Ben Geldi-iiimm

Konu: Ben Geldi-iiimm C.tesi Mart 19, 2011 10:44 pm

Akşam Suları,güneş kızıllığını koruyor

Aradan geçen bunca zamanın ardından doğrusu merak etmekte gayet haklıydım Demetria'yı. Kim bilir neler olmuştu hayatında ben yokken?

Camın önünde durmuş başı öne doğru bir şeyi okumaya koyulmuş Demetria'yı izledim bir süre.Elim kapının küçük,kolay kavranabilen tokmağında kaldı. Açmak zor geldi. Sanki baktıkça zaman eriyip gidecek ve ben sanki dünyanın bu kısmından ayrılmamışım gibi birden içeri girip "Selam canım.Alışveriş?" diye soracaktım ve Demetria da çantasını alıp kolumdan çekişirecekti. Oysa bu çok eski zamandan kalma bir anıydı. Henüz daha yeni mezun olmuşken. Ben uzaklara en uzağa gitmeye merak salmayıp, daha çok büyü için keşfe çıkma ateşiyle yanıp tutuşmadan önce.

Anlatılacak o kadar çok şey vardı ki?Karanlık..İçine çeken ve bizi besleyen karanlık...Konuşmalıydık,bunca zamanın ardından. İşlerimin yoğunluğu ve benimle tanışmayı bekleyen-benim onlarla tanışmayı beklediğim- binlerce insanı silerek denemeye karar vermiştim işte. Burada, büyünün asamda ilk parladığı yerde, ilk Hogwarts alışverişimi yaptığım yerde.

Bakışları kolundaki saate kayıp ayağa kalktı Demetria.Sanırım kapatacaktı.Kapıya doğru yönelip silerlerken beni fark etti ve suratındaki bıkkın hale bir gülümseme ekleyerek kapıyı açtı. İçten olmaya çalışarak "Hoşgeldiniz." diyor. Sakin olmaya çalışıyorum ama elde değil,garip bir durum. "Acaba beni tanıyacak mı?" Saçlarım rengimi değiştirmiş biraz da zayıflamıştım. Yoğun geçen öğrenme aşkım beni zayıflatmıştı.

Demetria ile son görüştüğümüzden bu yana 5-6 yıl geçmişti sanırım.Kısa bir süre, bir kaç saat görüşmüştük ve hatırlıyorum da çok özlü iksir içmiş bir haldeydim. Bunu da hesaba katarsak ondan önceki buluşmamız bir üç yıl kadar önceydi.Ne kadar da uzun zaman olmuştu böyle. E bende eksikliğini hissetmiştim zaten.

"Hoşgeldiniz.İçeri buyurmaz mısınız?" diyen Demetria heyecanımı bastırıyor;"Tanımadı işte!" Asılmış suratıma karşın ayaklarım beni içeri sürüdü ve aktarcıdaki o cazip kokuyu içime çektim. "Kapatıyor muydunuz?" diye etrafa bakarak sordum. Demetria ve sabit bir hayat; biraz farklı gelse de sonunda hepimiz bir yere sabitleneceğiz. "Ah,evet. Ama son bir müşteri için her zaman zamanım var." Gülümseyen Demetria'ya doğru dönerek gözlerinin içine baktım. Beni tanımasını umuyordum. "Selam Demetria." diye elimi uzattım.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Cuma Nis. 01, 2011 7:59 pm

Yine dükkanımda oturmuş müşteri bekliyordum. Kitabıma yumulmuş bir şekilde bir gözüm kapıda, bir gözüm telefondaydı. Kardeşim Judith'ten uzun süredir haber alamamamın verdiği endişe bir yana, bugünü de müşterisiz bitirebileceğimin vermiş olduğu korku bir yanaydı. Uğultulu Tepeler

beni kendine bağlamıştı. Günlerdir elimden düşüremediğim bu kitabı bir an olsun bırakmak istemiyordum. Tam o sırada da içeriden bir kız girdi. Önce Judith olabileceğini umut ettim ama içeriden giren kız daha farklıydı. Judith gibi güzeldi, kalın dudaklara sahipti. Beni kıskandıracak cinsten. Ama masmavi gözleri Judith'i ondan ayıran en önemli noktaydı. Ve o masmavi gözleri beni eskiye döndürmüştü. Slytherin koridorlarını anımsamama sebep olmuştu, eski ve tozlu defterler aklıma gelmişti. O an kıza tekrar baktım ve kapamaya karar verdim. Ne alakası olabilirdi ki? Her mavi gözlü benim Darci'm mi olacaktı? Bozuntuya vermemeye çalıştım, müşterimi kaybetmek istemiyordum. Bir süre lafladıktan sonra adımı bildiğini öğrendim. "Selam Demetria." dedi, gülümsedi ve elini uzattı. Yakama baktım, adım görünebilir bir yerde yazmıyordu. Ve yine geçmişim aklıma geldi. Yeşil cübbeler içerisinde içilen sigaralar, döndürülen entrikalar ve bir çift mavi göz. Gözlerimi kıstım. Acayip görünmek istemiyordum ama elimde olmadan göründüğümün de farkındaydım. Ağzıma ilk geleni söyledim. "Selam Darci." Gülümsedim. O da gülümsedi. O benim Darci'mdi. Kolundan tutarak sandalyeye oturttum. Uzun zaman olmuştu, gerçekten uzun zaman. "Darci, bu sensin?" dedim şaşkınlığımı ve gülümsememi gizleyemeden.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Cuma Nis. 01, 2011 9:29 pm

Elimin havada kalacağından şüphelenmeye başlamıştım. Doğrusu Dem kararsız gibi duruyordu. "Belki de hatırlamak üzere." diye düşünürken dostça gülümseyerek elimi sıktı "Selam Darci." Tanrı'ya şükürler olsun ki unutulmamıştım. Kolumdan tutup ileriye doğru yöneltti ve saldelyeye oturduk. Laflamak dediğin böyle başlardı işte; "Darci,bu sensin." Gülümseyerek "Ah,evet benim.Sigara yok mu?" diye sordum. Hogwarts koridorlarında içtiğimiz ve zindarlara kilitlendiğimiz saatler aklıma geliyordu. Kendimi tutmayı bırakıp sıkıca ona sarıldım,beklediğini sanmıyordum. "Tanrı'ya şükürler olsun ki tanıdın. Bir an korkmuştum." geri çekilip ellerini tuttuğumda aklıma birisi daha geldi; Judith. "Burda ne arıyorsun? Uzun zaman oldu." Gerçekten bende ne aradığımı tam olarak bilmiyordum. Kalmak istemiştim sadece ve yerleşmitim işte. "Gerçekten de uzun zaman oldu. Bir kaç yüz tane çiçek yılı." İzlediğimiz saçma bir filmdeki çiçek yıllarını ututtuğumuzu sanmıyordum. Her ay bir yaşına giren çiçek perileri;ıyyy.."Unutmadın mı sen onu?"
Konuşacak o kadar çok şey olmasına rağmen hangi sıraya uyacağımızı kestiremiyordum. En iyisi en eskiden gelen soru olacaktı sanırım. "Eee,neler yapıyorsun? Hayatından bahset biraz.Sanırım bu aktarın sahibisin.Bir dükkana sınırlı kalacağını sanmazdım." Anlatmak için derin bir nefes aldı ve son bir kez telefonuna baktı. Jutith'i sormayı unutmuştum.Sorun değil,bir sonraki soruda sorabilirim diye düşünüp Dem'i dinlemeye başladım.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm C.tesi Nis. 02, 2011 12:34 pm

Darci gördüğümden beri çok değişmemişti. Hala çok güzeldi, emindim ki erkeklerin hayal ettiği bir kadın olmuştu. Ben burada sessizce talibimi beklerken o kaç tane taliple tanışmıştı. Ama şimdi düşünmem gereken Darci'yi kıskanmak değil, onunla geçmiş günlerimizi yad etmekti. Onu gördüğüm anda yüzümde oluşan gülümseme, paha biçilemezdi. Slytherin koridorları, çiçek yılları, masmavi gözler ve aklıma geldikçe burnuma doluşan sigara kokuları... Çiçek yıllarını bile anımsıyormuş meğersem, onu gerçekten çok özlemiştim. Tam burada oturmasını rica edecekken oturmuştu. Ve bir süre sonra hayatımdan bahsetmemi istemişti. Eminim ki benim hayatım onunki gibi değildi. Emindim ki o bir sürü iş başarmıştı, karanlığa hizmet için neler yapmıştı. Bense dediği gibi minicik dükkanımda oturuyordum, tabi arada sırada karanlık tarafta olduğum için birkaç ufak şey yapıyordum. Hayalim şifacılıktı, baş şifacılık. Ama görüldüğü üzere hiçbir işe yaramayan ve ondan daha güzel kardeşiyle beraber minik bir dükkanı işletmekte olan sıradan bir dükkan sahibiydim. Kardeşim, kemancılıkta bayağa yol kat etmişti ama istikbalini hiçe sayarak dükkanda çalışmayı kabul etmişti. Bense yakında şişecek olan bir dükkan sahibiydim, sıradan. Bunu nasıl anlatacağımı bilmiyordum, Darci'ye bakarak gülümsedim. "Ben de öyle düşünmüyordum ama olmadı Darci. Hayallerimi biliyorsun, şifacı olmak istiyordum fakat babam beni bu dükkanın başına geçirince Judith veya ben, birimiz hayallerimizden vazgeçmek zorunda kalmıştık. Vazgeçen kişi de ben olmuştum. Karanlığım elbette, arada sırada hizmete gidiyoruz ama hayatımı adayamadım." dedim dükkandaki baharatlara bakarak. Ardından gülümseyerek Darci'nin denizlerden mavi gözlerine baktım. "Peki sen neler yaptın? Hayallerine ulaşabildin mi?" diye sordum merak içinde.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm C.tesi Nis. 02, 2011 7:37 pm

Sanırım şans pek Dem'e uğramamıştı. Garip geliyordu bu;sonuçta biz şans yaratan insanlardık. Hayattaki herşeyin Hogwartsdaki kadar kolay olmadığını zatken öğrenmemiş miydim? Karanlık ormanın başladığı yerden bir iki adım atıp içtiğimiz sigaralar..Taş kalbimde oluşan tarifsiz bir duygu ile onun adına derin bir nefes aldım. Gözlerimiz buluştu ve sordu "Peki sen neler yaptın? Hayallerine ulaşabildin mi?"
Tarifi ne derece mümkün olacaktı hayatımın? Yaşadıklarımın? "Pek kayda değer birşey yok." diye ellerimi yana doğru açtım. Saatime baktım istemsizce.Yapmam gereken o kadar iş, düzene sokmam gereken bir ev vardı. "Yeni büyüler,iksirler öğrenmek için dolaşıyordum.Dolaştım,öğrendim,dolaştım,öğrendim,dolaştım " bitirmek için doğru kelimeyi arayıp etrafa göz gezdirdim. Ne tarif edebilirdi ki? Elimi çantama götürüp aramaya başladım.İlk olarak çakmak çıktı.Biraz daha aradıktan sonra buluşmuş bir sigara paketi. "Ah biliyorsun,aşka değil sadakate inanıyordum. Sanırım inancımı kırmak için uğraşıyor." diye sırıttım.Sigarayı ağzıma götürüp çakmağı kavrayıp yaktıktan sonra derin bir nefes..Her seferinde başka geliyor tadı, başka bir anlam yüklü..."Ve şimdi burdayım." diye ekledim. Paketi tutup Demetria'ya uzattım. Ve bombayı söyledim; "Sanırım biraz sabit kalmam gerek.Madam Malkin'in dükkanını devraldım." Mezun olduğumdan beri geziyordum, sabit kalmaktan biraz tereddüt duysam da bu iyi bir haberdi."Yardımcı olursun değil mi?" diye sordum.Sesim umutsuzca çıkmıştı sigaramdan aldığım nefesi verirken konuştuğum için. Bir nefes daha çekip içime hapsettim, Demetria'nın suratını izliyordum. Yıpranmış gözükmüyordu,yırpanmış olduğu sadece bir histi benim için.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Paz Nis. 03, 2011 7:58 am

Sigara paketini gördüğümde gülümsemiştim. Dükkan sigara kokacak olsa bile pek umrumda değildi, zaten ben bütün gün dükkanımda oturuyordum kös kös. Kitabım elimde, eskiden yapmam gerekenleri şimdi yapıyordum. Sadece oturuyor ve kapıya bakıyordum. Judith uzun zamandır ortalarda yoktu, ama o Aydınlık'tı, emindim ki boş durmuyordu, durmuyordular. Sigarayı yaktığım zaman, muhteşem haberi duydum.

"Sanırım biraz sabit kalmam gerek. Madam Malkin'in dükkanını devraldım." O an sigarayı düşürmemek için zorlandım, Darci dükkan sahibi olmuştu. Benim gibi. Artık daha sık görüşebilecektik, daha çok şey yapabilecektik. Yani beni bu dükkandan kurtaracak kişi tam karşımda duruyordu o anda. Gülümsedim, tam onu destekleyici sözler sarfedecekken o sözü tekrar aldı.

"Yardımcı olursun değil mi?" Sigaramı elime aldım, kıkırdadım. Soru muydu bu şimdi? Dükkan sahibeliğine başladığım andan itibaren duyduğum en güzel şeydi bu. Başımı salladım, büyük bir zevkle. Öksürdükten sonra konuşmaya başladım. "Büyük memnuniyetle Darci. Hayırlı olsun." dedikten sonra sigaradan bir fırt daha çektim. Bir süre gülümsedikten sonra yine öksürdüm ve konuştum. "Peki neden böyle bir karar aldın? Yanlış anlama, aşırı sevindim. Ama yerinde durabilir misin ki sen? Hoş, ben de nereden nereye geldim ya." dedim başladığım cümleyi berbat etme ustası olduğumu kanıtlayarak.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Paz Nis. 03, 2011 2:45 pm

"Peki neden böyle bir karar aldın? Yanlış anlama, aşırı sevindim. Ama yerinde durabilir misin ki sen? Hoş, ben de nereden nereye geldim ya."
Şaşırmakta haklıydı, ben bile alışamamıştım bu fikre. Zaten daha bir kaç saat önce devralmıştım ve ilk defa rütbem olarak ölümyiyen,bela gibi şeyler yerine Dükkan Sahibi olmuştu. Bu bir ayrıcalık mıydı ki? Sigaramdan kısa bir nefes çekip anlatmaya başladım "Bir süre sabit kalmam gerek Dem. İçimizdeki kötülük bizi yönetse de bir süre uzak kalmak gerek." Evet,şüphede gibiydim. Farklı ülkeler gezmiş, yeni büyüler öğrenmiş ve kötülüğe bir çok kez hizmet etmişken şimdi beni yüzüstü bırakmıştı. Hiç haber yoktu ortalıkta, beni bulan hiç kimse yoktu.Nefret doluydum,gerçek bi nefret. "Gerçek insanların yanında." diye ekleyip uzun soluklu bir nefes çektem. İçime hapsettiğim ve boğuzımı yakan nefes suratıma yansımış olmalıydı. "Darci,sorun ne,neler oldu?Anlatmak ister misin?" Dem'in uzun sayılamayacak ama ince elleri alnımdaydı. Sinirlerim bozuktu, hemde çok. Ayağa kalkıp sağa sola turlamaya başladım. Sigaramı yere atıp yenisini almak için uzandım. Kin, ne güzel ama yanlış şeye karşıydı. "O kadar sene gezdim,bir sürü büyü öğrendim peki ne oldu? Hiç!" Çakmak bir türlü sanmıyordu.Ellerim titrese de sonunda yaktım ve bir nefes çektim. Ohhh bee...Ne kadar da gerçek. "O kadar hizmet ettim ben karanlığa,peki ya şimdi?"
"Ne oldu?" diye heyecanla atıldı Demetria. Bu beni şaşırtmıştı."Hiçbir şey." diyerek çaresizce arkamı dönüp keskin kokulu bir maddenin kavanozundan içeri elimi daldırdım. Ne olduğunu tahmin etmeyi deneyerek ekledim "Her seferinde birileri aracılığıyla yeni bir görevdeydim.Şimdi hiçbir şey yok Dem. Sanırım emekli oldum." Zoraki gülümsemeye çalışıp uzun soluklu bir nefes daha çektim. Sigarayı düşündüm, elimden beynime akan nikotini. Hızlıca bitirdim geçmişimi ;"Uzun zamandır kapalı olduğundan Madam Malkin'in yerini devralabildim. Bu günlerde yabancılara pek güven yok sanırım. Tarafsızlığımı belirttim sihir bakanlığına." Derin bir nefes verdim ve "Tarafsızlığımı belirttiğimi" sindirmesini bekledim."En azından biri bu ölümyiyeni bulana kadar." diye ekledim. Berbat bir durumdaydım. Hemde çok!

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Paz Nis. 03, 2011 4:57 pm

Darci anlattıkça şaşırıyordum, sigaranın dumanları da burnuma girince aklım karmakarışık oluyordu. Asla yerinde durabileceğini tahmin etmediğim koyu karanlık arkadaşım Darci, karanlığa hizmet ettiğinde hiçbir şey kazanmadığını söylüyordu. Oysa onun yerinde olmayı o kadar isterdim ki onu dinlemeden önce. Her akşam yatmadan önce yıllığımızı açıp baktığımda, eskileri andığımda onun şu anda bulunduğu konumu düşünürdüm. İçime düşen huzursuzluğu yok etmek adına kahve içtiğimde de uyuyamaz ve kendimle karşı karşıya gelmek zorunda kalırdım. Oysa Darci'nin bahsettiğine göre şu ana kadar yaptıkları azımsanacak şeyler değildi. Hep yapmak istediğim gibi; gezmek, öğrenmek, okumak, araştırmak ve en büyük aşkıma, karanlığa hizmet etmekti. Darci bunların hepsini yapmıştı fakat o kıpır kıpır bir hayat yerine oturduğu yerde yaşamak istiyordu. Madam Malkin'in Dükkanı, gerçekten de uzun zamandır sahibini bekler bir şekilde duruyordu, içinde ne pislikler türemişti. Ama başa geçen Darci'nin bunların hepsinden dükkanı arındıracağından emindim. En azından artık yanyanaydık diye düşünürken bombayı patlattı. "Tarafsızlığımı belirttim sihir bakanlığına". Gri gözlerimin faltaşı gibi açıldı, Darci'nin masmavi gözlerine yöneldi. Bir süre öylece kaldım, bunu sindirmem, onu anlamam, tarafsızlığına inanmam gerçekten çok zordu. Yine eskiler aklıma geldi; elimde olan sigaranın kokusu beynime işledi. Kıkırdaşmalar, ağır sigara kokusu, karanlık cübbeliler... Yutkundum. Ona baktım, ne diyeceğimi şaşırmıştım.

"En azından biri bu ölümyiyeni bulana kadar." dediğinde kafam iyice allak bullak olmuştu. Sigaranın kokusunu bir kez daha içime çektim ve sordum. "Tarafsız mısın? Ölüm yiyen misin? Aklım çok karıştı Darci, çook." dedim gri gözlerimi büyüterek ve meraklı bakış atarak.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Cuma Nis. 08, 2011 2:38 pm

Her şey yeteri kadar zordu aslında. Ve bir zamanlar yeteri kadar iyiydi de. Gri gözleri sis gibi bakıyordu Demetria'nın. Şaşırmak onun da hakkıydı tabi. Sonunda anlamayı çalışmayı kesip sordu "Tarafsız mısın? Ölüm yiyen misin? Aklım çok karıştı Darci, çook." İçimden kıs kıs gülerek baktım Demetria'ya. Neye gülüyordum, acınacak halime mi? "Deemm." diye sızlandım. Elimi omzuna atıp zorladım kendimi "Bazen tarafsız olmak gerektiğini düşünmelisin." Teorik olarak bu saçma bir şey değildi, yani şaşırılmaya gerek yoktu. Sadece benden duyulunca bir garip oluyordu. Sonra paşparmaklarımla çarpı işareti yaptım tam önümde "Ben tarafsızlığımı ilan ettim Dem. Artık bunu herkes biliyo." Bu iğrenç itirafları derken utanıyordum, ne haldeydim ben. Demetria'nın yaptığım işareti anlaması için Tanrı'ya fısıldadım. Bu sembolü Dem ve bir kaç arkadaş bulmuştuk ve "karanlığın sadık bir hizmetkarıyım." anlamına geliyordu. "Sen de kabul et artık bunu." diye ısrar ettim. Sihir bakanlığı ve diğerleri, belki de hiç kimse inanmıyordu tarafsızlığımı ilan ettiğime. Bu yüzden beni izlemekle görevli biri olduğuna inanıyordum. Zaten açık açık bir suçlamada bulunamadıkları için serbesttim. İşimlerimi gizli ve temiz yaptığım için kendimi tebrik ettim. Ne kadar kişiye açıklarsam o kadar erken bırakacaklardı beni gözetlemeyi. Buna inanıyordum. Daha gözetlendiğimden emin bile değildim ama temkinli olmakta fayda vardı.
Demetria'nın ellerime bakıp büyüyen gözlerini görünce hemen ellerimi birbirinden ayırıp çoktandır yanan ve içime çekmediğim nikotin dolu varlığa yöneldim. Dudaklarımı aralayıp içime çektim. "Arkadaşlığımız için bir sorun mu?" diye sordum sinirli sinirli. Nikotin sinirlerimi aşırı geriyor, beni asabileştiriyordu. Yine de seviyordum bunu. "Darci..Ben.." şaşkın bakan arkadaşıma yardım edecek başka bir şey aklıma gelmiyordu. Belki bu sembolü bile yapmamalıydım. Tarafsızmış gibi davrandığımı bilmesi bile gerekmiyordu belki. Yapamamıştım işte. Her zaman kontrol edebilirken kendimi, şimdi olmamıştı işte. Demetria'ya karşı nasıl yalancı olabilirdim ki. "Biz eski dostuz Dem." diyebildim. Yapacak bir şey gelmiyordu aklıma bir nefes daha çekip boğulmaktan başka.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Cuma Nis. 08, 2011 4:09 pm

Aklımı toparlayamıyordum. Duydukça, dinledikçe şaşkınlığım katlanıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Eskileri hatırlıyordum sürekli, koridorlar aklıma geliyordu. Slytherin, kahkahalar, bir çift mavi göz, hayaller, iki minik kız, rüyalar, masallar, karanlık... Ama aklıma hiç tarafsızlık gelmiyordu nedense. Nikotini içime çektikçe rahatlamaktan öte boğuluyordum şimdi. Nikotin karanlıktı, nikotin arkadaşlıktı, nikotin sigaraydı, sigara bizdik, biz Dem ve Darci'ydik. Biz yeşil 2D idik.

"Bazen tarafsız olmak gerektiğini düşünmelisin." Tarafsızlık, ne zaman öyle olunabilirdi ki? Oturup düşünsem, her şeyden elimi ayağımı çeksem; tarafsız olmaz mıydım aslında? Ben bu halimle bile tarafsız gibiydim zaten. Dükkanımda oturup bütün gün baharatlara bakan sıradan bir dükkan sahibinin karanlık olması da ilgi çekiciydi. Karanlık adına yıllardır çalışmıyordum, karanlık için çaba sarf etmiyordum. Bu durumda ne farkım vardı ki tarafsızlardan? Düşününce aslında tarafsızlık da mantıklıydı. Ama düşününce... Ben düşünebiliyor muydum ki? Oturup kafa yoruyor muydum ki? Sadece kendi kendime soru soruyor ve cevaplıyordum. Darci'ye baktım.

"Arkadaşlığımız için bir sorun mu?" dedi sinirli bir ses tonuyla. Öksürdüm, içimdeki nikotini boşaltarak. Arkadaşlığımız ne üzerine kuruluydu bizim? Mavi gözlere baktım tekrardan. Şaşkın şaşkın baktım ona. Ne yapacağımı bilmiyordum. "Darci... Ben..." diyebildim sadece. Tekrar mavi gözlere baktım, önündeki dumanların kapattığı güzel gözlere.

"Biz eski dostuz Dem." Bu cümle karşısında gülümsedim. Benim kardeşim aydınlık taraftaydı, kendime gelmeliydim. Kardeşimi sevmeyecek halim yoktu, o halde kardeşten öte Darci'min tarafsız olmasına diyecek bir şeyim de yoktu. Kendi kararıydı elbet, ben sadece biraz şaşırmıştım. Ondan bunu beklemiyordum ama bu onu yarı yolda bırakacağım anlamına gelmiyordu. "Darci, asla. Sen benim biricik dostumdun, öyle kalacaksın. Her zaman yanındayım." dedim gülümseyerek ve kısa bir süreliğine sigaramı yere indirerek. Eski günleri hatırladım yine; eskilerimiz, geçmişimiz sadece karanlık değildi bizim, sadece nikotin değildi. Dostluktu, kardeşlikti, sırdaşlıktı, her şeydi. Tekrar o çift mavi göze baktım, ve emin oldum artık. Darci, tarafsızdı ve biz hala eskisi gibiydik, öyle olacaktık.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm Cuma Nis. 08, 2011 8:23 pm

Gülümsediğinde Demetria'nın da karanlıktan yana umutsuz olduğun anladım. Bunu anlamak için bu aktarın içinde sıkışıp kaldığını hatırlamak yeterde artardı bile. "Darci, asla. Sen benim biricik dostumdun, öyle kalacaksın. Her zaman yanındayım." Ah benim vefakar arkadaşım. Sağ gözümü kırparak sigaramı söndürmek için etrafta bir yer aradım. Ne yazık ki gözüme belirgin bir yer takılmamıştı. "Zİyan olmasın,iç." diye gülümseyen Demetria'ya sırıttım ve ona uzattım "Şuan canım istemiyor. " diye dudak büktüm.

Kesin olarak anladığım bir şey vardı; Demetria ona yaptığım "karanlığın hizmetkarıyım" işaretini görmemiş ve beni tamamen tarafsız sanıyordu. Ve buna rağmen benim yanımdaydı. Tüm duygularımın akışkan olduğunu ve Demetria'yı oluşturan bir silüet haline geldiğini hissetti. Aniden ona sarıldım ve "Sağol." diye fısıldayabildim.

Ani hareketimin onu şaşırtmasına karşın bana sıkısıkı sarıldığında bir ayağımı havaya kaldırıp kıkırdadım. Aslında kıkırdıyorduk. "Az daha unutuyordum" deyip kendimi geri çektim. Yere bıraktığım çantamın yanına giderek elimi sihirle genişletilmiş çantamda aramaya koyuldum. Neyi mi? Bunu Demetria da sordu "Neyi arıyorsun Darc?" Gülümseyerek cevap verdim "Biraz bekle."

Bulmuştum işte. Sevinçle çantamdan o kağıdı çekip çıkardım. Zıplamaya başladım. Demetria beni tutmasadı sanırım iki yüze kadar zıplardım. "Heyyy Darciiii!!!" Durup Demetria'ya baktım ve elimdeki özenle katlanmış ve mor kurdaleyle süslenmiş parşömei ona doğru uzattım. Ne bu diye sormasına fırsat vermeden söyledim "Aç da bak."

EDİT: Canım bu evime davet ettiğim belirten bi davetiye. İçerisinde de Hogwartsdaki yıllarımızdan kalan eski bir resim var. =] =]

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm C.tesi Nis. 09, 2011 12:18 pm

Darci bana sarılmıştı, artık kesin dost olduğumuza emindim. Bütün Diagon'u inletecektik; iki sıkı dost, iki dükkan sahibi, iki güzel kız ve birlikte yapılacak bir sürü şey. Sarıldık, teşekkürünü duydum. Oysa teşekkür edecek hiçbir şey yoktu, sadece bütün hayatım boyunca gerçekten güvenebildiğim tek insana, biricik sırdaşıma yardım etmem gerekiyordu. Ona daha sıkı bir şekilde sarıldım ve kıkırdadık bir süre. Ardından kendini geri çekti, çantasına doğru ilerlemeye başladı. Bana bir şey vereceğe benziyordu. "Az daha unutuyordum." dedi ve çantasını karıştırmaya başlayınca iyice meraklanarak gülümsedim. "Neyi arıyorsun Darc?" diye sordum başımı çantaya doğru götürerek. O da biraz beklememi söyleyince merakım artmıştı, ne çıkartmaya çalıştığını görmeye çalışıyordum. Bir süre sonra çantasının içinden çıkarttığı zarfı bana uzattı mor kurdele gözüme çarpmıştı. Gülümseyerek parşömeni elime aldım ve tam ne olduğunu soracakken cevabı aldım. "Aç da bak." Doğrusu meraklanmıştım, hızlı ama özenli bir şekilde mor kurdeleyi çıkarttım ve okumaya başladım. El yazısıyla özenli bir şekilde, çok güzel yazılmıştı. Merakla okumaya başladım.

"Selam biricik dostum.
Hogwarts yıllarından beri sırdaşız, beraberiz, birbirimizin her şeyiyiz. Dostluğumuz bugüne kadar sürdü. Benim için gerçekten çok değerlisin. Slytherin koridorlarından, bugüne kadar bir gıdım eksilmedi dostluğumuz. O halde sevgili arkadaşım, seni evime bekliyorum. Beraber çok eğleneceğiz. Umarım gelirsin, umarım beni yalnız bırakmazsın. Seni seviyorum."

Kendi kendime gülümsedim, Darci'ye baktım. Parşömeni biraz daha açtığımda iki kızın fotoğrafını gördüm. Yaklaşık on beş yaşlarında, ama ikisinin de elinde sigara vardı. Bir çift mavi göz, bir çift gri göz. İkisi de cillop gibi, ama dumanların arasındalar. Kahkahalar atıp fotoğrafa gülümsüyorlar. Ve o mavi gözlerin sahibine baktım, koşarak sarıldım bir kez daha. İyi ki benimleydi, iyi ki buradaydı. "Sen harikasın." dedim gülerek. Darci; harikaydı, şu ana kadar gördüğüm en iyiydi, en kraldı.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm C.tesi Nis. 09, 2011 6:32 pm

Kendi el yazımla yazdığım özenli mektubu hızla açan Demetria'nın gözleri hızlı okuduğundan dolayı bir sağa bir sola gidiyordu. Yaklaşıp bende tekrar okudum el yazımı. Resime takılmıştı gözüm.Dumanları arasında parıldayan mavi gözler ve sigara dumanıyla bir bütün haline gelen ve parıldayan gözleri. Sanırım küçüklügümüzden beri sürtmek bizim işimizdi. "Sen harikasın." diyerek bana sarılan Demetria'ya geri ittim ve sırıttım "Bekliyorum bak."
Aktarın kokusu artık burnumu duyarsız yapmıştı. "Tabi ki." diye cevabımı aldıktan sonra aklıma bir şey geldi ve suratıma da yansımış olmalıydı ki Dem sormu hemen "Bir problem mi var?" Gözlerimin önüne gelen tozlu raflar, yenmiş ve çürümeye yüz tutmuş tahtalar, eskiyen reyon ve kabinler gözümün önüne gelmişti. Madam Malkin'in her duruma uygun cübbeleri uzun zamandır iş tutmuyordu ki biraz olsun yüzüne bakılır olsun. Neyse ki evimi yerleştirebilmiştim. Bir cadı olmayı sevmemdeki en temel şeylerden biri de büyünün bizi kolaylaştırması. Suratımı ekşiretek "Madam Malkin ve cübbeleri" diye mırıldandım. "Gerçekten de bayağı bir elden geçmesi gerek. Tarihi eser olmasına az kalmış gibi."diye itiraf ettim. Demetria'nın yüzü de düşüncelere dalmıştı. Ne kadar süredir boş olduğunu düşünüyordu belki, belki de nasıl altından kalkacağımı.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm C.tesi Nis. 09, 2011 7:54 pm

Darci haklıydı, Madam Malkin'in Cübbeleri Dükkanı'na uzun zamandır el değmemişti. Ne biri satın almıştı orayı, ne bir müşteri gelmişti sormak adına, ne de bir kul cesaret edebilip girebilmişti içeri. Geniş çaplı işler yapmak gerekiyordu içeride, gerçekten geniş. Etraftan birkaç kişiyi toplayarak belki orayı düzenli bir hale getirebilirdik. Judith ve ben bir şeyler denerdik, tabi Judith zahmet edip eve gelirse; bir kişinin yapmasındansa üç kişinin yapması yeğdi bence. Orayı kısa bir süreliğine hayal ettim. Adam edilmesi zor bir yerdi. Uğraş gerektiriyordu, emek ve çaba istiyordu. Dükkanı bir an gözümün önüne getirdim, şimdi olabileceği konumu hayal ederek. Muhtemelen her yeri örümcek ağları kaplamıştı, türlü türlü böcekler geziniyordu etrafta. Karanlık, loş ve soğuk olmalıydı. Bir an titredim istemsiz olarak Darci'ye döndüm. "Sen, ben ve Judith bir şeyler yapmaya çalışırız. Adam gibi bir yer haline getiririz orayı. Önerebileceğin başkaları varsa, onlar da katılabilir belki?" diye sordum soruyla karışık bir şekilde. Aynı zamanda da boyaları, malzemeleri nereden alabileceğimizi düşünüyordum. Etrafta nalburun bol olduğunu düşünerek gülümsedim, eleman bulduk mu iş tamamdı.

Konu: Geri: Ben Geldi-iiimm C.tesi Nis. 09, 2011 8:15 pm

Ah benim kötü sıfatli iyilik akan Dost'um. Ne kadar da ahmak değil mi bu dünya. Kötü olursun; kötü sanılırsın, herkes seni iyilik bilmez sanır, belki de iyiliğe inanmayan mason. Ama sen yine de dostlarına iyilik yaparsın. İyiler de böyle değil midir? Dostlarına,arkadaşlarına iyilik yaparlar. Bela arayana belasını da verirler üstelik. Sadece bir aydınlık zırvasıdır onu tutturup zırvalarlar. Üstelik onlar kötülük yaptıkça hata olur, biz yaparsan? Ne mal bir araf bu!
"Sen, ben ve Judith bir şeyler yapmaya çalışırız. Adam gibi bir yer haline getiririz orayı. Önerebileceğin başkaları varsa, onlar da katılabilir belki?" diyerek kötü ruhunda sakladığı iyiliği kullanmıştı benim Dem'im. Böcekler için yaptığım büyü ve ilaçlar sonucu böceklerden kurlutmuştum. Bu tek iyi yanıydı. Birden duvarda duran yaşlı merlin saatine kaydı gözü ve aklında bir şimşek daha çaktı;Siparişler.
Bay D, Roma'da bulunduğu süre boyunca Darci'ye borçlanmıştı, gerçekten de büyük bir sorç. Darci iyi bir fırsatını bulup kozunu kullanacaktı; bunu her iki tarafta biliyordu. Bekliyorlardı. Nihayet Darci Dostu Bay D'ye bir mektup yazmış ve isteklerini belirtmişti. Mağazası için gerekli olan herşeyi istemişti;emin olun ki herşeyi.
Eliyle alnına vurdu."Demm" diye haykırdı panikle. İlk defa duygularını kontrol etmek zorunda gibi hissetmemişti kendini;bu güzel bir şey diye düşündü. Sadece Darci olmayı özlüyordu. "Bir ahbabdan üç dakika içinde malzemeler gelecek Madam Malkin için. Hemen gitmeliyim. Ne aptalım,nasıl unuttum?!?!" hızlıca etrafa göz gezdirip fark ettiği çantasına doğru bir hamle yaptı "İstersen sen de gel. Ya da gelme. Üff sen bilirsin." diyerek kapıya doğru aceleyla yürüdü. Tıpkı Vegas kumarhanelerindeki katil günlerinde gibi,kurbanını arıyor gibi...Kapının yuvarlak tokmağını kaptı."Seni istediğin her an ağırlayabilirim. Bana uğraaa" diyebildi alelade. Biliyordu ki eğer zamanında orada olmazsa o köhne yerin önüne bırakılan eşyalar Diagon yolu ve meraklıları tarafından umufak edilecekti.
Demetria'nın nefis aktarından sonra dışarısı soğuk gelmişti. Olanlara anlam veremeyen Demetria ona bakıyordu. Koşarken el salladı ve Diagon Sokağının voroş yolunda kayboldu.

---SON---

Edit; Seni seviyorum, Dem.

» Ebeveyn Olasım Geldi.