Delmira.

Konu: Delmira. Çarş. Haz. 08, 2011 4:06 pm

Delmira, saatinin aptal sesiyle uyandığında kendini daha uykuya yeni dalmış gibi hissediyordu.Kalkmadan önce yatağın içinde birkaç kez debelendi ve yorganını üzerinden atmayı başardı.Hafifçe esnedi ve çıplak ayaklarıyla soğuk parkelere bastı.Etrafı net olarak göremiyordu çünkü beyninin bir kısmı hala hayal dünyasında geziniyordu.Ne kadar güzel bir rüya görmüştü.Rüyası her zamanki gibi aksiyon dolu olaylarla çevriliydi.Önce kuzeniyle beraber bir katili yakalıyorlardı.Sonrasında ise kedilerini kesmek isteyen bir adamı takip ediyorlardı.Garipti belki birazda psikopatçaydı ama eğlenceliydi.Kuzeniyle yaptığı her şey öyle geliyordu Delmira’ya.Tanrım, onu nasılda özlemişti.Hogwarts’ta yaptıkları şebeklikleri hatırladıkça yüzüne hep bir tebessüm düşerdi Delmiranın.Geçen yıl iksir dersinde kuzeni kazanına nutellasını düşürdüğü için patlayan iksiri düşündükçe hala gülmekten karnına ağrılar girerdi.Delmira gözlerini hayal dünyasında çekti ve şu anda olduğu konumu anlamaya çalıştı.Bir kaç kez gözlerini kırpıştırdı ve odasının penceresinden gelen güneş ışığını görmemek için perdeleri çekti.Yaz tatilinde olmak iyiydi, hoştu ama güneşi pek sevmezdi Delmira.Özelliklede odasının camına vurduktan sonra podyum ışığında kalmış gibi hissettiren bir güneşse.Sabahları erken uyanmasının tek nedeni o lanet olası Güneşti.Ama şimdi güneşten çok daha büyük bir problemi vardı.Soğuk parkelerin üzerinde rahatça yürüyerek aynanın karşısına geçti.Kendini incelemeden önce göreceklerine hazırlanmaya çalıştı.En kötüsüne bile hazırdı aslında ama aynada bir yabancının ona bakacağını hiç beklemiyordu.Saçları tam anlamıyla süpürgeye benziyordu.Üzerinde ne zaman giydiğini hatırlamadığı bol bir Metallica tişörtü vardı.Eşofmanının bir paçası havada diğeri ise yürürken ayağına takılacak kadar uzun bir şekilde sallanıyordu.Kısacası durumu pek iç açıcı değildi.Zaten yaz tatilleri insanlara sadece şişmanlamak ve uyumak için verilen bir zamandı.En azından Delmira öyle düşünüyordu.Yinede Delmira üşengeçliği bir kenara bıraktı ve dolabına doğru yürüdü.Annesinin onun için aldığı çoğu kızın hayali olan ünlü moda tasarımı elbiselere baktı.İçinden derin bir of çekmek gelse de kendini tuttu ve buna sadece bugünlük katlanmak zorunda olduğunu hatırladı.Gözüne en sade görünen beyaz yazlık bir elbiseyi seçti ve kısa sürede giyindi.Saçlarını taramak apayrı bir dertti.Annesinden örmesini isteyebilirdi ama bunu yapmaktan hemen vazgeçti.Çünkü annesi her türlü sebepten Delmira’ya söylenmeye bayılırdı.Saçlarını şuan annesine göstermesi iyi bir fikir değildi.Banyoya gitti ve saçlarını yıkadı.Yaklaşık bir saat sonra sandaletlerini ayağına geçirmiş hazır bir şekilde salona indi.İçeri girdiğinde arsızca çalınan bir ıslık duydu ve hafifçe gülümsedi.Kardeşi her zamanki gibi koltuğunda oturmuş televizyon seyrediyordu.Delmirada kardeşinin yanına oturdu ve her zaman yaptığı gibi onun saçlarını karıştırdı. “Annem nerde ?” dedi etrafına bakınarak.Kardeşi televizyondan gözlerini almadan bilmediğini belirten bir kafa işareti yaptı. “Neden bu şekilde televizyon izlediğini sorabilir miyim ?” dedi Delmira kardeşinin üzerinde sadece kısa bir şort olduğunu görerek. “Çünkü bugün böyle giyinemeye karar verdim.” dedi kardeşi çocuksu bir sesle.Delmira biraz daha eşelemeye karar verdi.Kardeşiyle uğraşmak hoşuna gidiyordu.“Buna pek giyinmek diyemiyorum ve tekrar soruyorum, neden ?” dedi o bilindik abla sesiyle.“Çünkü plajdaki kızlar böyle giyinen erkeklerden hoşlanıyor.” dedi kardeşi utangaç bir tavırla. “Sen daha beş yaşındasın.” dedi Delmira gülmemek için kendini zor tutarken.“İşte bu yüzden çok daha avantajlıyım, kızların tatlı erkek çocuklardan hoşlandığını biliyorum.” dedi kardeşi mutlu bir ifadeyle. “Küçük sapık.” Diye mırıldandı Delmira.Kardeşi Delmira'ya pis bir bakış attı ve çizgi filmini izlemeye devam etti.Annesi yaklaşık on dakika sonra telaşlı bir şekilde içeri girdiğinde Delmira sıkıntıdan patlamak üzere hissediyordu kendini.“Ah işte buradasınız hazırsanız gitmeliyiz babanız bizi bekliyor.” Kardeşi hızla koltuktan kalkıp annesine plajla ilgili sorular sorarken Delmira gitmemek için kafasından türlü türlü bahaneler uydurmaya çalışıyordu.Arkadaşının doğum günü olduğunu söyleyebilirdi.Yada bugünün dünya tembellik günü olduğunu.Ama annesinin bugün ne olursa olsun onu evden mutlaka çıkaracağını biliyordu.Çünkü inatçılığını annesinden almıştı ve ilk defa bu huyundan nefret etti.Evden dışarı çıktığı anda sıcaktan boğulacağım diye düşündü içinden.Havanın kaç derece olduğun bilmiyordu ama cehennem kadar sıcak olduğunu söyleyebilirdi.Muggleların burada nasıl yaşadığını merak ediyordu doğrusu.Tanrım! Neden tüm yaz tatilimi burada geçirmek zorundayım ki ? Neden Neden Neden ? İçinden muggle dünyasına ve onu dışarı çıkmaya zorlayan annesine lanetler yağdırırken sert bir şekilde çalınan araba kornasını duydu.“Biniyor musun yoksa sensiz mi gidelim ?” dedi annesi arabanın camından sarkarak.Delmira şansını denemeye karar verdi.“Aslında bensizde gidebilirsiniz” dedi tatlı bir kız gibi görünmeye çalışarak.Annesinin sert bakışları bunun asla olmayacağını söylerken homurdanarak arabaya bindi ve plaja gidene kadar kendi kendine söylenip durdu.Geldiklerini anlaması uzun sürmedi çünkü kardeşi koltukta zıplamaya başlamış Tarzan gibi göğsüne vurup gülüyordu.Bu çocuğun ciddi sorunları vardı.Bazen Delmira onun gerçekten kardeşi olup olmadığını merak ediyordu.Yinede kardeşini çok severdi.Tarzan taklidi yapan kardeşini değil.Uslu ablasının sözünü dinleyen kardeşini.Arabadan tabi ki şaşırtıcı olmayan bir şekilde ilk kardeşi indi ve ayakkabılarını nereye attığını hiç umursamadan kumların üzerinde koşmaya başladı.Delmira inip inmemekte tereddüt ederken annesi onu uyarırcasına hafifçe öksürdü ve çaresizce arabadan indi.Serinletici olmaktan çok uzak olan rüzgar biraz saçlarını dağıttı.Delmira bunu zaman kazanmak için kullandı.Saçlarını düzeltiyormuş gibi yaparken annesi hızla koluna girdi ve ona hiçbir şekilde kaçış şansı bırakmadı.“Onunla yüzleşmek zorundasın.” Dedi annesi sessizce.Delmira hiçbir şey demedi.Sadece yürüdü.Güneşten ısınmış kum sandaletinin içine girerken kumların altında gömülü kalmayı ve yüzyıllarca orada saklanabilmeyi diliyordu.Annesi Delmirayı hafifçe dürttüğünde onu gördü.Kardeşini kucağına almış neşeyle gülen babasını.Yıllardır konuşmadığı babasını.İçine dolup taşan öfkeye bir anlam vermeye çalıştı ama beceremedi.Sadece ondan nefret ediyordu.Başka bir açıklaması yoktu bunun.O gün ettikleri kavgadan sonra onunla asla konuşmayacağına yemin etmişti.Babası annesiyle Delmirayı görünce kardeşini kucağından indirdi ve gülümsedi.Delmira onun gülümsemesinden de nefret ediyordu.“Demek buradasınız.” Dedi babası annesinin yanağına bir öpücük kondurarak.Babası Delmirayı kucaklamak için ileri atılırken Delmira tiksinerek yana çekildi.Annesi kızgın bir ses çıkardı.Kardeşi ise şaşkınlıkla ablasına baktı.Babası ise meraklıydı. “Sorun ne tatlım ?” dedi ilgili bir ses tonu takınarak.Delmira babasının ona tatlım demesinden de nefret ediyordu.Onunla ilgili her şeyden nefret ediyordu.Konuşmadı sadece babasının karşısında durup ona baktı.Arkadaşlarını öldüren babasına baktı.Ölüm yiyenlere katılıp hayatını mahveden babasına.Ondan sadece tiksiniyordu.Aynı kanı taşımaları umurunda değildi.O adamı babası olarak göremiyordu asla da göremeyecekti.

Konu: Geri: Delmira. Çarş. Haz. 08, 2011 4:13 pm

Betimleme: 27/30
Renk ve Paragraf Düzeni: 6/10

Uzunluk: 5/5
İmla Düzeni: 9/10
Anlatım: 27/30
Kurgu: 13/15
Toplam: 87

Anlatamını beğendim öncellikle, sıkıcı değildi okurken keyif veriyordu. Paragraflara ayırsaydın daha hoş durabilirdi bence, birde size 11 kullansaydın görünüm çok daha iyi olurdu. Kardeşi ve Delmira'nın konuşmalarında renkleri farklı yapsaydın iyi olurdu, ayır etmek kolaylaşırdı. Onun haricinde bir sorun yoktu.

GH RPG'ye hoşgeldiniz.

» Delmira.