Tommy John Euryale-Blair Laurén Stewart ~~Düğün

Carol,Hannah ve Diana hayranlıkla beni izliyorlardı.Heyecandan beni hazırladıkları süre boyunca aynaya bakmamıştım.En çok emek veren Carol'du sonuçta baş nedimemdi.
Diana gözlerini kırpıştırarak:"Hayatımda gördüğüm en güzel gelin oldun hayatım."dedi.
Ne kadar ağlamamak istesemde kendimi zor tutuyordum.Üçününde bana bakışları, nedenini bilmediğim halde canımı acıtıyordu.Tommy'i görmek istiyordum.Ama arkadaşlarım Tommy'den önce aynada kendimi görmemin gerektiğini söylediler.Aynaya döndüğümde üstümde:Straplez,taşları sedef olan beyaz bir elbise duyuyordu.Saçlarım belime kadar dalganıyordu.Carol,yüzümü büyülü bir hale getirmişti.Gözlerim yine yaşarmaya başlayınca aynaya daha fazla bakmamaya karar verdim.Ve hafif bir tebessümle:"Tommy beni tanıyamayacak"dedim.Bütün kızların gözleri yaşarmıştı.Hepsine teker teker sarıldım.
Daha sonra odanın kapısı yavaşca iki kere tıklandı.Carol derin bir iç çekerek:"Gir!"dedi.
Tommy yavaşça kapıyı araladı.Bana baktı.Gözlerine inanamamış gibi bir hali vardı.Zarif vesakin bir sesle:"Sanırım gelini sizden çalmam gerekiyor"dedi.Carol 'evet' anlamında kafasını sallıyınca,yanıma hızla yaklaşarak koluma girdi.Bana dokunuşları o kadar yumuşaktıki.Kırılacak bir eşyaya dokunuyordu sanki.O kadar yakındıkki nefesimi yüzüme vurunca nefesim kesildi.Bayılacak gibi hissediyordum.Biraz sonra tamamen benim olacaktı.Sadece benim...
Odadan çıktığımızda, önümüzdeki koskoca merdiven gözümü korkutmuştu.Aşağıdan gelen marş sesleri cabasıydı.Yeterince sakardım.Bu yüzden bütün ağırlığımı Tommy'e verdim.
Merdivenlere ilk adımızı atarken:"Beni tutmalısın."dedim.
İçimden sayıyordum 1.adım 2.adım...
Adımlarımı marşın yavaş ritmine uydurmaya çalışıyordum.Utançtan sıcak olan vücudum,Tommy'nin soğuk olan koluyla serinliyordu.Merdivenlerden inmeyi bitirdiğimizde alkış sesleri ,marşın yavaş ritmine karıştı.

Güneş, la Fontana di Trevi ile tüm bağlarını koparmıştı. Şimdi bir diğer sabaha hazırlık yapacak, aşıklara en iyi şekilde hürmet edecekti. Büyük meydanda yürürken kaldırımların ne kadar eski olduğuna, içkilerin pahalı olduğuna, çeşmenin hangi maddeden yapıldığına dair tahminlerde bulundu. Aklı o kadar berraktı ki, şimdi düşünecek bir zerre keder yoktu. Güneşin yokluğunda, rüzgar dolmuştu meydana tıklım tıklım...

İçeride diğer bir yanı vardı, duygusal yanı, yıllar sonra bulduğu yani, güçsüz yanı, tedirgin yanı. Kapıya yaklaştı ve elini kaldırdı, elleri titriyordu. Üç kez tıklatıp kapının kulpunu çevirdi ve kapıyı açtı. Kafası hala yerdeydi, alnından boşalan bir damla terin yere doğru yaptığı salvolar başını döndürmüştü. Kafasını kaldırdığında çok daha baş döndürücü bir şey gördü. Blair...

Bir kaç an sonra odada yalnız olmadıklarını fark etti, yoksa Blair'i öpmeye başlar ve düğünün sonuna kadar bırakamayabilirdi. Ağzını gererek gülümesemeye çalıştı, kasları acımıştı. Yediği rüzgarın etkisi miydi bilinmez...

"Sanırım gelini sizden çalmam gerekiyor" cevap vermelerine yada tepkilerine bakmadan Blair'i kolundan tuttu ve merdivenlere yöneldi. Şimdi karşısında tam 17 büyük merdiven vardı. Bir adımda atlamak istedi, bunu yapabilir ve lanet bakışlardan kurtulabilirdi. Ama Blair'in kalbine inebilirdi, bileğinde ki damarın bile attığını hissedebiliyordu.

Merdivenin başında Blair'in önce nefesini peşi sıra sesini hisetti... "Beni tutmalısın.'' Ve adımlar, bir iki üç .... on yedi ve masa...

İşte sevgili arkadaşım Bla'm da sonunda bizden ayrılıyordu.
Tommy onu 'bizden çalıp' aşağı götürmek üzere merdivenlerden inerken ben ve Diana da onların peşi sıra merdivenlerden iniyorduk.
Kendimi ağlamak üzereymişim gibi hissediyordum. Anka kardeşliğinin ilk parçası bizden adım adım kopuyordu...
Gözlerimin dolduğunu saklamak için gözümü giydiğim uzun çivit mavisi elbisenin eteklerine diktim. Zira beni gören takılıp düşmeyeyim diye bakındığımı düşünebilirdi.
Sonra artık duygu selinin geçtiğine karar verdiğim anda başımı kaldırdım. Robert oradaydı. Beklenenin aksine muhteşem güzelliğyle Blair'e değil de bana bakıyordu.
Gülümsedim.
O da elektrik mavisi bir cüppe giymişti. Uyumlu olacağız diye geçirdim içimden. Onunda duygulandığı belliydi. Blair'e sanki onun ağabeyi gibi gururla bakıyordu. Bu çok hoşuma gitti. Tommy'e içimden bir kere daha minnet duydum. O arkadaşımı mutlu edecekti...
Sonunda merdiven bittiğinde Blair ve Tommy seyircilerin arasından yürümeye başladılar. Merdivenin altında Robert bana elini uzattı beraber gidip yerimize oturduk.
En iyi arkadaşım sonsuz birlikteliğe mühürleniyordu...

Sonunda o gün gelmişti. Hayatımda sahip olduğum en iyi dostum, Blair'im evleniyordu. Carol, Diana ve ben Blair'in arkasında durmuş, ona bakıyorduk. Carol hala Blair'in duvağıyla ilgileniyordu. Sonunda son rötuşları da bitirmişti. Derin bir nefes aldım. Gözlerimin dolduğunu hissediyordum. Sonuçta en yakın dostum evleniyordu kolay bir durum değildi. Diana ''Hayatımda gördüğüm en güzel gelin hayatım.'' dedi gözlerini kırpıştırarak. Blair'e ısrar ettik ve onu aynanın karşısına geçirmeyi başardık.

Dalgalı saçları beline kadar uzanmış, üzeri taşlı parlak gelinliği ile göz kamaştırıyordu. Yüzündeki kızarıklık zaman yaklaştıkça artıyordu. Yüzünde bir tebessüm belirdi ve Blair ''Tommy beni tanıyamayacak.'' dedi. Sonra hepimize teker teker sarıldı. Bana sarıldığında onu kollarımla sıkıca sardım ve hiç bırakmak istemedim. Kulağına ''Sen benim en iyi dostumsun ve hep öyle kalacaksın. Evlensen bile benden çekeceğin var. '' diye fısıldayarak onu kendimden ne kadar istemesemde ayırdım.

Hemen ardından kapı iki kere çalındı ve Tommy ''Sanırım gelini sizden çalmam gerekiyor'' diyerek içeri daldı. Biraz dursun ben sana kargoyla yollarım demek istiyordum. Ama suskunluğumu korudum. Carol kafasını aşağı-yukarı evet anlamında salladı ve Tommy Blair'i elinden tutarak yanına çekti.

Blair o kapıdan çıktığında odada ki kanepeye kendimi jet hızıyla fırlattım ve zaten önceden yaşlarla dolu olan gözlerimdeki yaşların artık pınarlarından aktıklarını hissettim. Çantamı yokladım ve bir paket mendil çıkararak gözlerimi sildim. Kahretsin bugün makyajım akmamalıydı. Uzun yavruağzı rengindeki elbisemi tamamlayan yüksek topuklu gri-parlak ayakkabılar ayaklarımı ağırtıyordu. Dümdüz uzun saçlarım üzerimdeki ağırlık hissini artırıyordu. Salona onlardan önce varmam gerektiğini düşünerek ayağa kalktım ve kendi kendime düşüncelerimle boğuştum. 'Sakin olmalısın Hannah. Arkadaşının hayatındaki en güzel günde üzgün görünmemelisin.'

Salona indiğimde çiçek kokuları burnumun bayram etmesini sağlıyordu. Beyaz kurdeleler ve rengarenk çiçekler salonu cıvıl cıvıl bir havaya bürümüştü. Salonun en görkemli köşesine yine aynı mükemmellikte bir masa ve etrafına 5 sandalye yerleştirilmişti. O görkemli masada benimde bir sandalyem vardı. Blair'in şahidi bendim ve çaprazındaki sandalyede oturmam gerekiyordu. Blair ve Tommy aşağı inmeden yerime geçmem ve ayakta onları beklemem gerekiyordu. Tommy'nin şahidi ise Diana'ydı ve tam yanımda duruyordu.

Salonda birden alkışlar yükselmeye başladı ve zaten çalan müziğin sesi daha da gürleşti. Kafamı merdivenlerden tarafa çevirdim. Blair bütün asaletiyle Tommy'nin koluna girmiş merdivenlerden aşağıya iniyordu. Onun içindeki heyecanı hissedebiliyordum. Ne kadar göstermemeye çalışsada...

Heyecandan midem bulanıyordu.Tommy'nin mükemmel kolları beni sarmıştı,dans ediyorduk.Marşın yavaş ritmine göre sağa,sola sallanıyorduk.Birden kapıdan içeri Elyssa'nın girdiğini gördüm.Ciddiden mükemmel görünüyordu.Onu çok özlemiştim.Tommy'e baktım,Tommy 'evet' anlamında başını salladı.Hemen Elyssa'ya doğru ilerledim.Boynuna atladım özlemle.İşlerinin arasından düğünüme geç kalsada gelebilmişti.Mutluluğuma iki kat daha eklendi.Onla özlem giderdikten sonra Tommy^nin yanına gittim.Tommy sıcak bir tebessümle koluma girdi ve masaya doğru ilerledik.Beyazlarla kaplı masaya vardığımızda,yavaşça kolumdan çıkıp,sandalyeye oturabilmem için yardım etti.Ardından nazikçe kendi oturdu.
Elimi avuçlarının içine aldı.Gözlerim ondan başkasını görmüyordu.Çarpık gülümsemesi yüzüne yerleşmişti.Gözleri parlıyordu.
Bir anda olsa bir ömürün aşkımıza yetemeyeceği konusunda tartıştım kendimle.
Gözlerimi ondan ayırabildiğimde arkadaşlarıma baktım:Elyssa,Diana,Carol,Dumb,Hannah.Pennie,Emily,Daisy...ve diğerleri.Hepsinin gözleri dolsada mutlulukla bana bakıyorlardı.
Gözlerim dolmaya başlayınca Tommy yanındayım anlamında elimi sıktı.Diana ve Hannah ve memurda masaya oturunca kadro tamamlandı.
Şimdi sıra bağlayıcı sözleri söylemeye gelmişti.Ömrümün her saniyesi Tommy'nin olacaktı artık.Onunkilerde benim...
Birbirimizin olcaktık ölene kadar.Sonsuzluğum olsa onuda Tommy'e verirdim.
Bu yüzden tereddütsüz memurun sorusunu cevapladık:"EVET"

'O,artık ölene kadar benimdi.Evlenmiştik.Uzun süredir ona adadığım ömrümü artık resmi olarakda adamıştım.Düğünün başından beri tuttuğu elimle beni kaldırdı.Tutkulu bir şekilde öptü.Bayılacak gibi hissediyordum.Artık onun kokusunu dokunuşlarını daha net hissediyordum.Hiçbirşey umrumuzda değildi artık.Birbirimizindik.'

Carol, Hannah ve benim Blair'ı hayranlıkla izlememize rağmen Blair aynaya bakamamıştı bile heyecandan. Hoş, bakmaya kalksa bile sürpriz olması amacıyla baktırmazdım aynaya.
"Hayatımda gördüğüm en güzel gelin oldun hayatım." Gözlerimi kırpıştırıp, hayranlık akan bi' ses tonu ile konuşmuştum. Ağlamak geliyordu içimden, ancak en mutlu gününde Blair'ın beni mutsuz görmesini istemiyordum. İşimiz bittiğinde, Blair'a aynaya bakabileceğini söyledik. Aynaya döndü, ben de yanına ilişip önce ona, sonra kendime baktım. Blair'ın üzerinde straplez, sedef taşlı bembeyaz bir elbise vardı. Bu elbise ona o kadar yakışmıştı ki, gönül rahatlığıyla 'Bu elbise Blair için yaratılmış!' diyebilirdiniz. Beline kadar dalgalanan saçlarının arasına bir kaç bukle serpiştirmiştik. Carol, yüzüne harika bir makyaj yapmıştı.
"Tommy beni tanıyamayacak." derken gözlerinin yaşardığını farkettim. Bizim de gözlerimiz yaşlıydı. Hepimize teker teker sarıldı.
'Tık, tık.' sesiyle irkildik. Carol derin bir iç çekip "Gir." dedi. Kapı yavaşça aralandı. Tommy gelmişti ve gözleri Blair'dan başkasını görmüyordu. Gözlerine inanamıyor gibiydi.
"Sanırım gelini sizden çalmam gerekiyor." Zarif ve bir o kadar da sakin sesinin altında aşk yatıyordu. Bu aşk, sözlerinden gözlerindeki ışıltıya kadar her şeydeydi. Carol 'evet.' anlamında başını sallayınca uçarcasına geldi yanımıza ve Blair'ın koluna girdi. Odadan beraberce çıktılar. Ben de aynada kendime göz attım çabucak. Balköpüğü dar elbisem üzerime tam oturmuştu. Saçlarım, doğal halindeydi, bukle bukle... Hannah ve Carol'la beraber Blair ve Tommy'nin ardı sıra çıktık odadan. Merdivenden de onların hemen arkasından indik. Adımlarımız marşın hafif ritmine uymaya uğraşadursun, kalabalıktan yükselen bir alkış sesi marşı geride bırakmaya çalışırken marşın sesi yükselmişti.
Merdivenden indiklerinde dans etmeye başladılar. Marşın danslarıyla uyumu, inanılmaz mükemmellikteydi. Dekora göz atarken, Blair'ı gözden kaçırmıştım. Neden Tommy'yle beraber değildi ki? Alanı çabucak turladım. En sonunda, kapıya yakın bir yerde Elyssa ile olduğunu gördüm. O, Elyssa'nın yanından ayrılıp Tommy'nin yanına gidince ben de Elyssa'nın yanına gittim. Ancak hiç bir şey söyleyemeden nikah memuru bizi masaya çağırdı. Ona göz kırpıp masaya gittim.
Gidip Tommy'nin yanındaki yerimi alırken Hannah da Blair'ın yanındakini yerini almıştı. Nikah memuru bağlayıcı sözleri söylerken ben de Blair ve Tommy'yi izliyordum. İkisi de 'Evet.' dedikten sonra, Hannah ve ben de şahitlik ettiğimizi söyledik.
Blair ve Tommy evliydi artık, umarım sonsuzluğa doğru tek bir an bile geçirmezlerdi birbirlerinden ayrı.

RP OUT: Elyssa Raymond Yazana Kadar Konu Kilitlenmeyecektir.

» Blair Laurén Stewart
» Tommy John Euryale~~
» Tommy John Euryale~~
» Blair Laurén Stewart [yenilendi]
» Carpe Diem ~~ Tommy John Euryale