"Joseph!"
Yine o korkunç kâbuslardan biriydi. Abisi William Joseph Quixie'nin Azkaban'da olduğunu bir türlü kabullenemese de, neredeyse her gece onu görüyordu. İnsanların mutlulukları ve umutlarıyla beslenen Ruh Emiciler'in abisini sonsuzluğa sürükleyeceği 'Öpücük'ü' verdiği an gözünün önünden gitmiyordu. Yüzü kan ter içinde kalmıştı. Ayaklarını yataktan aşağı sarkıtırken, debelenmekten dizlerine kadar sıyrılan, rengi solmuş pijamasını ayaklarına kadar çekti. Kendine gelebilmek için yüzüne soğuk su çarparken, bugün hangi derslere girmesini gerektiğini düşünüyordu. "Muggle Araştırmaları ardından da Tılsım." diye mırıldandı tiz sesiyle kendi kendine. Banyonun kapısını kapatıp, yeniden yatakhaneye girdiğinde gözleriyle cüppesini aradı. Dün gece o kadar yorgundu ki, pijamalarını ters giydiğini bile fark etmemişti. Başucundaki komodinin üzerinde bulduğu tokayı saçına taktıktan sonra, yedek cüppesini sandığından çıkarıp üstüne geçirdi. Perçemlerini de düzelttikten sonra kahvaltı için aşağı inmeye hazırdı.
Büyük Salon'a giden geniş koridorlardan birinde Klaus'a rastlayacağını bilseydi, kahvaltıya inmemeye bile razı olurdu. Ayrıldıkları zaman dost kalabileceklerini düşünmüşlerdi. Ama London Brandon'la çıkmaya başladıktan sonra bu fikrini değiştirmişti. Fakat o cesur bir kızdı, gidip konuşmalıydı. Kendine olan güvenini artırmaya çalışırken gözü kahverengi saçlarını karıştıran birine takıldı. İşte bu oydu; Brandon. Vücudu istemsiz bir şekilde ona doğru döndü. Ayaklarının kontrolunu kaybettiğini hissediyordu. Kendini yeniden Klaus'a döndürmeye çalışırken, onun yatakhaneye çıkan merdivenlerde olduğunu görünce geri dönüp, bu kez istemli bir şekilde, Brandon'a doğru ilerledi. Arkasından gizlice yaklaştı, elleriyle çocuğun gözlerini kapatıp "Ben kimim?" diye sordu en tatlı sesiyle. O da en tatlı sesiyle cevap verdi. "Sevgilimsin." Dudağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra, yüzüne muzip bir gülümseme yerleştirip, parmaklarını sevgilisinin parmaklarıyla birleştirdi. Klaus'u çoktan aklından çıkarmıştı. Şimdi aklındaki tek şey oydu, Brandon.
"Ne yani, beni yalnız bırakıp derse mi gideceksin?" Yine mızmızlanmaya başlamıştı. Ondan hiç ayrılmak istemiyor olmasını anlayabiliyordu. Ancak o da onu anlamalıydı. "İsteyerek mi gidiyorum sanıyorsun?"
***
Sanırım biraz geç kalmıştı. Profesör Ixdiór derse başlamak üzereydi. Ancak dersten önce, sıkı bir nutuk çekmeyi tercih etmişti. Geç kalmış olmasına sevinerek Brandon'ın en yakın dostu Jake'in arkasındaki sıraya koydu kitaplarını. Profesör'ün sert bakışları içinde parmağını ıslatıp, kitabının sararmış sayfalarını çevirmeye başladı. Bu sırada tahtada bir resim belirdi; Profesör Ixdior hemen söze girdi.
"Bu dersi daha ilginç yapmak için bir örnekle başlıyorum. Burasının neresi olduğunu tahmin edebilecek biri var mı aranızda.”
Kafasını sağa, sola çevirdi önce. Neresi olabileceği hakkında tahmin yürütmeye çalışıyordu. Bazıları hızlı davranıp parmaklarını havaya kaldırmıştı. Kurak bir araziden başka bir yere benzemiyordu. Burasının Hogwarts olduğu aklının ucundan bile geçmezdi.
“Size şu an oradasınız desem bana ne dersiniz?”
"Ne yani, burası Hogwarts mı?"
Fısıldayarak konuşmasına rağmen önünde oturan çekici çocuk onu duymuşcasına kafasını aşağı yukarı salladı. Bir an için olsa da Profesör'ün o tarafa baktığını sandı. Henüz aralamaya fırsat bulamadığı dudakları yeniden kapandı.
“Evet burası Hogwarts. Daha doğrusu mugglelar Hogwarts’ı böyle görüyor. Bu muggle savuşturucular sayesinde. Diğer bir adıyla da muggle kovucular. Eğer bir alana Muggle-Kovucu Büyüsü yapılmış ise, bu alana gelen Muggle'lar birden bire acil bir randevusunu hatırlayıp hızla o alandan uzaklaşır. Ve de resimde gördüğünüz gibi arazi terk edilmiş bir yer olarak gözükür. Bu büyüyü Hogwarts'a ilk kurucuları yaptı. Yeni büyüler çıktıkça da bakanlıktarafından yetkililer gelip gereken büyüleri uyguladılar. Bir ev sahibi her büyücü evine bu tür büyülerden yapmak zorunda. Zor bir büyü olduğu için bakanlıktan yardım isteyebilirler tabii. Eğer ödevlerinizde yüksek bir performans görürsem müdürenizi bu büyüyü dışarda denemeniz için izin alabilirim.Büyünün sözleri-“ tahtaya “Repello Muggletum.” yazdı.
Konu: London. 
Salı Eyl. 01, 2009 11:03 am
