Yeryüzündeki tek ailem...

Konu: Yeryüzündeki tek ailem... Salı Ocak 19, 2010 11:54 am

Kapıyı korkudan titreyen ellerimle çaldım ve açılmasını bekledim. Tek akrabam olduğunu sandığım kişinin evine gelmiştim. Tommy John Euryale. Bu nasıl bir şakaydı. Başka tanrı soyundan gelen büyücülerde mi vardı? İyice saçmalamaya başlamıştım. Gitmek için arkamı döndüm, ama çok geçti. Çünkü kapı açılmıştı. Kapıya döndüm ve yüzümü gizlemek ister gibi başımı öne eğdim. Bana şaşkın gözlerle bakıyordu ‘Evet nasıl yardımcı olabilirim?’ dedi. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım ‘Konuşmamız lazım.’ Dedim. Aman ne güzel konuya hemen girmiştim. Bu sefer kafası karışmış gözlerle bana bakmaya devam etti ‘Ailen hakkında.’ Diye açıklama yaptım. Gözleri büyümüştü ve kafası karışıklığın yerini büyük bir şaşkınlığa bırakmıştı.’İçeri geç.’ Dedi merak dolu bir ses tonuyla. Salona geçtik ve bir koltuğa oturdum. O da karşıma geçti ‘Seni dinliyorum.’ Dedi ve ellerini birbirine kenetledi. Biraz ürkmüştüm. Çok hassas bir konuydu. Ama konuşmalıydım. Belki de tek akrabam şu an karşımda duruyordu. Ve konuşmazsam yine tek başımaydım.’Soyadın Euryale, değil mi?’ ‘Evet.’ ‘Benim soyadımda Euryale, Kesha Lune Euryale. Geçmişin ne? Öğrenebilir miyim?’ ‘Elbette. Ben Hades’in soyundan geliyorum. Yeryüzünde bulunan tek tanrı gibi bir şey.’ ‘Aslında tek değil.’ ‘Ne?’ ‘Evet. Bende gece tanrıçası Nyx’in soyundan geliyorum.’ ‘Ne!’ ‘Evet, bende çok şaşkınım.’ ‘Emin misin?’ ‘Kendi soyumdan adım gibi eminim!’ ‘O zaman sen benim akrabam mısın?’ ‘Evet, galiba akrabayız.’Gözleri donuklaştı. Şoka girmişti! Kollarından sarsıp Hey biz akrabayız bu lanet dünyada tek değiliz! Demek istiyordum.Ama sadece dişlerimi sıkmakla yetindim.İçimde büyük bir öfke patlaması olmuştu.Neden strese girmiştim ki.Söylemiştim ve onun şoktan kurtulmasını bekliyordum.Rahatlamalıydım.Rahatlamalıydı.’Bu-bu çok garip.’ ‘biliyorum.’ ‘Sevinmeli miyiz?’ ‘Sanırım evet kuzen.’ ‘Pekala kuzen.’ Hafif bir şekilde gülüyorduk.Büyük holden bir bayan çıktı.Dalgalı saçları yumuşak yüz hatlarını çevrelemişti.Ve çok tatlı bir bayandı.Tanrım o profesör Blair’dı!Onu tanıyordum ve o da beni.Bana baktı ve gülümsedi ‘Merhaba Kesha.’ ‘Merhaba profesör.’ Diye cevap verdim.’Bir sorun mu var?’ dedi.Neyse ki Tommy araya girdi ‘Hayatım Kesha benimle konuşmaya gelmiş.’ Meraklı gözlerle Tommy’ye baktı.’Ne hakkında?’ ‘Ailem hakkında.’ Aynı benim gibi söylemişti.’Nasıl yani?’ ‘Şöyle Kesha benim dünya üzerindeki tek akrabam olabilir. ‘Akrabanım.’ Diye sert bir sesle konuşmaya daldım.Bu esrarı çözmek için çok uğraşmıştım.Ve bunlar doğruydu.Emindim.Profesör endişeli şekilde bana baktı ve sonra gözlerini tekrar Tommy’ye çevirdi.’Gerçekten mi?’ dedi profesör.İnanmamıştı, zaten bende inanmamıştım ilk başta.Tommy gülümsedi ‘Evet gerçekten.’

Konu: Geri: Yeryüzündeki tek ailem... C.tesi Ocak 23, 2010 5:57 pm

Tommy'i şimdi bir korku dalgası sarmıştı. Yüz yıllarca tek olduğunu düşündüğü gerçeği hayatında ki tek doğru kavramdı. Şimdi bunun da koca bir yalan olduğu gerçeği endişe vericiydi. Gözleriyle ufak kızı süzdü, bir tanrıçadan çok ufak bir kıza benziyordu. Bunun bir komplo olup olmadığını öğrenmek için kızın zihnine girmeliydi.

''Eski ve ihtişamlı merdivenler... Uzun bir koridorun sonunda duran ufak bir kız, Kesha... Bir panoya bakıyor, dersler hakkında olmalı... Bir an sonra görüntü bulanıklaşıyor ve bir noktada belirginlik kazanıyor... Bir yazı üzerinde, bir satır... Aritmansi Profesörü --> Tommy John EURYALE...'' Görüntü tekrar bulanıklaşıyor ve kaymaya başlıyor Tommy. Yaklaşık 4 saniye sonra etraf tekrar belirginleşiyor.

''Bir sakız çiğneme sesi. Eski bir bina, bakanlık olma ihtimali yüksek. Taş duvarlardan nefret sızıyor. Uzun dosya yığınları arasında duran, demode giyinişli sakız çiğneyen orta yaşlı bir büyücü. Bir an sonra Kesha geliyor. ''Soy ağacıma bakabilir miyim ?'' Hayattan yılmış kadın asasını kaldırıyor ve fısıldıyor. Accio -yale... Gelen dosyayı fırlatır gibi kızın önüne bırakıyor. Dosyanın açılması ile birlikte olaylar ard arda gelişiyor. Tozların odanın bir kısmına hakim olması, kızın 12. sayfayı açması ve ellerinin dosyaya veda etmesi. Kız düşerken, etraf tekrar bulanıklaşıyor, bir görüntü hariç... Sayfanın üstünde ki ''Yer Altı Tanrısı Hades ~~ Yaşayıp yaşamadığı takip edilmeyen Tommy John Euryale.''

''-tlım, tatlım çıkar mısın kızın zihninden!'' Bu Blair'in sesiydi... ''Kesha tatlım iyi misin?'' Tommy'e dönerek '' Kızı çok yordun'' diyerek devam etti.

Ne yapacağını bilemeyen Tommy'nin bildiği şey önünde yarı baygın duran kızın tek akrabası olmasıydı. Kalktı ve ona sarıldı. Şimdi ona bir abi olacaktı, kim bilir belki de en zor kısım şimdi başlıyordu...

Konu: Geri: Yeryüzündeki tek ailem... C.tesi Ocak 23, 2010 6:35 pm

Birden kendimi bir boşlukta gibi hissettim.Sanki birisi zihnime giriyordu.Gözlerimi Tommy'nin yüzüne sabitledim, ve öylece baktım.

Başım ağrıyordu...Sanki kafamın içinde başka bir ses vardı.Bu o kadar garip bir histi ki.Zihnini başka biriyle paylaşmak gibi.Korkunçtu ama tanımlayamadığım bir şey daha vardı.Ürkütücü mü? Dehşet verici mi? Ah hayır bunun ürkmeyle hiçbir alakası yoktu.Sadece tanımlayamıyordum.Ve bu beni çileden çıkarıyordu.Kendimi çok ağır hissettim bir an...Bir çapa gibi denize batıyordum sanki.Uykum gelmişti yada bayılmak üzereydim.Bilemiyordum.Acaba başka birisinin evinde gazoz falan mı içmiştim?Şu haldeyken bile saçmalayabiliyordum.Bu kesinlikle bir yetenek olmalıydı.Profesör Blair'ın sesiyle boş bakışlarımı ona çevirdim.'Tatlım, tatlım çıkar mısın kızın zihninden!' diyordu.Sonra yanıma geldi elini omzuma koydu 'Kesha tatlım iyi misin?' kafamı evet dercesine salladım, yada en azından ben öyle düşündüm.Sonra tekrar Tommy'ye dönerek 'Kızı çok yordun.' dedi azarlar bir ifadeyle.İşte o anda kendimi birazda olsa rahatlamış hissettim.Tommy yerinden ani bir hareketle hızla kalkıp bana sarıldı.O benim koca dünyadaki tek akrabamdı.Kendimi artık yanlız hissetmiyordum.Sanki onu uzun zamandır tanıyordum.Hani bir yakınınız uzun bir yolculuğa çıkıp geri geldiken sonra sizin yanınıza gelip sıkıca sarılır ya.İşte bende öyle hissediyordum.Bana sataştıklarında susup kalmayacaktım bende diğer şımarık züppeler (!) gibi karşı çıkacaktım.Ama abimi sömürmeyi asla düşünmezdim.Bu fikir bencilceydi.

Artık hayatımda iki kişi vardı Blair Lauren Euryale ve Tommy John Euryale...Ve ben yanlız değildim...

Konu: Geri: Yeryüzündeki tek ailem... Ptsi Ocak 25, 2010 9:19 pm

Tommy'le çiftli koltukta oturuyorduk.Bir muggle aracı olan televizyonu karıştırıyordum.Tommy parmaklarını yavaşça saçlarımda gezdiriyordu.Bu yüzden izlediğim filme konsantre olamıyordum.Aklım hep Tommy'e gidiyor ve onu öpmek istiyordum.Elimdeki patlamış mısır kasesinden ağızıma bir mısır attım.Ardından televizyona baktım:"Saçma" diye mırıldandım.Tommy bu hareketime güldü ve alnımdan öptü.Bir anda televizyonun sesine kapı zilinin sesi karıştı.Tommy'le birbirimize baktık.Ona çok tatlı bir gülümseme attım.Tommy gözlerini devirerek:"Tamam sen kazandın" dedi ve kapıya bakmaya gitti.Arkasından "Seni seviyorum." diye bağırdım ve gülmeye başladım.
İzlediğim dizi de herkes biribirini aldatıyordu ve herşey normalmiş gibi yaşamlarına devam ediyorlardı.Bunu izlemek bile sinirimi bozmuştu.Televizyonu kapadım ve Tommy'i beklemeye başladım.
Gelmesi uzun sürmüştü kapıda biriyle konuşuyordu.Ne konuştuğunu tam olarak duyamıyordum.Mısır kasesinden ağızıma bir mısır attım ve yavaşça çiğnemeye başladım.Tommy hala gelemeyince sabırsızlığıma hakim olamayarak "Hayatım" diye bağırdım.Cevap vermiyordu büyük ihtimalle beni duymamıştı.Mısır kasesini önümdeki masaya bırakıp koşar adımlarla kapıya doğru ilerledim.
Tommy kapıda çok sevdiğim öğrencilerimden Kesha'yla konuşuyordu.Kesha'nın başarısı bir yana Kesha çok güzel bir kızdı güneş sarısı saclarını mavimsi gözleri tamamlıyordu.Onu gördüğüme sevinerek Tommy'nin yanına gelince durdum ve gülümsedim:"Merhaba Kesha" dedim tatlı bir ses tonuyla.O da bana gülümseyerek aynı tatlılıkla cevap verdi:"Merhaba Profesör."dedi.Tommy'nin yüzüne baktığımda,aklının karışık olduğunu anlamıştım.Gülümsememi korumaya çalışarak:"Bir sorun mu var?" diye sordum.Tommy soruma büyük bir hızla cevap verdi."Hayatım Kesha benle konuşmaya gelmiş."dedi.Kafamdaki soru işaretleri daha çok artmıştı Bir sorun mu vardı? "Ne hakkında?" dedim çabucak.Tommy bu cümleyi sölerken korkuyla yutkunmustu:"Ailem hakkında."
Tommy bunu dediği andan itibaren kalbim yerinden cıkıcak gibi atmaya başladı.Tommy'i üzgün görmeye dayanamazdım:"Nasıl yani?" dedim şaşkın bir şekille.Kesha Tommy'nin ailesinide nerden öğrenmişti?Tommy şaşkın bir ifadeyle söze başladı:"Şöyle Kesha benim dünyadaki tek akrabam olabilir." dedi bir anda.Bu beni ne kadar sevindirmişsede aklım karışıktı.Rüyalarımda Kesha'yı görmemin sebebi buydu demekki.Kesha Tommy'nin cümlesine karşı çıktı:"Akrabanım" dedi.İkisinede şaşkınlıkla bakarak "Gerçekten mi?" dedim Tommy soruma "Gerçekten" diye cevap verdi.Ardından Tommy boş bakışlarla Kesha'nın yüzüne baktı.Kesin içine giriyordu.Gerçeği bilmek onun hakkıydı o yüzden birşey demeddim.Ama Kesha'nn gözleri ufalmaya ve ayakta duracak gücü kallmayınca söze başladım:"Tatlım tatlım çıkar mısın kızın zihninden!" dedim.Sonra Kesha'nın omuzuna elimi koydum panikle:"Kesha tatlım iyi misin ?" deedim.Evet anlamında başını sallasada bu bana inandırıcı gelmemişti."Kızı çok yordun." dedim Tommy'e dönerek.
Tommy'nin yüz ifadesi değişmişti gözleri parlıyordu.Kesha'ya gitti sarıldı.Ve o an gözlerim doldu.Artık ailemize yeni bir birey daha katılmıştı.Çok seveceğim bir birey...