sağlayacak nesnneler yapmıştı. Tom da nesnelerin sahibi Eva'nın tek şansıydı. Daha önce okuldan arkadaşı için düşündüğü bu kader şimdi Tom için atıyordu; James'in kardeşi! Güçlü, savunmacı, ağabey tarafından aşağılanan, zaaf dolu bir beden. Ağabeyinden daha fazla olabilecek güç için nelerini vermezdi. Tam da öyle oldu. Eva olayı kendi penceresinden anlattığında Tom inandı. Bağlandı. Defalarca buluştular. Konuştular. Eva'yı haklı buluyordu; daha döneli bir kaç ay olan ağabeyini ise suçlu. Öldüren oydu; katil olan o. Geride bıraktığını temizlemek, Bakanlık'ın geleceğe 'James aklandı. Aslında Eva öldürülmedi, öldü' yazdırmasına ön ayak olmak, onun Bakanlık'ın pis işleri için gerekli olduğuna inandırmak için çok çabalamıştı. Bunu geçmişi için yapsa da pişmandı. Eva'ya yardım ederek bu pişmanlığını yatıştırabilirdi acnak. Başka bir seçenek yoktu. Büyücülük dünyasının bir katil'i barındırması kabul edilemezdi; bu öz ağabeyi James olsa bile suçlu cezasını çekmeliydi. Yaptıklarından oldukça pişmandı. Bir suçluyu korumuş olması affedilemezdi ancak şimdi bunu telafi etmenin bir yolu vardı. Eva'ya yardım edecekti. Bu hem masum'u geri döndürecek, hem suçluyu cezalandıracak hem de kendisinin gücüne güç katacaktı; bunu eva söylemişti, yapacaklarının ödülü olarak.

» Kaçış - Farklı Bir Kişi
» Kaçış
» Kaçış