Lizzié Katherina Cuddle

Televizyona dalmış olan babama ve anneme iyi geceler dileyip odama çekildim.Yatağa uzandım ve hayallere daldım. Uyumuşum.
'Tak tak tak!' , 'Tak tak tak!' İrkilerek uyandım. Gecenin bu vakti perdenin arkasındaki balkondan geldiğini düşündüğüm bu rahatsız edici bir o kadar da korkutucu sesler yüzünden. Doğruldum ve seslerin nereden, neyden geldiğini anlamaya çalıştım. Gerçekten korkmuştum ama seslerin kesilmesinden cesaret alarak yavaşça yataktan kalktım ve balkon kapısına doğru ayaklarımı sürüyerek yaklaştım. 'Tak! Tak!' aniden ve yeniden duyduğum ses sıçramama ve büyük bir hızla kendimi yatağa atmama sebep oldu. Yorganı burnuma kadar çektim ve beklemeye başladım. O gece bir daha hiç ses duymadım.
Sabah gözlerimi açtığımda ter içindeydim. Dün gece olanlar bir rüya mıydı, hayallere fazla mı dalmıştım yoksa gerçek miydi karar veremiyordum. Aslında böyle basit bir şeye neden bu kadar taktığımı da bilmiyordum. Olanları unutup tatil günümü dilediğim gibi yaşamaya karar verdim.
'Tak tak tak!', 'Tak tak tak!', 'Tak tak tak!' yine gecenin bir yarısı uyanmama sebep olan seslerdi bunlar. İkinci sefer yaşamamdan dolayımı bilmiyordum ama bu defa daha ısrarcı ve rahatsız edici olduğunu hissetmiştim. İçimi bir his kapladı ve yine yorganı kafama çekip sesin durmasını bekleyemeyeceğimi düşündüm. 'Deli miydim ben? Ya da korkak mı? Belkide sadece rüzgardan kapıya vuran bir tahta parçasıydı. Sırf bir tahta parçası yüzünden gecemin bana zehir olmasına izin mi verecektim? Olacak iş değildi.' Biri beni dürtmüş gibi aklımın başıma geldiği an zıpladım yataktan. Gerçekten saçmaladığımı düşünüyordum. Kendime olan sinirimle, onun dışında gayet rahat bir şekilde ulaştığım perdeleri ellerimle kavradığım gibi iki yana açtım. O anda balkonda bana bakan bir çift sapsarı göz, bana yanıldığımı kanıtladı ve aynı anda öbür tarafa döndü, kanatlarını hızla sallayarak gözden kayboldu. Donup kaldığım balkon kapısının önünde ayağıma bir şey değiyor, beni rahatsız ediyordu. Bunun bir zarf olduğunu görür görmez anladım. Zarfı kaptığım gibi perdeleri çektim ve yatağa girdim. Yatağın hemen yanındaki komidinin üstüne uzandım, gece lambasını yaktım ve büyük bir heyecanlı zarfı yırttım. İçinden iki küçük kağıt parçası çıktı.Biri daha ufaktı ve listeye benziyordu.Diğeri ise kullandıklarımdan farklı olan bir parşömendi. Mürekkeple yazı yazıldığı belli olan bu parşömen daha çok ilgimi çekti. Merakla yazanları okumaya başladım:

'Uzun zamandır takip edildiğinizi bilmenizi isteriz. Yıllarca inandığınız, hayatınıza karışmasını istediğiniz Büyü kavramının gerçek olduğunu bilmek eminim ki sizi mutlu edecek bir o kadar da rahatlatacaktır. Büyüye inanmaktan hiç vazgeçmediniz, aksini hiç düşünmediniz. Gerçekleri bu kadar açıkça görebilen biri Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu için büyük bir fırsattır. Bu fırsatı elimizin tersiyle itmek sizin de katılacağınız gibi büyük bir aptallık olur.
jNot: Şimdilik kimsenin bundan haberi olmasın. Zamanı gelince gereken bilgi size verilecek ve okulumuzun müdürü sizi, ailenizi görmeye gelecektir.
Esenlikler dileriz.
Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu Yönetim Kurulu


Mektubu bir elimle tutarken diğer elimle de kolumu sıkıyordum. Bunun bir rüya olmamasını dileyip duruyordum. Bir süre mektupta yazanları ve ne olacağını düşündüm. Hala aklımdan rüya olma olasılığı geçiyordu. Bunu anlamanın iyi bir yolu vardı. Mektubu düzgünce katladım ve yastığımın altına koydum. Sabah gerçeği öğrenecektim. Bende yattım ve zor olsada uykuya daldım.
Sabah gözümü açtığımda aklıma ilk gece olanlar geldi. Büyük bir heyecanla elimi yastığın altına soktum. Yoktu. Yastığı kaldırdım ,salladım, yattığım yere baktım. Yoktu. İçimdeki hayal kırıklığı bir anda büyümüş, umutsuzluk da ona yetişmişti. Başta ağladığımı bile farketmemiştim. Tamam, bir rüyaydı, boşuna umutlanmıştım. Yüzümü yıkamak ve kendime gelmek için banyoya gidecektim ki ayağımı yere bastığım anda bir kağıdın hışırtısıyla donakaldım. Eğilip kağıdı aldım ve gözümdeki yaşlar bir anda mutluluk gözyaşlarına dönüşüvermişti. Her şey gerçekten olmuş, hayallerim gerçekleşmişti. Hogwarts 'a gidebilecektim.