~ Balkon

Konu: ~ Balkon Ptsi Haz. 28, 2010 12:58 pm

Rp İn.

Konu: Geri: ~ Balkon Paz Tem. 25, 2010 11:42 am

#Buluşma.

Kişiler: Alyson I. Stevens, R. Elais McLeod.

Müthiş bir sabaha uyandı cadı. Güneş tüm asaleti ile aydınlatıyordu odasını. Grimsi gözlerini hafifçe aralayıp etrafına bakınmaya çalıştı. Nihayet gözleri bu aydınlığa. Beyaz, yumuşak yatağında doğrudu. Esneyerek gelirdi ve sonra yavaşça yataktan kalktı. Ağır adımlarla elbise dolabının önüne geldi. Gümüş sapları tutup açtı, kiraz rengi, ahşap dolabının kapaklarını. Şimdi ne giyeceğini düşünüyordu. El yordamıyla karıştırdı kıyafetlerini. Bir türlü karar veremiyordu. En sonunda uzun zamandır giymediği, siyah elbisesini buldu. Çekip aldı kenardan. Hemen giyinip aynanın karşısına geçti. Üzerine tam oturmuştu bel kısmı. Aşağıya doğru bollaşıyordu ve dizin hemen üzerinde bitiyordu. Makyaj masasının önüne gelerek birkaç uygun aksesuar baktı kendine. Siyah incilerini alıp, ince boynuna dolayıp siyah küpelerle tamamladı aksesuarlarını. Ardından ayakkabılarınıda giyip odasından dışarı çıktı. Uzun koridordan hızla geçti. Kapının önünde duran çantasını alıp dışarı çıktı. Kapının önünden geçen ilk taksiye binip Roma'nın en ünlü kafesine doğru yol aldı.

Kapıyı açtığı anda adeta büyülenmişti cadı. Burası gerçekten çok güzel bir yerdi çünkü. İçeriyi çeşitli tatlıların karışımı gibi değişik kokular sarmıştı. Bu güzel kokuya göz alıcı kırmızı sandalyeler eşlik ediyordu. Etrafı inceleyerek yukarı çıktı cadı. Balkon ona göre en güzel yerdi. İkinci kata çıktı. Geniş bir alanın sonunda, ferah bir balkon vardı. Tam istediği gibiydi. Katı boydan boya hızla geçtikten sonra balkonun en güzel manzarasına sahip masaya oturdu. Manzarayı seyre daldı. Çok mutluydu, uzun zamandır görmediği arkadaşı ile buluşacaktı sonunda.

- Mesaj Sayısı : 841 Rpg Puanı : Düello Gücü :

Venedik'ten uçak ile kısa sürede geldi Ela. Dün yorgun olmasına rağmen, bu gün oldukça dinlenmiş hissediyordu kendini. Kiraladığı kırmızı vosvos ile Passion La Chocolat'a gelmişti hızlıca. Arabayı uygun bir yere parkettikten sonra motoru durdurdu. Arbanın dikiz aynasında kendine çeki düzen vermeye başladı. Açık amvi, boyundan askılı bluzünün üzerine, gri hırkasını giyme ihtiyacı duydu. Rujunuda tazeledikten sonra yan koltukta duran çantasını alıp arabadan indi. Hızlı adımlarla kafenin önüne geldi. Cam kapıyı aralayıp önce içeri baktı. Her zamanki gibi doluydu. İnsan sesleri hükmetmişti mekana. Oldukça göz alıcı görünüyordu her şey. Tenha olan kısımlardan hızlıca geçerek yukarı çıktı Ela. Aly'nin balkonda olduğundan emindi. Bu tarz yerlerde her zaman balkonda otururdu. Basamakları birer birer çıkmaya başladığında bir heyecan sarmıştı içini. Uzun zamandır görmemişti. Çok yakın arkadaşlardı bir zamanlar. Şimdi tekrar onu görmek, hem sevinçli hem hüzünlü hem de heyecanlı olmasını sağlıyordu Ela'nın.

İkinci kata geldiğinde direkt görmüştü Aly'i. Balkondan dışarıyı izliyordu. İçinden ona doğru koşmak gelmişti ama kafe doluydu. Bu kadar insan önünde yapamazdı bunu. Bunun yerine hızlı hızlı gitti. Balkona çıktığında kendine hakim olamadan "Aly!" diye bağırmıştı. Aly önce biraz irkilmişti. Sonra çocukluk arkadaşını gördüğünde o da aynı tepkiyi vermişti, "Ela." diye bağırıp sarılmıştı boynuna. Bir süre bu şekilde kaldılar. Daha sonra birbirlerine baktılar. "Hiç değişmemişsin." dedi Ela. İkiside gülüşmeye başladılar. Sonra birlikte masaya oturdular. Aradan geçen zamanlarda neler olduğunu birbirlerine anlatmak için sabırsızlanıyorlardı.

Konu: Geri: ~ Balkon Paz Tem. 25, 2010 4:28 pm

"Aly!" birden gelen bu sesle irkilmişti cadı. Dönüp baktığında karşısında nihayet beklediği kişiyi görmüştü. Sevincine hakim olamadan "Ela!" diye bağırdı. Bulunduğu yerden sıçrayarak atladı arkadaşının boynuna. Kısa süre öylece sarıldılar birbirlerine. Birbirlerine bakmaya başladılar, kollarını arkadaşından ayırdıktan sonra cadı. "Hiç değişmemişsin." diyerek şaşkın şaşkın baktı arkadaşı. Cevap vermeden sadece güldü cadı. Ardından masaya yerleştiler. Birbirlerine büyük bir özlem ile baktıkları, gözlerinden belliydi. "Okulda sık sık görüşeceğiz." dedi sessizliği bozmak istermişcesine cadı. "Neden?" diye sordu arkadaşı, meraklı bakışlarla. "Mitoloji profesörü oldum da ondan canım." Arkasına yaslanıp gülmeye başladı cadı. Arkadaşı şimdi çok daha mutlu görünüyordu. Önce anlamamış gibi bakmıştı. Sonradan o da gülmeye başladı. "Demek mugglelardan vazgeçebildin sonunda." dedi bu büyük haberin ardından arkadaşı. "Uzun zamandır düşünüyordum." dedi cadı imalı bir şekilde. Ardından sessizlik oldu. Masanın köşesinde duran menüyü eline aldı cadı. Biraz tatlı istemişti canı. Şöyle bir göz gezdirdikten sonra kararını vermişti. "Sen ne yiyeceksin?" diye sordu arkadaşına. Arkadaşının elinde menü bile yoktu. "Henüz bir şey istemiyorum daha sonra." dedi gülümseyerek. Cadı kendi siparişini verdikten sonra yeniden konuşmaya başladılar. Hiç durmadan konuşuyorlar ve gülüyorlardı. Aradan geçen zamanın acısını çıkartıyorlardı. Sipariş gelene kadar konuşmaya devam ettiler. Sipariş geldikten sonra paylaşarak yediler.

Zaman hızla akıp geçmişti. Öğlen olmuştu bile. stelik arkadaşı eşi ile Venedik'te ablayı yapıyorlardı. Daha fazla mani olmak istemedi cadı. "Haydi artık bende gideyim." dedi toparlanarak. Bu sözünün üzerine üzülmüştü arkadaşı, "Biraz daha kalsaydın." dedi. Cadı bir an baktı arkadaşına. Ama olmazdı. Çok zamanını almak istemiyordu ikisinin. "Sen şimdi balayındasın canım. Zaten okulda bıksan bile görüşeceğiz." Ayağa kalktı cadı. Arkadaşıda onunla birlikte kalktı. Birlikte aşağı indiler. Kafenin kapısının yanında bulunan camın önünde tekrar birbirlerine sarıldılar. Daha sonra arkadaşı arabasına, cadı ise yolda yürümeye devam etti.

#Son.