Gizli Bağlantılar - 2

5. kat koridorunda dur durak bilmeden koşuyordu Wulfric. Tüm gücünü bacaklarında odaklamıştı ve tüm bu hızına rağmen ayak seslerini onu bekleyen Teia'nın dahi duyamayacağından emindi.

Sınıfın kapısına bir kaç adım kala durdu ve nabzının düzene girmesi için bi süre sol eli sağ bileğinde nabzını yoklayarak bekledi. Nabzı düzene girer girmez kapıya doğru bir adım attı ve kalp ritminin yeniden bozulduğunu, nabzının giderek hızlandığını farketti ancak durmadı ve istifini hiç bozmadan sınıfın kapısını açtı.

Yüzünde biraz kendini beğenmiş bir gülümseme ile Teia'ya yöneldi ve "İyi geceler." dedi hafif boğuk, biraz da baştan çıkarıcı bir sesle. Sınıf tamamen karanlıktı ancak pencereden süzülen hafif ay ışığı bu koyu perdede delikler açarak görmeyi bir nebzede olsa mümkün kılıyordu.

Sınıfa hızlı bir göz atan Wulfric, Teia'yı camın pervazına oturmuş buldu ve yanına giderek kolunu omzuna doladı. Artık ikiside ayın gümüşi oklarına hedef olmuş, gümüş ışık selinde yıkanıyorlardı.

“Geç kaldın sanki, biraz.” demişti Teia biraz çekingen bir sesle. Belli ki yanlış anlaşılmaktan korkuyordu. Sonra tam Wulfric geç kalışının nedenini anlatmaya hazırlanıyordu ki Teia dudaklarını dadaklarına bastırdı Wulfric'in. Bir an için aklı başındaydı Wulfric'in ama sonra her şeyi unutarak bu öpücüğe karşılık verdi ve derinleştirdi.

Birbirlerinden ayrıldıklarında ikiside nefes nefeseydiler. Önce Teia hafif bir tebessümle Wulfric'e bakmaya başladı ve sonra da Wulfric dayanamayıp kahkahayı patlattı. Aslında neye güldüklerinin kendileri bile farkında değildiler ama gülüyorlardı işte...

İkiside birbirlerine sarılı halde boş bir sıraya bıraktılar kendilerini. Teia, Wulfric'in göğsüne yaslanarak uzanmıştı ve Wulfric saçlarının arasında gezdiriyordu parmaklarını. Wulfric bu sırada Teia'yı süzüyordu, Teia'da Wulfric'i. Ancak ikiside diğerinden gizli yaptığıını düşünüyordu bunu. Oysa birlikte hareket ediyorlardı farkında olmadan. Birkaç saniyelik ufak bir zaman dilimi dahilinde aniden gözleri buluştu ve ikiside kızararak öylece kalakaldılar.

Bir süre sonra "Ne düşünüyorsun Teia?" dedi Wulfric. Elleri saçlarında gezinirken, Teia'nın bir an için dalıp gittiğini farkettiğinde.

“Aslında bir şey var. Biz hep böyle gizli mi buluşacağız?” demişti Teia Wulfric'e. Bu soru bir anda içine oturmuştu Wulfric'in. Aslında bunu düşünmemiş değildi ve aklında bunu tartışıp duruyordu ancak hiç bu kadar rahatsız etmemişti onu bu soru. Devamlı geçiştirecek bir şeyler buluyordu. Oysa şimdi aynı soruyu Teia'nın ağzından duyunca çok daha ciddi gözükmüştü gözüne ve bir şeyler yapma vaktinin geldiğini biliyordu. Gözlerini Teia'nın koyu saçlarında gezdirdiği ellerinden Teia'nın gecenin karanlığında tılsımlı bir yeşillikle aydınlanmış gözlerine kaydırdı...

Aslında bir kaç zamandır bazı planlar kuruyordu lakin daha Teia'ya bahsetmenin vakti gelmemişti. Derin bir nefes alarak hafifçe doğruldu. "Aslında bir plan yaptım Teia ancak sana daha söyleyememiştim." dedi. Teia meraklı gözlerle Wulfric'in neler söyleyeceğini bekliyordu. "Ben bir parti vermemiz gerektiğini düşünüyorum. Fakat tabi ki bu yasal olmayacak ve gece gizlice vermemiz gerekecek." dedi Wulfric, Teia'ya hitaben gözlerinin içine bakarak. Teia'nın bakışları önce şaşkındı ancak bir süre sonra bu şaşkınlık yerini çacuksu bir muzipliğe bıraktı.
"Ben bu parti her şeyi açıklamak için en doğru yer diye düşünüyorum." dedi ve Teia'ya iyice sokuldu.

"Ne dersin?"