Tekrar birarada

Roxanne, önüne gelen bir tutan kızıl saçı sinirle arkaya itti. Zorlukla taşıdığı kocaman iki ansiklopediye tehditkar bakışlar atıyordu. Masalar arasında gezinerek boş yer aradı. Ödevini rahat rahat yapabileceği şöyle sessiz, huzurlu bir masa bulsa ne sevinirdi. Bunları düşünerek her yerinden rutubet ve nem taşan kütüphanede dolandı durdu birkaç dakika boyunca. Tabii bu sırada kolları ansiklopedileri taşımaktan uyuşmaya başlamıştı. Ellerini ise onları taşımaya başladığından beri hissetmiyordu. İşte bu yüzden, birkaç kitap üzerine kafasını koymuş, uyuyan bir kızın yanından geçerken kollarım isyan etti ve iki devasa kitap, tok bir sesle kızın uyuduğu masaya düştü. Korkuyla uyanan kızın yüzündeki ifade yavaş yavaş öfkeye dönerken kendine binlerce kez lanet okudu Roxanne. Özür dilemeye çalıştı, ağzını açtı ama bugün sanki tüm vücudu onun aleyhine işliyordu. Ağzını balık gibi açıp kapayarak bir süre kıza baktıktan sonra, utançla gözlerini kızdan alarak zorla "Üzgünüm." dedi. Tekrar kıza baktığında kızın gülümsediğini gördü ve bundan güç alarak devam etti "Seni uyandırmak istememiştim. Gerçekten..."

Kız onu cevaplayana kadar ağzı tek bir laf yapmayan Roxanne, telaşla tekrar ansiklopedileri almaya yeltendi ama ansiklopediler inatçı bir şekilde masaya düştü. Büyük bir sinirle onlara bakarken yüzü nasıl bir ifade almışsa, kızı yine güldürmeyi başardı. Ondan güç alarak Roxx da güldü. Gülümsemesi solup gidince kızın yüzüne tekrar bakma şansı yakalayan Roxx, onda tanıdık bir şeyler gördüğünü sandı bir an için. Bu his, onun ürpermesine neden oldu.

Kız biraz ona baktıktan sonra "Üzgünüm." demişti. "Seni uyandırmak istememiştim." Alexa için bu yeterliydi. Gülümsedi. Kız oldukça utangaç biri gibiydi, eğilip tekrar ansiklopedilerini almaya çalıştı. Ama ansiklopediler tekrar düştü. Alexa sesli kahkaha atmamak için kendini çok zorluyordu, ama bunun nezaket kurallarına hiç uymayacağını biliyordu. Annesi onu iyi yetiştirmişti. Kız kitapları boşverip, masaya oturdu. Alexa kızı ilk defa inceleme imkanı buldu. Upuzun kızıl saçları vardı. Alexa'ya göre bayağı inceydi, sıska sayılabilirdi. Onun rengini ayırt edemediği yeşil-mavi gözlerinde utangaç bir ifade vardı. Alexa kızın kendini rahat hissetmesi için gülümsedi. Elini uzattı. "Ben Alexa Diane, Ravenclaw'danım." dedi mavi gözleri parıldayarak. Kız çekingen bir şekilde gülümsedi. Alexa bir an onun gözlerinde tanıdık bir şeyler gördüğünü sanmıştı. Ona bir şey hatırlatıyordu bu kız ama neyi... Belki de birini hatırlatıyordu. Alexa hatırlamaya çalıştıkça daha da unutuyordu elindekileri. Düşünceli hali kızın kafasını karıştırmış olacak ki sorar gibi baktı Alexa'ya. Alexa hiçbir şey olmamış gibi gülümsemeye çalıştı ama başaramadı. "Sen hiç... Paris'e gittin mi?" diye sordu kıza sessizce. Alexa Paris'te oturuyordu, doğduğundan beri hem de. Belki o kız da Paris'e gittiyse... Ne olacağını bilemiyordu. Bir yandan kıza rezil olmak vardı. Ama bu riski er ya da geç almak zorundaydı.

"Ben Alexa Diane, Ravenclaw'danım." dedi kız bir süre sonra. Roxanne de hemen kendini tanıtmak için ağzını açtı ama kız "Sen hiç... Paris'e gittin mi?" diye sordu. Genç cadı bu soruyu bir hayli garipsemişti. Kendisi Paris'te büyümüştü çünkü. Kıza hulyalı bir sesle " Evet. Şey, aslında oralıyım denebilir. Bu arada ben Roxanne. Hufflepuff'danım." dedi. Alexa ile Paris hakkında konuşmak istiyordu ama kızın tanıdık çehresi Roxanne'i sersemletmişti. Alexa. Alexa Diane. İsim ürpertici derecede tanıdıktı Roxanne için. Ama buraya geldi geleli - annesinin tembihlerine rağmen - eski hayatı ile çoğu şeyi unutmuş gibiydi. Annesi öldüğünden beri muggle dünyasına hiç adım atmamıştı. Kışları, büyücü Londra'sına taşınmış olan babasının yanında geçiriyordu. Bu düşünceleri başından atıp kendini oyalamak için Alexa'ya "Neden sordun?" diye sordu. Ravenclaw'lı kız bir süre cevap vermedi. Kendi kendine derin düşüncelere dalmış gibiydi. En sonunda cevap verdiğinde ise, derin düşüncelere dalma sırası Roxanne'deydi. Bulmuştu! Alexa'nın ona neden tanıdık geldiğini bulmuştu! Alexa, Paris'teyken en yakın dostu sayabileceği bir arkadaşıydı. Birlikte çok şey yapmışlardı. Şimdi onu burada, Hogwarts'da, büyümüş ve güzelleşmiş olarak bulunca Roxanne tanıyamamıştı onu. Fakat şimdi, Alexa hakkında Roxanne için puslu olan her şey berraklaşmıştı. Alexa için de aynı şey geçerli olmalıydı ki, şimdi Roxanne'ye mutlu mutlu gülümsüyordu.

Düşüncelerini saklayamayan kız heyecanla konuşmaya başladı. "Sen Roxanne Dubois'sın! Evlerimiz karşı karşıyaydı değil mi! Sen hep gizli gizli kaçıp benimle oynamaya gelirdin! Hiçbir zaman evde tıkılı kalmak istemez, sürekli beni mahallenin parkına sürüklerdin, hatırlıyorum!" dedi kendini tutamayarak. Roxanne ister istemez gülümsedi. Alexa Hogwarts'ta Paris'ten birini bulmanın sevincini yaşıyordu. O sırada mutluluğuna gölge düşüren bir soru geldi aklına. Neden Roxanna'yla Hogwarts'ta hiç karşılaşmamıştı. Onları üçüncü sınıftalardı, bir yerlerde mutlaka karşılaşmak zorunda değil miydiler? Ama kabul etmeliydi ki Alexa pek sosyal bir kız değildi. Hatta Slytherinli çocukların ona sataşmaması için hızla koridorlardan geçip, önüne dikkat bile etmezdi. Derste de derse odaklanırdı, öğrencilere değil. Bunlar düşünülünce, Roxanne'yi görmemiş olması oldukça olası görünüyordu.

Alexa hafifçe gülümseyerek Roxanne'ye baktı. "Küçüklüğümden birilerini görmek çok güzel. Eskiden olduğu gibi Hogwarts'ta da pek arkadaşım yok. Daha çok Ravenclaw ortak salonunda takılıyorum, Hogwarts'ın içinde pek sevilen biri değilimdir de. Ama Hufflepuff'tan bir arkadaşım var, Satellite. En azından şimdi iki oldu. Tekrar karşılaştığımıza çok sevindim." diye mırıldandı. Gözü ister istemez saatine gitti. Birazdan zil çalardı ve daha yetişmesi gereken bir dolu dersi vardı.

Alexa geçmişe dair hatırladıklarını anlatıyor, Roxanne de heyecanla onu dinleyip gerekli yerlerde baş sallıyordu. Mutluydu. Çok sevdiği ve bir daha göremeyeceğini düşündüğü Alexa'sını Hogwarts'da, aramayı düşüneceği en son yerde bulmuştu! Bu onun için hem şaşırtıcı bir durumdu hem de mutluluk verici.

Alexa Roxanne'ye çok sosyal biri olmadığını, çoğu zaman Ravenclaw ortak salonunda takıldığını söylemişti. Bu, kızıl saçlı cadıyı çok şaşırtmıştı çünkü Alexa ona hep sosyal biri gibi gözükmüştü. Bunu öğrenince onun için biraz üzülse de, üzüntüsünü dile getiremedi. Çünkü derse girmeleri gerektiğini belirten zil çalmıştı. Birazdan derse gireceğini öğrenince heyecanlanan Roxanne "Seninle tekrar görüşmek istiyorum Alexa. Hogwarts'da olmana çok sevindim. Umarım daha sık karşılaşırız." dedi yarım ağızla. Alexa Roxanne'nin söylediklerini başıyla onayladı ve sonra ikisi de derslerine gitmek için ayrıldılar...

-- Son --