Lilja Devlin

Konu: Lilja Devlin Salı Tem. 26, 2011 8:51 pm

Karşımda boş laflarla konuşup duran kızı bir defa daha küçümseyerek süzdüm. Belki benden nefret ederse susup kendi köşesine çekilir. Ne yazık ki kız anlamıyor veya anlamamazlıktan geliyordu. Babam içerde kızın babasıyla iş konuşuyor olmasa o kız yanıma bile yaklaşamazdı, bunu biliyordum. İçeri gitmek kuzenim Claudia ile vakit geçirmek istiyordum ama isteklerimin bir öneminin olmadığını bilecek kadar da bir Devlin’dim. Ellerim masum görünümlü yüzümü çevreleyen saçlara gitti ve yavaşça düzeltip Hogwarts’daki günlerimizin nasıl olacağını hayal etmeye başladım.

Sonunda kız ve babası evimizden gittiklerinde rahat bir nefes alıp yukarı, yatak odalarına doğru döndüm. Ancak ben fazla ilerleyemeden annem Patricia önüme çıktı ve benimle konuşmak istediğini söyledi.

“Yakında Hogwarts’a gideceksiniz, orada iyi bir Devlin olup ailemizi gururlandırmanı istiyorum. Ayrıca kuzenine de dikkat etmelisin, varlığı bile bize yeterince büyük zarar veriyorken bir de olay çıkarmasını kaldıramayız.”
“Ama anne, bebek bakıcılığı yapmak istemiyorum. Neden kendi başının çaresine bakamıyor?”
“Artık ailenin isteklerine karşı çıkabilecek kadar büyüdüğünü mü düşünüyorsun Lilja? Bu bugünkü kaçıncı itirazın!”

Annemin kızmaya başladığını belirten sesini iyi tanıyordum. Belki de babamın görüşmesi bekledikleri kadar iyi geçmemişti. Annemin sinirini benden çıkarmasına izin vermeyecektim. Yeşilimsi gözlerimi yere indirip biçimli kaşlarımı hafifçe çattım. Claudia ile gizli gizli izlediğimiz muggle filmlerindeki dondurmasını yere düşürmüş çocukların ifadelerine benziyordu yüz ifadem. Kaşlarımı ne kadar çatarsam çatayım kızgın görünmek yerine mağdur görünüyordum. Gelecekte ne olacağını bilemiyordum ama şu ana kadar bu özelliğimi bolca kullanmıştım. Özellikle de Claudia ve ufak sakarlıkları ailemize katıldıktan sonra. Annemin ağırlığını bir ayağından diğerine verdiğini gördüm, bu iyiye işaretti. Kızgınlığı giderek azalıyor, yerini ne yapacağını bilememeye bırakıyordu.

“Özür dilerim anne. Sanırım misafirlerimizin varlığı üzerimde baskı oluşturdu.”

Annemin yüzüne kaçamak bir bakış atıp konuşmaya devam ettim.

“Hogwarts’ta da ailemizi temsil edebilecek tek Devlin ben olacağım. Benden gurur duymanızı istiyorum ama bir yandan da başaramazsam diye korkuyorum. Endişelerimin üzerine bir de orada Claudia ile uğraşacak olmam kontrolümü kaybetmeme neden oldu.”

Ağzımdan çıkan sözler tam da annemin duymak istedikleriydi. Tüm özürlerim bu çerçevede gelişiyordu; özür dile, tek Devlin olduğunu belirt, Claudia hakkında kötü bir şeyler söyle. Bu yöntem hemen her zaman işe yarıyordu. Annem içten içe erkek çocuk doğuramadığı için üzülüyor, ardından benim kız da olsam tek safkan Devlin olduğumu hatırlayıp biraz rahatlıyordu. Babamdan özür dilemek daha zorlayıcıydı ama o da bir yerden sonra biricik kızına kıyamıyordu.

Çenemde hafif bir el hissedince yavaşça gözlerimi kaldırdım ve doğruca anneme baktım. Karanlıkta koyu görünen ama ışıkta asıl rengini gösteren gözlerimi ondan almıştım.

“Üstüne fazla geldiğimizi biliyorum Lilja, ama ...”

Gerisini dinlememe bile gerek yoktu, annemin çoktan yumuşadığını biliyordum. Aynı numarayı onlarca defa yapınca, üstelik bu yaptığınız kişi anneniz olunca bir yerden sonra size inanmamaya başlamasını bekliyorsunuz, her defasında biraz daha tetikte durmaya, daha inandırıcı olmaya çalışıyordum. Annem ise tüm çabamı komik gösterecek bir hızla neye kızdığını unutuyor, bana ceza sayılmayacak cezalar veriyordu. Şikayet ediyor gibi görünsem de halimden memnundum. Doğruyu söylemek gerekirse üstüme geldikleri falan yoktu. Sadece arada sıkıcı durumlara katlanmak zorunda kalıyordum.

Annem konuşmayı bitirdiği an yukarı, odalara doğru gitmeye devam ettim. Kimse yoluma çıkmadan kendi odama ulaşmayı başarmıştım. Masamdan günlüğümü aldım ve iki kişilik kocaman, yumuşak yatağıma oturup az önce yaşadığım olayları yazmaya başladım. Ardından alakasız bir cümle karaladım. Hogwarts’dayken en çok özleyeceğim şey odam. Bir de Clau vardı ama o tam olarak sayılmazdı. Artık yan yana odalarda kalamayacak olsak da –ki belki de kalırdık- en azından rahatça gülüp eğlenebilecektik. Sonuçta o da benimle Hogwarts’da olacaktı, oysa odam hiçbir yere gelemiyordu. İç çekip açık yeşil kalın perdelerime, kendimi görmekte hiç sorun yaşamadığım kocaman boy aynama göz attım. Odam karanlıkken bile bir şekilde aydınlık ve ferah görünebilen odalardandı. Hogwarts’edaki odamın böyle olabileceğini sanmıyordum. Daha önce odamı kimseyle paylaşmamıştım, benim için ilginç bir deneyim olacaktı. Bir süre kimlerle aynı odaya denk geleceğimi hayal ettim. Nüfuzlu safkan ailelerinin kızları ile birlikte Slytherin yeşilleri arasında... O anda aklıma gelen düşünce ile korkuyla domdum. Ya Slytherin’e seçilemezsem? Tüm Devlinler Slytherin olmuşlardı. Normalde saatin biraz daha geç olmasını bekleyecekti ama içini kemiren düşünceye daha fazla dayanamadı ve Claudia’nın odasına gitti.

Kızıl saçlı kız uykulu bir ifadeyle esniyordu. Lilja’yı görünce gülümsedi, ancak gözleri kuzeninin yüzüne çıkınca gülümsemesi yavaşça kayboldu.

“Ya Slytherin’e seçilemezsem?”

Claudia, yatağında kenara kayarak Lilja’ya yer verdi. Bu sırada ne demesi gerektiğini düşünüyordu. Aklına ilk gelen kuzeninin elbette Slytherin’e seçileceğiydi. Ancak diğer Devlinlerden farklı olduğu da açıktı. En azından söz konusu kendisi olunca farklıydı. Kuzeni Slytherin seçilemezse çıkacak karmaşayı düşünmek bile istemiyordu. Lilja’nın neden endişelendiğini anlayabiliyordu. Ben olsam ben de endişelenirdim. Ancak tabi ki bu düşüncesini ona söylemeyecekti. Kuzenine sarıldı ve başını omzuna yaslamasına izin verdi. İkisi de birbirlerine sahip oldukları sürece en kötü ne olabilirdi ki?

- Mesaj Sayısı : 841 Rpg Puanı : Düello Gücü :

Betimleme: 23/30
Renk ve Paragraf Düzeni: 7/10
Uzunluk: 5/5
İmla Düzeni: 10/10
Anlatım: 26/30
Kurgu: 10/15
Toplam Rol Oyunu Puanı; 81/100

Yorum için özel mesaj gönderebilirsiniz. Godric's Hollow'a hoş geldiniz. Keyifli rol oyunlar.

» Lilja Devlin
» Claudia Devlin
» Claudia 'clau' Devlin