Paradoks

Konu: Paradoks Paz Ekim 02, 2011 4:08 pm

Konu: Geri: Paradoks Paz Ekim 02, 2011 4:30 pm

Olmak istediğiniz ancak bir türlü olamadığınız bir mevki içerisindeyken sizi güçlü kılan bazı şeyler vardır; kitap gibi, film gibi, müzik gibi, arkadaşlık gibi... Bazıları bunlardan yalnızca biri ile besler ruhunu, bazıları bir kaçına birden gereksinim duyar; ruhlarını beslerler ve isteklerini gerçekleştirmek için azimle savaşmaya devam ederler.

Bazıları da vardır ki hayatlarının belli dönemlerinde -ya da o dönemlerden sonra- ruhunu besleyebilecek çoğu şeyi yapsalar dahi güçlenmeyecek kadar zayıflamış, küsmüş benliğe sahiptirler. Yıpranmıştırlar, yaşam içerisinde var oldukları konumları sorgulayıp dururlar. Araftadırlar, düşüncelidirler. Ruhları yaşlı bir insanınki kadar eski, sararmış, tozlu bir kitap sayfası kadar yıpranmıştır. Hiçlik içerisinde olduklarından diğerleri ile yarışmayı unutmuş da olabilirler.

Bazıları savaşçı yaratılmıştır; mantıksal.

Bazıları sanatçı yaratılmıştır; duygusal.

Ama her insan muhakkak ölümlü yaşamı tatması için yaratılmıştır; insansal.

Konu: Geri: Paradoks Salı Ekim 04, 2011 4:55 pm

Moraliniz bozuk ve sıkkın olabilir ancak bir tatlı dükkanı tüm umutsuzluğu unutturabilecek kadar efsunludur, fazla derin bir acınız yoksa eğer.

Konu: Geri: Paradoks Salı Ekim 04, 2011 5:17 pm

Ölüm arzusu, bilgeliğe kavuşulduğunun ilk belirtisidir. İçinde bulunduğu yaşam katlanılmazdır, başka bir yaşam ise, ulaşılmaz. Ölmek isteğinin eklentisi utanç biter artık; nefret edilen eski hücreden alınıp, ilk iş olarak nefret edeceği yeni hücresine geçmeyi arzular, bunun için yalvarır. Eski inançlarının tortuları da bu düşüncede etkilidir; yeni hücreye nakledilirken efendi ortaya çıkacak, mahkûma göz ucuyla bir bakacak ve karar verecektir: 'Bu adamı yeni hücreye götürmenize gerek yok, artık benim yanıma geliyor o.'

| Franz Kafka