L # DeAngeLo

Konu: L # DeAngeLo Perş. Mart 31, 2011 2:14 pm

Islak toprak kokusu.. Burnumun tattığı ilk şeydi. Annemin karnındayken
duyduğum kokudan çok farklı. İlk defa böyle bir şey algılıyorum. Bu
tanımadığım koku burun deliklerimden zayıf ciğerlerime dolarken,
hayatımda ilk kez ‘nefes’ alıyorum. Yeni hayatıma..

Birçok insan 'hatıralarımızın' 3 yaşından sonra hatırlanabilir hale geldiğini söyler. Ondan öncesini hatırlamazmışız, beynimiz kaydetmezmiş falan filan. Zırva.
Ben doğduğum saniyeden de öncesini, annemin karnında ki kokuyu dahi hatırlıyorum. Hafif paslı, yoğun ama sıcak bir koku... İliklerime kadar beni saran ve beni koruduğunu bildiğim koku. Sevginin kokusu. O kokuyla o kadar bütünleşmiştim ki Dünya'nın bu kokudan ibaret olduğunu sanırdım. Herşeyin böyle koktuğunu. Benim için kullanabileceğim tek duyu koklamaktı ve onu sonuna kadar kullanmıştım. Tüm benliğimi kaplayana dek.
Fakat sonra, o koku benden alındı. Anlamsız sesler kulaklarıma daha bi' yakından gelmeye başlamıştı, sanki arada büyük bir duvar vardı ve o duvar şu an yokolmuştu. İçinde rahat ettiğim loş hava ince ve keskin bir ışıkla parçalanmıştı. Sahip olduğum herşeyden koparak sürükleniyordum. Gitmek istemiyordum, korkuyordum ama istemsiz bir şekilde sürükleniyordum. Anlamsız seslerde yavaşça anlam kazanıyordu. Daha önce duymamış olsam da şu an kulağıma çalınan çığlıkların kime ait olduğunu biliyordum, annem! Ona iyi olduğumu belirtmek için ağzımı açtığımda 'o' şey içime doldu. Tanımlayamadığım şey tüm benliğimi doldurdu, akciğerlerim bir baskıyla şişti. İçimde oluşan şeyi ben daha anlayamadan vücudum anlamıştı ve tepki vermişti, tüm hava burun deliklerimden dışarı verilmişti. Ve ben nefes almıştım..

Bu anı varoluşumun başlangıcını simgeliyordu bana. Ve her nefes aldığımda ilk anki gibi mutlu olmamı sağlıyordu. Çocuksu bir mutluluk ve de saf..

Yatağımda doğrulurken parlak güneş ışıklarının kalın perdeme delercesine saldırdığını farkettim. Perdeyi eritip içeri girmek ister gibiydiler. Bu denli kuvvetli ışıklar bana öğlen olduğunun habercisiydi.Hafta sonunun verdiği rahatlıdığı tüm bedenimde hissederek gülümsedim. Uyku uzun bir aradan sonra iyi gelmişti, hemde çok iyi!

Sandalyemin üzerine kıvrılmış saten sabahlığı üzerime giyerken tenimin sıcaklığına tezat oluşturacak şekilde soğuk dokunuşları bir an içimi ürpertti. Yumuşak dokusu ikinci bir deri gibi sarmaladı beni. Boynum ve bacaklarım dışında her yerim bu ikinci katmanın narin dokunuşuna maruz kalmaktaydı. Sanırım oldum olası satenleri sevme nedenim, kendimi iyi hissetmemi sağlamalarıydı. Daha iyi, her zaman daha iyi olmamı sağlıyorlardı. Ahh, anlamsız bi'şey belki bu. Ya da kadınsal bir takıntı. Evet kesinlikle aptal hormonlarım bu konu da egemendi.

Hormonlar. Ne kadar ilginçtir ki yapmaktan çekinge duyduğumuz şeyleri hep onların üzerine atarız. -Oh seks yapıyorum, çünkü hormonlarım.. -Ağlıyorum çünkü hormonlarım.. - Yemek yiyorum çünkü hormonlarım.. bla bla bla. Sanırım hepimiz suçu üstlenemeyecek kadar korkağız. Olmadığını iddaa eden?

Israrcılığı sonucu bulduğu aradan odaya doluşmaya başlamıştı ışık. Bunu engelleyemeyeceğimi biliyordum, pes ederek perdeyi sonuna kadar açtım. Bir an kaos içinde kaldığımı hissettim. Anlamsız renk cümbüşü odamla yani benimle buluşmuştu. Gözlerim kamaşıyordu. Rahatsız olarak elimi gözüme siper ettim. Çoğu insan sevebilirdi ama ben onlardan biri değildim. Güneşten hoşlanmıyordum ama ona ihtiyacım da vardı. Ne kadar ironik, ha. Hayat gibi. Gözlerim kısıkta olsa güneşin önünde dikildim. Kemiklerimin yeteri kadar güneş görmesi gerekiyormuş. Umarım ilerde bu eziyete katlandığım için mutlu olabilirim. Kemiklerim; tüm ışığı sömürün!

Yeteri kadar dayandığımı düşündükten sonra perdeleri yarı yarıya kapattım. Odamın belki daha fazla ışığa ihtiyacı olabilirdi ama benim yoktu.
Karanlıkta kalan yatağıma tekrar gömüldüm. Üzerimdeki sabahlığı istemeyerek de olsa çıkardım ve komidinin üzerine serdim. Yumuşak saten yatak örtüm ve yastığım sabahlığımı çabuk unutmamı sağladı. İyice yerleştikten sonra sevdiğim saten kokusunu içime çekerek uykuma kaldığım yerden devam etmeye karar verdim. Ne? Tatil de uyumaktan başka ne yapılabilirdi ki?!

Konu: Geri: L # DeAngeLo Perş. Mart 31, 2011 2:40 pm

Betimleme: 30 / 22
Renk ve Paragraf Düzeni: 10 / 8
Uzunluk: 5 / 4
İmla Düzeni: 10 / 8
Anlatım: 30 / 24
Kurgu: 15 / 12

Toplam: 78.
Godric's Hollow Rpg'ye hoşgeldiniz.

» L # DeAngeLo
» Lea # DeAngeLo
» L # DeAngeLo