Albus Trancer

Çok güneşli bir gündü. Güneş gözünüzü açmamanız için elinden gelen bütün
çabayı sergiliyordu sanki. Hogwarts fazlasıyla sıcaktı. Şamarcı Söğüt
iyice yeşillere bürünmüş, ona zarar vermeye çalışan öğrencilere iyi bir
ders veriyordu. Albus K.S.K.S dersinden Göl Kenarına inip Feci Yorucu
Büyücülük Sınavları için notlarını gözden geçirmeyi düşünüyordu. Göl
Kenarına varmadan önce kenarda kendinden bir kaç dönem küçük olduklarını
tahmin ettiği Gryffindor'lularla Slytherin'liler tartışıyorlardı. Albus
yanlarından geçerken Slytherin'li bir öğrencinin asasına davrandığını
fark etti. Hemen asasına davrandı. "Expelliarmus" Öğrenciler bir anda
şaşkına dönmüşlerdi. Ne Slytherin'li çocuktan böle bir hamle
bekliyorlardı ne de kenardan geçen birinden bu kadar hızlı bir cevap.
"Silahsız kişilere asa çekmemenizi öğretemediler mi daha size?" Arkadan
hızlı adımların seslerini duydu ve Albus'un hiç sevmediği ama çok
tanıdık gelen bir ses geldi. "Sana da kendinden küçük birine asa
çekmemen gerektiğini öğretememişler."

Tabi ya Albus'un kendi
döneminden Lisa'dan başkası değildi bu sesin sahibi. Asasını çekmiş
Albus'un önüne doğru yönelmişti. Lisa'nın gelişiyle Slytherin'li
öğrencilerin yüzüne bir sırıtma yerleşmişti. Çünkü Lisa Karanlık
Sanatlarda artık okulda ki öğrencilerle değil öğretmenler yarışıyordu.
Hatta bir çoğundan daha fazla lanet bildiğine dair asasını ortaya
koyabilirdi Albus. Okulda yaptığı düellolarda hiç bir zaman yenilmek bir
tarafa zarar bile almadığı söylenirdi hep. Bütün bu özellikleri bir
yana kim ne derse desin okulun en çekici kızlarından biriydi aynı
zamanda.Simsiyah uzun saçları ve rengini hiç bir zaman
kavrayamayacağınız derinlikte ki gözleriyle temasa geçmek herkesin harcı
değildir. "Hadi Albus böyle boş boş bakınarak mutlak sonu
geciktiremeyiz. Hem birazdan kardeşin Gabriella'yla buluşucam onu
bekletmek istemem. Onun gibi bir dostum olduğuna hep sevinmişimdir. Bana
bu kadar çok benzeyen." Gabriella Albus'un kardeşlerinden biri, Albus
çok çocuklu Trancer ailesinin tek erkek çocuğu ve kız kardeşlerine çok
düşkün en büyüğü. Gabriella'da ondan bir kaç yaş küçüktü ve Slytherin'de
okuyordu. Kız kardeşinin adının geçmesi Albus'u gerçekten
sinirlendirdi."Gabriella'nın hiç bir zaman sana benzemedeğini ikimizde
biliyoruz. Evet o da bir Slytherin ama o asla senin gibi bir öl...
olmayacak" Lisa Albus'un konuşmasında takılması sonucunda sinsi sinsi
gülümsedi."Albus güldürme beni adından bile korktuğun mevkiler hakkında
çeneni kapalı tutmayı öğrenemiyecek misin?"

Artık Lisa'nın sabrı
taşmıştı. Zayıf noktası buydu. Tepkilerini ölçemiyordu. Albus onun
dikkatsizce saldırmasını sağlayarak kurtulma şansını bir nebze olsun
arttırmıştı. Lisa etrafa dengesizce lanetler savuruyordu. Etrafta ki
öğrenciler dağılmıştı. Albus karşısında ki kişi her ne kadar kendinden
güçlü de olsa bir bayan olduğu için karşılık vermemekte kararlıydı.
Zaten karşılık verme kararı alsaydı bugün her şey daha farklı
olabilirdi. Sadece kendini savunmakta bile zorluk çekiyordu. Bir aralık
Gabriella'nın sesini duyduğunu sandı Albus o anda Lisa bağırdı. "Çekil
git abinin yanına Gabriella hatta ben yardım edeyim." Lisa cümlesini
bitirdiği anda asasından çıkan sersemletme büyüsü Gabriella'yı
hazırlıksız yakaladı. Artık iş çığrından çıkmıştı. Anlaşılan Lisa'da
öyle düşünüyordu.

"Artık bitirelim mi Albus 'Sersemlet'.... Ama Prof. Stravoy siz. Ben yanlış..."

Albus
tamamen kendini savunmaya odaklanmışken Lisa'nın kontrolsüz büyüsü bir
gürültü duyup orayı teftiş etmeye gelen Prof. Stravoy'u vurdu. Bir anda
ortalık kalabalıklaştı. Odasından çıkıp müdür geldiğinde Lisa herşeyi
itiraf etmeye hazırlanırken Albus atıldı "Özür dilerim. Ben yaptım
Profesör tamamen kontrolsüzlüğümden kaynaklanıyor."

Albus neden
böyle davrandığını bilmiyordu. Belki de bir büyünün etkisi altındaydı.
Ancak o günden sonra Lisa ile aralarında bambaşka bir ilişki gelişti.

Bölüm 2

-Her Şey Biterken

Feci
Yorucu Büyücü Sınavları bitmiş ve yedinci sınıflar Hogwarts'la
vedalaşıyorlardı. Saatler daha akşam yemeği vaktini vurmamıştı. Gökyüzü
de bugün kıyak geçer gibiydi öğrencilere, son günlerinde bir kez daha
güneş altında bakmaları için ihtişamlı kaleye, Hogwarts bin yıllık yapı
yorgun belki bitkin ancak hala gururlu. Herkes vedalaşırken iki kişi
dikkati çekiyor. Birinin üstünde Gryffindor cüppesi diğerindeyse
Slytherin, boylarına,tavırlarına bakılırsa son sınıf olmaları muhtemel
bir konu üzerinde tartışıyorlardı. Çevrelerini pek gördükleri
söylenemez. Sesler iyice yükselmişti...

"Ben değiştim. Gerçekten."

"Hayır. Değişmedin sadece kendini borçlu hissettiğin için oldu bütün bunlar."

Yine
derin bakışlarıyla süzdü Albus'u. Gözleri uçsuz bucaksız bir denizin
mavisi gibiydi. Ancak dolu doluydu şimdi. Gökyüzünün mavisinin üstüne
geçer gibi geçmişti göz yaşları.

"Lisa yapma lütfen. İkimizde
biliyorduk değil mi? Bir sene oldu ve olan biten bana kendini borçlu
hissetmenden dolayı yaşadıklarımızdan başka bir şey değil. Hissetmek
hayır en azından sen hissetmedin. Sadece yaşadık birlikte anı yaşadık ve
sen değişmedin en azından ondan vazgeçecek kadar değişemedin."

"Denedim ama çok geç. Oysa sen düşünebilirsin, ikna olabilirsin. Seni istiyor. Sadakatini ödüllendirecek."

"Beni
hiç tanımadın mı? Bu teklifi yapman bile senin değişmediğinin
göstergesi. Belki de en başından bir oyundu bütün bunlar Lord'unun minik
oyuncağı olarak kontrol etmek istedin beni. Ama bitti Lisa sen ve ben
yollarımızı seçtik."

Bir kez daha yenik düşmeden bitirmek
istiyordu. Başlarken gerçekten değişebileceğini düşünmüştü Lisa'nın. Ne
ahmaklık ama. Bitirirken titrememeliydi sesi ve yenilmemeliydi ilk defa
gözleri. Ayakta kalmalıydı.

"Her şey farklı olsun isterdim Albus"

"Hayır
Lisa. Bir gün yollarımız çakıştığında ve her şey biterken senden
istediğim asanı bana yönelt ve her şey başladığı gibi, o gün ki gibi
bitsin."